സുദർശൻ കാർത്തികപ്പറമ്പിൽ*
ഒരു പാട്ടുപാടാം നിനക്കുവേണ്ടി
മറുപാട്ടുനീ മൂളിയില്ലെങ്കിലും
ഒരു നോട്ടമൊന്നതേ,യോമലാളേ,
പരിഭവമെന്നിൽ നിന്നൊട്ടുനീങ്ങാൻ
ഒരുനാളെനിക്കെൻ ചിറകുനീർത്താൻ,
ഒരുപാടുസ്വപ്നങ്ങൾ നീപകർന്നു!
ചിരകാല മോഹശതങ്ങളാലെൻ,
കരളിൽ കവിതയായ് നീയുണർന്നു!
ഹൃദയത്തിലാകെക്കുളിർ ചുരത്തി,
മൃതിയിൽനിന്നെൻ കൈപിടിച്ചുയർത്തി!
നിറപുഞ്ചിരിക്കതിർ മാലചാർത്തി,
അറിയാത്തൊരേതോതലത്തിലേറ്റി!
പ്രണയപരാഗങ്ങൾ തൂകിയാത്മ-
പ്രഭയായ്തിളങ്ങി നീയെന്റെയുള്ളിൽ
തിരുമിഴിതന്നിൽ പ്രതിസ്ഫുരിക്കും
പ്രതിബിംബമായ് ഞാൻ പുലർന്നുനിന്നിൽ!
അരിയപ്രതീക്ഷകളെത്ര നെയ്തു,
നിരുപമ ഭാവനാലോലരായ്‌നാം
ഇരുമെയ്യുമൊന്നെന്ന തോന്നലോടെ;
ഒരുവേള നമ്മൾ നടന്നതോർപ്പൂ
കലയും കവിതയുമായിപാരം
സുലളിതസ്വപ്നങ്ങൾ കണ്ടതോർപ്പൂ!
അഴൽമുറ്റി നിൽക്കുന്നൊരെന്റെയുള്ളം,
തഴുകിയൊരിറ്റു കുളിർമയേകാൻ,
അഴകിന്നഴകേ,യൊരുനിമിഷം;
അരികേവരിക നീയാത്തമോദം
പുലർകാല സിന്ദൂരസൂര്യനെപ്പോൽ,
നലമെഴും പൂങ്കിനാവെന്നിലേകി,
പ്രമദവസന്ത സുഗന്ധിയായി,
പ്രണയിനീ,നീവേഗമെത്തുകാർദ്രം
ഒരു മഹാവൃഷ്ടിയായ് പെയ്തൊഴിയാൻ
തരളിത ഗാത്രിയായെത്തുകാർദ്രം.