രചന : ലത അനിൽ*
കരൾനൊന്തു കുറിക്കുമിക്കവിതയിൽ
കനലായെരിയുന്നു നീ സഖീ….
കൈകോർത്തന്നേറെ നടന്നിട്ടു०
നിന്റെയുള്ളറിയാതെ പോയതെൻ നീറ്റൽ.
ഞാനോ മണലാരണ്യത്തിൻ സിരകളെ
കനവാൽ നനച്ചയേകാന്തൻ.
പകലിന്റെ കൈ മുത്തുന്നിരുട്ട്,
കാണെക്കാണെയദൃശ്യമാകുന്നു നീലമേഘവു०.
ചേക്കേറുകയാണൊടുവിലെ പക്ഷിയു०,
തിരകളിൽ ചാഞ്ചാടുന്നൊരു തോണിയിപ്പൊഴു०.
നിന്റെ നിശ്വാസങ്ങൾ കുപ്പിവളക്കിലുക്കങ്ങൾ
മൈലാഞ്ചിച്ചോപ്പു० കിളിമൊഴികളു०
ജന്മാന്തരങ്ങളിലൊപ്പമുണ്ടായിരുന്നെന്ന് നെഞ്ചിൽ കുറിച്ച നിമിഷങ്ങളു०,
ഓർമ്മകളിൽ നിന്നെന്നത്തെയു० പോലെ അക്കു കളിക്കുവാനെത്തവേ,
ഇന്നേതൊരു കള്ളിയിൽ നിന്നു നീ കള്ളച്ചിരിയോടെ മൊഴിയുന്നു ?
നിന്നെ എനിക്കിഷ്ടമായിരുന്നു.
ഈ വാക്കു കേൾക്കുവാൻ കാതോർത്ത ദിനങ്ങൾ,
നിലാച്ചന്ത० നുണഞ്ഞ നിദ്രാവിഹീനരാവുകൾ,
ഒന്നും
മടങ്ങിവരികയില്ലെങ്കിലു०
സഖീ..
മൺചെരാതാണു പ്രണയം അതിൻ ദീപജ്വലനമാണെൻ പ്രാണഹർഷ०.