സിജി സജീവ്*
ശരീരത്തിലൂടിഴയുന്ന കൊച്ചുണ്ണിയുടെ പരുക്കൻ കൈകൾ മൂന്നാലാവർത്തി അമ്മിണിക്കുട്ടി പതിയെ തള്ളിമാറ്റി,
തേരട്ടയുടെ കാലുകൾ പോലാണ് അവൾക്കത് അനുഭവപ്പെട്ടത്,,
അവളുടെ തലച്ചോറിൽ അയാളോടുള്ള അനിഷ്ടം വെറുപ്പായി രൂപാന്തരപ്പെടുകയായിരുന്നു,,
ആ വലിയ കൂട്ടുകുടുംബത്തിൽ അവൾ മാത്രം മറ്റൊരു ദ്വീപിൽ ആയിരുന്നു,,
ചിരിച്ചുല്ലസിക്കുന്ന ചേട്ടത്തിമാരും,, അമ്മായിയും കുഞ്ഞമ്മയും അവളുടെ ഉറക്കം കെടുത്തി,, കടക്കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് അവർ ഭർത്താക്കന്മാരോട് പ്രണയ സല്ലാപം നടത്തുന്ന പകൽ വെളിച്ചം കാണുമ്പോൾ അമ്മിണിക്കുട്ടിയുടെ തലയിൽ പേരുംതേനീച്ച മൂളാൻ തുടങ്ങും…
അപ്പോൾ കൊച്ചുണ്ണി അമ്മാവന്റെ മുന്നിലിരുന്നു തേങ്ങയുടെയും അടയ്ക്കയുടെയും കണക്കെഴുതുകയാവും,, അതുമല്ലെങ്കിൽ പത്തായപ്പുരയിലെ ചാക്കുകെട്ടുകളുടെ എണ്ണമെടുത്ത് നിർവൃതിയടയുകയാവും,,,
പഠിപ്പും പത്രാസുമില്ലാത്തതിന്റെ കുറവ്,,
കൃഷിയും കൃഷിക്കാരെയും നോക്കാൻ കുടുബത്തിൽ ഒരാളെങ്കിലും വേണം ത്രേ,,
അല്ലാച്ചാൽ എല്ലാം അന്യം നിന്നുപോകുമത്രേ,,,
“കുഞ്ഞുണ്ണി കൂടി പഠിച്ചു ജോലി വാങ്ങിയിരുന്നെങ്കിൽ
ഇക്കണ്ട നിലവും പുരയിടവുമൊക്കെ ആരാ നോക്കി നടത്തുക,,,,
“”നീ ഭാഗ്യം ചെയ്യ്തോളാ അമ്മിണിക്കുട്ടീ”ന്ന് ഏട്ടത്തിയാര് പറയണു….
എപ്പോഴും കെട്ട്യോൻ അകത്തും തൊടിയിലുമൊക്കെയായി ഉണ്ടാവുമല്ലോന്ന്,,,,
അതിന്?????
അതിന് അമ്മിണിക്കുട്ടി എന്തു ഭാഗ്യമാണ് ചെയ്തത്,,,,
ഏട്ടന്മാരുടെ പ്രണയ നിർഭരമായ നോട്ടങ്ങളിൽ ഏട്ടത്തിമാർ പൂത്തുലയുന്നത് കാണാറുണ്ട്,, ഇടനാഴികളിൽ കൊലുസ്സുകൾ കുണുങ്ങുന്നതും കരിവളകൾ ഉടയുന്നതും കേൾക്കാറുണ്ട്,,,
കുളിക്കടവിലെ പൊട്ടിച്ചിരികളിൽ അടക്കിപ്പറച്ചിലുകളും ആഘോഷത്തിമിർക്കലും കണ്ടിട്ടുണ്ട്..
അമ്മിണിക്കുട്ടിക്ക് മാത്രം ഭാഗ്യാണത്രെ ഭാഗ്യം,,,,
കൈയും കലാശവും കാണിച്ചാൽ കൂടി തിരിഞ്ഞു നോക്കാത്ത ജന്മമാണ് തന്റെ കെട്ട്യോൻ എന്ന് അവർക്കറിയോ,,,,
ഇലക്കുമുന്നിൽ ചമ്രം പടഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഏട്ടന്മാരും അമ്മാമയും ഊണുകഴിഞ്ഞേക്കുമ്പോൾ ഒരു നോട്ടമുണ്ട് അവരവരുടെ പെണ്ണുങ്ങൾക്ക് നേർക്ക്,,
പാതി വെച്ച ഇലച്ചോറുണ്ണാൻ എന്തുത്സാഹമാണ് അവർക്ക്,,
കൊതിയോടെ നോക്കിയിരുന്നിട്ടുണ്ട്,,
അകത്തെ കുട്ട്യോൾക്കും പുറം പണിക്കാർക്കും പിന്നെ അകത്തേയാണുങ്ങൾക്കും കൊടുത്തു കഴിഞ്ഞാൽ,ചോറു ചെമ്പിന്റെ അടിയിൽ വറ്റുകൾ തുലോം കാണില്ല..
അകത്തെ പെണ്ണാളുകളുടെ ആകെ പ്രതീക്ഷപിന്നീട് തങ്ങളുടെ ഭർത്താക്കന്മാരുടെ ഇലയിലെ മിച്ചം പിടിക്കുന്ന ചോറാണ്…
പക്ഷേ കൊച്ചുണ്ണി ഏട്ടന്മാർ മിച്ചം പിടിക്കുന്നതൊന്നും ഒരിക്കലും കണ്ടില്ല… ഏട്ടത്തിമാർ ചുറ്റിനും കൂടിയിരുന്നു കഥപറഞ്ഞു വാരിയുണ്ണുന്നതും കാണാൻ നിൽക്കില്ല,, കൊച്ചുണ്ണി അപ്പോഴേക്കും കൊപ്രാ കളത്തിലേക്കോ,, നെൽപ്പുരയിലേക്കോ പൊയ്ക്കഴിഞ്ഞിരിക്കും..
ചെമ്പു തൂത്തുവാരി തിന്നുന്നതിന്റെ രുചി എന്തായാലും ഏട്ടത്തിമാർക്ക് അറിയില്ലല്ലോ എന്നോർത്തു അമ്മിണിക്കുട്ടി ആശ്വസിച്ചു..
അങ്ങനെ ഒരു വറ്റുപോലും മിച്ചം പിടിക്കാത്ത ഈ രാത്രിയിലും,, വിശപ്പവളെ കാർന്നു തിന്നുന്ന ഈ നിമിഷങ്ങളിലും ആയാ ൾ തേടിയത് അവളുടെ ദാഹിച്ചു വരണ്ട ചുണ്ടുകളെയോ എല്ലുന്തിയ മാറിടങ്ങളെയോ ചുക്കിച്ചുളുങ്ങിയ അലിലാവയറിനെയോ ആയിരുന്നില്ല,,
കൊച്ചുണ്ണിക്ക് ഉറങ്ങണം ആനന്തകരമായ ഉറക്കത്തിനു അയാൾക്ക് ആവശ്യം അവളുടെ പുക്കിളിനും മുട്ടുകൾക്കുമിടയിലുള്ള ആ അല്പം ഒളിയിടം മാത്രമായിരുന്നു…
തേരട്ടയുടെ തേരോട്ടം അവസാനിക്കുമ്പോൾ,, ഒരു ജന്മം പാഴാക്കി കളഞ്ഞവരെ അമ്മിണിക്കുട്ടി തലയറഞ്ഞു പ്രാകി,,ഉയർന്നു പൊങ്ങിയ കൂർക്കം വലിയുടെ ശബ്ദത്തിൽ അമ്മിണിക്കുട്ടിയുടെ തേങ്ങലും പ്രാക്കും ലയിച്ചു ലയിച്ചു ചേർന്നു…