💫സ്വപ്ന സഞ്ചാരി💫

രചന : സൂരജ് മുന്ന ✍

തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും ടേബിളിൽ വച്ച ക്ലോക്കിലേക്ക് അവൾ കൈയെത്തിച്ചു ഒന്നുടെ നോക്കി.. സമയം രണ്ടുമണി ആവണതേയുള്ളു.. ഇന്നത്തെ രാത്രിക്ക് ദൈർഖ്യമേറിയത് പോലെ… കണ്ണുകളിൽ ഉറക്കം പാടെ പടിയിറങ്ങിയിരിക്കുന്നു… പുറത്ത് മഴ തകിർത്തു പെയ്യുകയാണ്… പാതി തുറന്ന ജനാല വഴി തണുത്ത കാറ്റ് അവളുടെ കവിളുകളെ തഴുകി പോകുന്നു…

ഏതോ മായാലോകത്ത് എന്ന പോലെ പുതപ്പ് വകഞ്ഞുമാറ്റി അവളുടെ പാദങ്ങൾ ജനാല ലക്ഷ്യമാക്കി നീങ്ങി… പാതിയടഞ്ഞ ജനാലതൻ വാതിൽ അവൾക്കു മുന്നിൽ മുഴുവനായി തുറക്കപ്പെട്ടു… മഴചാറൽ തെന്നി അവളുടെ കവിളുകളിലേക്ക് ഒഴുകി… അങ്ങ്ദൂരെ മിന്നാമിനുങ്ങുകളുടെ നുറുങ്ങുവെട്ടം മിഴികളിൽ ആവാഹിച്ചു കൊണ്ട് കണ്ണുകൾ അടച്ച് അവൾ ആ രാത്രിക്ക് ചെവിയേകി… വർഷങ്ങൾക്കിപ്പുറം അവളൊരു പെണ്ണായി മാറുകയായിരുന്നു… സ്വപ്നങ്ങളും മോഹങ്ങളും ഹോമിക്കപ്പെട്ട ഒരു പെണ്ണ്…
പെട്ടെന്നാണ് ആ വിളി അവളെ ഉണർത്തിയത്…

“അമ്മേ… അമ്മ ഉറങ്ങണില്ലേ…??”
“ആഹാ കുഞ്ഞൂസ് എണീറ്റോ.. ഇന്നെന്താ മോള് ഉറങ്ങിയില്ലേ “
സത്യത്തിൽ അതവളുടെ പേരക്കുട്ടിയാണ്.. അമ്മ എന്ന് തന്നെയാണ് അവളും വിളിക്കാറ്… അങ്ങനെ വിളിക്കാവൂ എന്ന് ദുർഗ്ഗയ്ക്ക് നിർബന്ധവും ഉണ്ട്… പത്തു വർഷമായി അവളുടെ അമ്മയും അച്ഛനും കൂട്ടും എല്ലാം ദുർഗ്ഗ മാത്രമാണ്.. അവൾക്കുവേണ്ടിയാണു അവളിന്നും ജീവിക്കണേ എന്നു തന്നെ പറയാം…
” അമ്മ എന്നാ ഒന്നും മിണ്ടാത്തെ… കുഞ്ഞൂസിന് ഒറക്കം വരണില്യ… ഒരു കഥ പറഞ്ഞേരോ… “

ദുർഗ്ഗയ്ക്ക് അതുകേട്ടു ചിരിയാണ് വന്നത്.. പപ്പയുടെ കൂടെ ജീവിച്ചില്ലേലും ഇവൾക്ക് പപ്പേടെ അതെ സ്വഭാവ കിട്ടിയിരിക്കുന്നെ… ചെറുപ്പത്തിൽ ഉറക്കം വരണില്ലാന്നും പറഞ്ഞു എന്നെക്കൊണ്ട് എത്ര കഥ പറയിച്ചിരിക്കുന്നു തെമ്മാടി…
അവളുടെ ഓർമ്മകളെ ഉണർത്തിയ നിലാവെട്ടങ്ങളോട് മന്ദസ്മിതം ചൊരിഞ്ഞു ജനാല മുഴുവനായി അടച്ചു ദുർഗ്ഗ അവൾക്കരികിൽ ചെന്നിരുന്നു… ദുർഗ്ഗയുടെ മടിയിലേക്ക് തല ചായ്ച്ചു അവൾ കഥ കേൾക്കാനായി സസൂഷ്മം കാതോർത്തു…
“ഇന്നെന്തു കഥയാ എന്റെ പൊന്നിന് വേണ്ടേ.. പറ… “
“അമ്മക്ക് ഇഷ്ടോള്ള പറഞ്ഞോ കുഞ്ഞൂസ് കേൾക്കാലോ…”
അല്പസമയം ആലോചിച്ചു കൊണ്ട് ദുർഗ്ഗ തുടർന്നു…

“ന്നാ പിന്നെ അമ്മ ഇന്ന് കുഞ്ഞൂസിന് ഒരു പുതിയ കഥ പറഞ്ഞേരാട്ടാ…
ഒരിടത്തൊരിടത്തു ഒരു ചേട്ടനും ചേച്ചിയും ഉണ്ടായിരുന്നു… രണ്ടാൾക്കും അച്ഛനും അമ്മയും ഇല്ലാ…!”
“യ്യോ.. പാവല്ലേ അവര്.. മോളും പപ്പയെയും മമ്മിയെയും ഇതുവരെ കണ്ടില്ലാലോ…”
“ആഹാ ആര് പറഞ്ഞു… മോൾടെ പപ്പയും മമ്മിയും മോളെ കാണാൻ നാളെ വരണുണ്ട് ട്ടോ…”
“മോൾക്ക് കളിപ്പാട്ടം കൊണ്ട് വരുമോ..”
“മോൾക്ക് വേണ്ട എല്ലോം വാങ്ങിച്ചരും ട്ടോ… അമ്മ പ്രത്യേകം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്…
ബാക്കി പറയട്ടെ അമ്മ..”
“ഹാ…””

“അങ്ങനെ അവര് പഠിച്ചതും വളർന്നതും എല്ലോം ഒരു അനാഥ മന്ദിരത്തിൽ ആയിരുന്നു… അങ്ങനെ അങ്ങനെ അവര് ഇഷ്ടത്തിലായി… ആ ഇഷ്ടം അവിടുത്തെ അച്ഛൻ അറിഞ്ഞുട്ടോ… രണ്ടാളേം കല്യാണം കഴിപ്പിച്ചു…”
“ന്നിട്ട്…!”
ന്നിട്ട് അവരങ്ങനെ സന്തോഷത്തോടെ ജീവിച്ചു തുടങ്ങി.. അപ്പോഴാ ആ ചേച്ചി അമ്മയാവാൻ പോണ വിവരം അറിഞ്ഞേ.. ഒരു കുഞ്ഞു വാവ ചേച്ചിടെ വയറ്റില്… ചേച്ചിയത് ആ ചേട്ടനെ അപ്പൊ തന്നെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു… 😌

ചേട്ടനാണെലോ ഭയങ്കര സന്തോഷം.. ചേച്ചിയേ അപ്പോ തന്നെ കണ്ടേ മതിയാവുന്നു.. ജോലി പോലും തീർക്കാതെ വണ്ടിയൊടിച്ചു മലയിറങ്ങി ചേട്ടൻ… ചേച്ചിയാണെലോ ചേട്ടനെയും നോക്കി ഒരുപാട് കാത്തിരുന്നു… അപ്പോഴാണ് ആരോ ഒരാൾ വന്ന് പറയണേ ചേച്ചിയോട് ഒന്ന് ആശുപത്രി വരെ വരാന്… “
“ങ്ങേ…!!! എന്ത് പറ്റി ചേട്ടായിക്ക്…”
“കഥ മുഴുവനായി കേൾക്കടീ കുറുമ്പീ…”
“പാവം ചേച്ചി പേടിച്ചു പോയി.. വേഗം തന്നെ ആശുത്രിയിലോട്ട് പോയി…”
തെല്ലൊന്ന് നെടുവീർപ്പ് ഇട്ട് ദുർഗ്ഗ തുറന്നു…
“ചേട്ടൻ മലയിറങ്ങി വരുമ്പോൾ ഏതോ വണ്ടിയുമായി കൂട്ടിയിടിച്ചത്രെ.. ആരൊക്കെയോ ചേർന്നാണ് പോലും അവിടെ എത്തിച്ചേ… അവസാനം ആയി നീ നമ്മുടെ കുഞ്ഞിനെ പൊന്നു പോലെ നോക്കി വല്യ ഒരാളാക്കേണം എന്ന ഒരു വാക്കേ ചേട്ടായി ചേച്ചിയോട് പറഞ്ഞുള്ളു…

” ചേട്ടായി മരിച്ചു പോയോ… പാവം ചേച്ചി അല്ലെ അമ്മേ… കുഞ്ഞൂസിന് സങ്കടം വരണു…”
“മോള് സങ്കടപ്പെടല്ല കേട്ടോ.. കഥ ഇനിയും ഉണ്ട്…”
“അങ്ങനെ ആ ചേച്ചി ചേട്ടായിക്ക് കൊടുത്ത വാക്കിനായി ആ കുഞ്ഞിന് വേണ്ടി ജീവിക്കുന്നു… അവന്റെ കുറുമ്പുകൾക്കും കുസൃതികൾക്കും ഒക്കെ കൂട്ടുനിൽക്കുന്ന അവന്റെ കൂട്ടുകാരിയായി മാറി… ചേട്ടായി ഇല്ലാത്തോണ്ട് പലരും ആ ചേച്ചിയെ ഉപദ്രവിക്കാൻ നോക്കിട്ടോ… ന്നിട്ടും തളരാതെ മോനു വേണ്ടി ആ ചേച്ചി പിടിച്ചു നിന്നു… അങ്ങനെ അങ്ങനെ ആ കുട്ടി വലുതായി… അവനു ഒരു പെൺകുട്ടിയോട് ഇഷ്ടം തോന്നി…”
“ന്നിട്ട്…!”

“ന്നിട്ടെന്താ.. അമ്മ അവന്റെ കൂട്ടുകാരിയല്ലേ.. അവൻ അമ്മയോട് പറഞ്ഞു.. അമ്മ അതങ്ങു നടത്തി കൊടുത്തു… അങ്ങനെ അതിലൊരു സുന്ദരിക്കുട്ടിയും പിറന്നു… കുഞ്ഞൂസിനെ പോലെ ഒരു കുഞ്ഞു സുന്ദരി… കുഞ്ഞു പിറന്നതോടെ അവര് രണ്ടാളും മുട്ടൻ അടിയായി… അമ്മ കുഞ്ഞിനെ ഉപേക്ഷിച്ചു പോയി…വിഷമം കാരണം അവനും നാടുവിട്ടു അന്യനാട്ടിലോട്ട് പോയി… കുഞ്ഞിനെ അവന്റെ അമ്മയെ എല്പിച്ചിട്ട്….”
“ആഹാ… പെണ്ണുറങ്ങീലോ…. കൊള്ളാലോ…”

ഇരുട്ടിനെ മറയാക്കി കണ്ണിൽ നിന്നും ഉതിർന്ന രണ്ട് തുള്ളി കണ്ണുനീർ കൈ കൊണ്ട് തട്ടി മാറ്റി പുഞ്ചിരിച്ചു ദുർഗ്ഗ അവളെ മടിയിൽ നിന്നും കിടക്കയിലേക്ക് പിടിച്ചു കിടത്തി…
അതെ.. അവളൊരു തീയിൽ കുരുത്ത പെണ്ണാണ്.. ഭർത്താവ് മരണപ്പെട്ടതിനു ശേഷം മാനത്തിന് വില പറഞ്ഞു പലരും വന്നിട്ടും.. ഇടം കൈയിൽ അരിവാളും വലംകൈയിൽ കുഞ്ഞിനേയും തന്റെ മാറോടണച്ചു മുല ചുരത്തിയ പെണ്ണ്… തളരാനുള്ള ഓരോ ഘട്ടവും തരണം ചെയ്ത് ഇന്ന് തന്റെ മകന്റെ കുഞ്ഞിനേയും ചിറകിനടിയിൽ സംരക്ഷിച്ചു പിടിക്കാൻ വിധിക്കപ്പെട്ട പെണ്ണ്…

ഇന്നലെ മകന്റെ കോൾ ഉണ്ടായിരുന്നു… നീണ്ട 10 വർഷത്തിന് ശേഷം അവൻ തന്റെ അമ്മയെയും കുഞ്ഞിനേയും കാണാൻ വരുന്നു… ഒപ്പം അകന്നു നിന്ന അവന്റെ ഭാര്യയും തിരികെ വരാൻ തയ്യാറായിരിക്കുന്നു… ഇത്രയും പോരെ ദുർഗ്ഗയുടെ സന്തോഷത്തിനു.. അവളുടെ ഉറക്കം നല്ല ചിന്തകൾക്ക് വഴിമാറാൻ…
രാവിലെ വണ്ടിയുടെ സൗണ്ട് കേട്ടപാടെ ദുർഗ്ഗ മോളെയും എടുത്തു പുറത്തേക്ക് ഓടി.. അതെ അവർ തന്നെ.. തന്റെ മകനും ഭാര്യയും… അവൾ ഒരു നിമിഷം നിശ്ചലമായി… ഇത്രയും നാള് അടക്കിപ്പിടിച്ചതൊക്കെ പുറത്തേക്ക് വരികയായിരുന്നു അവളിൽ നിന്ന്… കണ്ടമാത്രയിൽ അവൻ ഓടിച്ചെന്നു അമ്മയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു… കണ്ണീരിനാൽ അവർ സ്നേഹം കൈ മാറി.. പറയാൻ ബാക്കി വച്ചതൊക്കെയും ആ നിമിഷത്തിൽ മൗനത്തിനു വേദിയായി…

ഇന്ന് ദുർഗ്ഗയുടെ അൻപതാം ജന്മദിനം ആണ്… ഇന്നവൾക് വന്ന സൗഭാഗ്യത്തിൽ മറ്റൊരു പിറന്നാൾ സമ്മാനവും ഒന്നുമല്ല.. അമ്മയുടെ ഇഷ്ടപ്രകാരം അമ്മയുടെ കൂടെ ചിലവഴിക്കും എന്നവൻ ഇന്നലെയെ വാക്ക് നൽകിയതാണ്.. വിളിച്ചപ്പോൾ
ദുർഗ്ഗയുടെ ആഗ്രഹപ്രകാരം തന്നെയാണ് അവൻ അവളെയും കൂട്ടി കടൽ കാണാൻ പോയതും… അവന്റെ കൂടെ ഒന്നുടെ കടൽ കാണണം എന്നവൾക്ക് അതിയായ ആഗ്രഹം… ഒറ്റയ്ക്കായിരുന്ന നിമിഷത്തിൽ അവനെയും കൂട്ടി എത്രയോ തവണ സങ്കടങ്ങൾ തിരയിൽ കഴുകിത്തീർത്തിട്ടുണ്ട്… ശരിക്കും ദുർഗ്ഗ മകന്റെ സന്നിദ്യത്തിൽ ഒരു കൊച്ചു കുട്ടിയായി മാറുകയായിരുന്നു…

തിരികെ വരുമ്പോൾ അവൻ കാർ ഒരു ഷോപ്പിംഗ് മാളിന് മുന്നിൽ നിർത്തി… അമ്മയ്ക്ക് വേണ്ടി അഞ്ചാറു സെറ്റ് സാരിയാണ് അവൻ എടുത്തത്….
“നിക്ക് എന്തിനാ കുട്ട്യേ ഇതൊക്കെ.. ഇതൊക്കെ ഇട്ടു നടക്കേണ്ട പ്രായം ആണോ എനിക്ക്.. നീ മോൾക്കും അവൾക്കും എടുക്കുന്നില്ലയോ…”
വാക്കുകൾ ഒന്നും അവൻ ചെവി കൊണ്ടില്ല… അമ്മയ്ക്കായ് ഇഷ്ടപ്പെട്ടതൊക്കെ വാങ്ങി പാക്ക് ചെയ്തിറങ്ങി…

അവസാനമായി ദുർഗ്ഗ അവനോട് ആവശ്യപ്പെട്ടത് ഒന്ന് മാത്രമാണ്… അച്ഛനുറങ്ങുന്ന കുഴിമാടം.. നമുക്കെല്ലാർക്കും ഒന്നിച്ചു പോകണം അവിടെ… എനിക്കവിടെ കുറച്ചു നേരം ഇരിക്കണം…
അതങ്ങു കുന്നിൻ മുകളിലാണെ… പ്രായം കാരണം മുട്ടു തെയ്മാനം ഉള്ളതിനാൽ കുറച്ചായി അവൾക്ക് അവിടെ പോകാൻ പറ്റിയിരുന്നില്ല… ഇപ്പൊ പിന്നെ മകനും മോളും അവൾക്ക് കൂട്ടുണ്ടല്ലോ… പോകുന്നവഴി അവനായി തയ്യാറാക്കി വച്ചിരുന്ന ചോറിൽ നിന്നും ഒരുരുള അവന്റെ വായിലേക്ക് അവൾ വച്ച് കൊടുത്തു.. തിന്നുമ്പോൾ അവന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞോ എന്നവൾക്ക് തെല്ലു തോന്നാതിരുന്നില്ല…
അവന്റെ തോളിൽ പിടിച്ചു അവൾ ഇറങ്ങി… ഇനിയങ്ങോട്ട് ചെങ്കുത്തായ കയറ്റമാണ്… അവനെ താങ്ങിയല്ലാതെ ആൾക്ക് കുഴിമാടത്തിൽ എത്താൻ കഴിയില്ല…
“കുട്ട്യേ.. നിക്ക് നിന്റെ കമ്പളി ഉടുപ്പ് തരുവോ.. തണുപ്പ് സഹിക്കാൻ പറ്റണില്ല അമ്മക്ക്.. പ്രായായി വരുവല്ലേ കുട്ട്യേ…”

അതും ധരിച്ചവൾ അവനെ താങ്ങി കുഴിമാടത്തിനു മുന്നിൽ എത്തി… അവളുടെ ഇച്ചായൻ ഉറങ്ങുന്ന മണ്ണ്..
ഇത്തിരി നേരം നിശബ്ദയായി ഇരുന്ന ശേഷം അവൾ അവനോടായി പറഞ്ഞു…
“ഇനി കുട്ടി പോയി അവർക്ക് കൂട്ടു നിക്കൂട്ടോ… എനിക്കിവിടെ നിന്റെ പപ്പയുടെ മുന്നില് അല്പം മുട്ടുകുത്തിയിരിക്കണം…”
അവൻ തിരിച്ചു നടക്കുന്നതും നോക്കി അവൾ അൽപനേരം നിന്നു…
പിന്നീട്.. (ആത്മഗതം – ദുർഗ്ഗ)

“ഇച്ചായാ… ഇങ്ങനെയൊരു നിമിഷത്തിനയാണ് ഞാൻ കാത്തിരുന്നത്.. ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല ഇങ്ങനെയൊരു കൂടിച്ചേരൽ… അന്ന് ഇച്ചായന് ഞാൻ തന്ന വാക്ക് ആണ്. ഒന്നിനും തളരാതെ നമ്മുടെ മകന് വേണ്ടി ഞാൻ ജീവിക്കുമെന്ന്… ഇന്നിപ്പോ ഇച്ചായൻ ആഗ്രഹിച്ചത് പോലെ അവൻ നല്ല നിലയിൽ എത്തി.. സ്വത്ത്‌ സമ്പാദ്യം ഒക്കെയുണ്ട്.. ഇന്നിതാ കുടുംബവുമായി ഒരു കൂടിച്ചേരലും.. ഇച്ചായന്റെ ആഗ്രഹം ഞാൻ സഫലമാക്കി എന്നു കരുതുന്നു…

അറിയോ ഇച്ചായനു… അവന്റെ കോൾ വന്നതിനു ശേഷമാണ് ത്രേസ്യാമ്മ എന്നെ വിളിച്ചേ… അതെ ഇച്ചായ.. നമ്മുടെ കൂടെ പഠിച്ച അതെ ത്രേസ്യാ കൊച്ച്… അവളിന്നും അവിടത്തെ അന്ദേവാസിയാണ്… ഇച്ചായന് അറിയോ.. ഞാനിന്നു ഇവിടെ നിന്നും പോകാൻ പോകുന്നത് നമ്മൾ പ്രണയിച്ചു കളിച്ചു വളർന്ന അതെ സ്ഥലത്തേക്കാണ്… അതെ സ്നേഹ വീട്ടിൽ… എനിക്ക് അവിടെ ഒരു അഡ്മിഷൻ നമ്മുടെ മോൻ പറഞ്ഞു വച്ചിട്ടുണ്ടത്രേ… അവനിതുവരെയും അറിയില്ല ഞാൻ ഇതൊക്കെയും അറിഞ്ഞ കാര്യം… അവനറിയില്ലല്ലോ ഇച്ചായ.. എത്ര വേദനകൾ കടിച്ചമർത്തി യാണ് അവനു മുന്നിൽ ഞാൻ ചിരിച്ചു നിന്നു ഇന്നത്തെ അവനെ ആക്കിയെടുത്തത് എന്നു… ആ അവനിപ്പോ എന്റെ മുന്നില് അഭിനയിച്ചു നിക്കുവാ ഇച്ചായ… അതോണ്ടന്നെ ഞാൻ അറിഞ്ഞതൊന്നും അവനോട് ചോയ്ച്ചില്ലട്ടോ…

എനിക്ക് ഇന്ന് മൊത്തം അവനെ എന്റെ പഴയ കുട്ടിയായി തന്നെ വേണം.. ഞാൻ ഒക്കെയും അറിഞ്ഞുന്നു അവൻ അറിഞ്ഞ വെഷമായാലോ… ഇച്ചായന് അറിയോ അവനിന്നു വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ഒരുരുള ചോറ് ഞാൻ വായിൽ വച്ചു കൊടുത്തു… അവന്റെ കൂടെ കടൽ കാണാൻ പോയി.. ഇത്രയൊക്കെയേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു എന്റെ ആഗ്രഹങ്ങൾ… ഇനിയൊരിക്കലും അവനെ എനിക്കിങ്ങനെ കിട്ടില്ലാലോ ഇച്ചായാ… ഇന്ന് ഞാൻ കുഞ്ഞൂസിന് പറഞ്ഞു കൊടുത്തതും അവസാന കഥയാ… അത് നമ്മുടെ തന്നെ ആയിക്കോട്ടെന്നും കരുതി… ഇനിയാരും ഇല്ലാലോ ഇതൊന്നും പറഞ്ഞു കൊടുക്കാൻ…
ഇതു കണ്ടോ ഇച്ചായ…

ഇന്നവൻ എനിക്ക് ഒരുപാട് ഉടുപ്പ് വാങ്ങി തന്നു.. ഇതൊക്കെയും എന്നെ അവിടെ കൊണ്ടാക്കുമ്പോൾ നിക്ക് തരുമായിരുക്കും
ല്ലേ…! ദേ.. ഇങ്ങോട്ട് നോക്കിയേ… മോന്റെ കമ്പിളി ഉടുപ്പാ… അമ്മക്ക് തണുക്കുന്നു കള്ളം പറഞ്ഞു വാങ്ങിയതാ ഞാൻ… ഇതിൽ അവന്റെ ചൂടും ചൂരും ഉണ്ട്.. ഇന്നവിടെ ചെല്ലുമ്പോൾ എനിക്കവനെ ചിരിച്ചു യാത്രയാക്കണം.. ന്നിട്ട് ഇതും കെട്ടിപ്പിടിച്ചു ഒന്നുറങ്ങണം നിക്ക്…

ഇച്ചായന്റെ ആഗ്രഹം ഞാൻ നിറവേറ്റിയല്ലോ… ആദ്യമായി എന്റെ ഒരു ആഗ്രഹത്തിന് ഇച്ചായൻ സമ്മതം പറ… അവൻ മറ്റന്നാൾ പോകുമെന്നാ ത്രേസ്യാമ്മ പറഞ്ഞെ… ഇനിയൊരു തിരിച്ചു വരവ് കാണത്തില്ല എന്നും..
അവൻ പോന്നേനു മുന്നേ എന്റെ കർമ്മം ചെയ്യണം…എന്നെ ഇവിടെ അടക്കം ചെയ്യണം.. ഇച്ചായന്റെ തൊട്ടടുത്തു എനിക്കു കിടക്കണം…

പറഞ്ഞു വന്നത് വല്ലതും മനസ്സിലായോ ഇച്ചായനു.. എന്തെങ്കിലുമൊന്നു പറഞ്ഞെ… “
എവിടെ നിന്നോ ഒഴുകിയെത്തിയ തെന്നലിൽ ഒരു കുറിഞ്ഞിപ്പൂവ് അവളുടെ മടിയിലേക്ക് വീണു… എന്തോ മനസ്സിലാക്കിയവണ്ണം ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ അതവളെടുത്തു മുടിയിൽ ചൂടി…