ഇരുളകന്നൂഴി വെളിച്ചമാകാൻ
ചിരിപൊഴിക്കുന്നോരുദേവതാരം,
നിരവദ്യ സുന്ദര കിരണമേകീ
അരികിലെത്തുന്നു പ്രഭാതമാകാൻ..
പരിപാവനൻ ദിവ്യകാന്തിയോടേ
പരിസൂന വിസ്മയമായ് വിടർന്ന്,
ഒരു വസന്തംപോലുദിച്ചുയരാൻ
തിരുവടിയെത്തുന്നു വിണ്ണിലായീ..
ഹരിതാഭയുള്ളോരു ഭൂമിതന്നിൽ
സ്വരരാഗമായ് വീണ മീട്ടിയെന്നും,
മരുവുന്നു നീയംബരത്തിലായീ
കരുണാർദ്ര സിന്ധുവിന്നോമലായീ..
വരമൊഴികൊണ്ടെത്ര ചാർത്തിയാലും
ചരിതം പറഞ്ഞവസാനമാകാൻ,
ഒരുനാളുമാർക്കും കഴിഞ്ഞിടാതെ-
വരുമെന്നതാണുഷസ്സിൻ മഹത്വം..
ദുരിതങ്ങളെല്ലാമകന്നു പോകാൻ
പരിഹാരമാകുന്ന നിൻ വെളിച്ചം,
ഒരുനാളുമൊട്ടും കുറഞ്ഞിടാതെ
തരുവാൻ നിനക്കു തോന്നേണമെന്നും…
ജയദേവൻ