രചന : സുദർശൻ കാർത്തികപ്പറമ്പിൽ✍ വിട്ടുപോവുക ദുഃഖമേ,യെൻ്റെഹൃത്തിൽ നിന്നും പൊടുന്നനെഎത്രകാലങ്ങളായി നീയെന്നിൽതത്തിനിൽക്കയാണങ്ങനെ!ആവുകില്ലിനിത്തെല്ലുമേ നിന-ക്കേവമെന്നെത്തളർത്തുവാൻകേവലമിപ്രപഞ്ച സത്യത്തെജീവിതംകൊണ്ടറിവു,ഞാൻനിദ്രകൈവിട്ടുപോയ നാളുക-ളെത്രയാണു നീകാരണംനിർദ്ദയമഹോ,യെന്നോടായ് ചെയ്തദുഷ്കൃതങ്ങളോ,ഭീകരം!നിൻ നിഴൽപ്പാടുപാടേ മാറ്റുവാ-നെൻമനസ്സിനൊട്ടാവുകിൽ,ജൻമമെത്ര മനോഹര,മാഹാ –യിമ്മഹീതലം തന്നിലായ്!കേൾപ്പു,നിൻപദനിസ്വനങ്ങൾ ഞാ-നെപ്പൊഴുമെൻ മനതാരിൽഓർത്തുപോവുകയാണു നീയെന്നിൽതീർത്തൊരാ നൂലാമാലകൾ!നിന്നഭാവത്തിൽ നിർവൃതിപൂണ്ടി-ന്നൊന്നു ഞാനുറങ്ങീടട്ടെഎന്നിലെ പ്രണയാർദ്രഭാവന,മിന്നിമിന്നിത്തിളങ്ങട്ടെസ്നിഗ്ധമാനസനായതായിടാംനിത്യമീ,ദുഃഖകാരണംഏതുനേരവും കാൺമുനിന്നെഞാ-നാതിഥ്യംപൂണ്ടിങ്ങാരിലുംവിട്ടുപോവുക ദുഃഖമേയെൻ്റെഹൃത്തിൽനിന്നു,മെന്നെന്നേക്കുംവിട്ടുപോയില്ലയെങ്കിൽ നിന്നെഞാൻ,നിഷ്ഠുരം പ്രഹരിച്ചിടുംനല്ലകാലങ്ങൾ…