രചന : കത്രീന വിജിമോൾ❤
മുറ്റത്തിനറ്റത്തൊരു കോണിലായ്
ഒറ്റയ്ക്കു മിന്നുന്ന മൺചിരാതേ…
മങ്ങുന്ന നിൻ തിരി നാളത്തിനീ
വിങ്ങുന്നനോവിറ്റു വീഴുന്നപോൽ
കൊറ്റക്കുട നീർത്തി ഒറ്റയ്ക്കുനീ
എത്തുന്നൊരാദിത്യനെന്നപോലെ
ചുറ്റിലുമാശ്രiയിച്ചുള്ളവർക്കായ്
തെറ്റാതെ വെട്ടം പകർന്നൊരച്ഛൻ
മറ്റുള്ളവർ ചൊല്ലും വായ്‌മൊഴിപോൽ
“പെട്ടെന്ന് പോയതാണെന്റെയച്ഛൻ”
കിട്ടിയില്ലിറ്റൊരു നേരമൊട്ടും
കിട്ടിയതാണിന്നീ മൺചിരാതും
വറ്റാത്ത നിൻ സ്നേഹ വാടിതന്റെ
മുറ്റത്തായ് ഓടി വളർന്നതും ഞാൻ
ഏറ്റം കരുതലായ് കാക്കേണ്ട ഞാൻ
കാണാതെ മാറിയകന്ന തെറ്റ്
പറ്റുമെന്നച്ചനിന്നീ മകന്റെ
കുറ്റങ്ങളൊക്കെയും മാറ്റീടുവാൻ
തെറ്റെന്റെയാണെന്ന് ഞാനറിവൂ
ഇറ്റിറ്റ് വീഴുന്നതെന്റെ ഹൃത്തും