🔱കൈലാസ യാത്ര🔱

രചന : ശി വൻ ✍

ചെയ്ത പാപങ്ങളുടെ ഏറ്റക്കുറച്ചിലുകൾ
തീ ഗോളങ്ങളായി രൂപാന്തരപ്പെട്ട് ഭ്രമണം
തുടങ്ങി അവസാന പാതയിലേക്കടുക്കുമ്പോൾ
അസ്ത്ര മുന തീർത്ത് എൻ്റെ ചാരെയായി
തറച്ചു ഭംഗം വരുത്താനൊരുങ്ങിയ നാളുകൾ
തൊട്ട് ചിന്തകളുടെ വേലിയേറ്റം നയിച്ചതും
കൊണ്ടെത്തിച്ചതും കൈലാസത്തിലേക്കുള്ള വലിയ യാത്രയിലേക്കാണ്..
ത്രിമൂർത്തികളിൽ പ്രധാനി ശൂലപാണിതൻ
കോട്ടയിലേക്ക് കടക്കാൻ ആദ്യമനുവാദം
നൽകുന്നത് മരണങ്ങളുടെ നടത്തിപ്പുകാരൻ
സാക്ഷാൽ യമദേവൻ.
കൈലാസ ലോകത്തിൻ്റെ കാവലേറ്റെടുത്ത
യമദേവൻ്റെ അനുവാദം കിട്ടണമെങ്കിൽ
എൻ്റെ നന്മ തിന്മകളുടെ ഭാണ്ഡകെട്ടുകൾ
അഴിച്ചു വെക്കണമെന്ന് ഉത്തരവായി.
അറിഞ്ഞും അറിയാതെയും ചെയ്ത
തിന്മകൾ എണ്ണം പറഞ്ഞു സ്വർണ്ണ തുലാസിൻ്റെ
ഒരു തട്ടിലേക്ക് പതിയെ കുടഞ്ഞു വെച്ചു.
മലക്കം മറിഞ്ഞ് മറുതട്ട് പൊടുന്നനെ
ഉയർന്നു പൊങ്ങി..
തുടർന്ന് നന്മകളുടെ കണക്കെടുപ്പ് എണ്ണിയെണ്ണി
പൂർണമാക്കി.
ചുറ്റും നിന്നവരെ അതിശയിപ്പിച്ചു ഇരു തുലാസും
ഒപ്പത്തിനൊപ്പം നിന്ന് തന്നു.
യമദേവൻ്റെ പിന്തുണയുമായി യമദ്വാരത്തിലൂടെ
കയറി ചെന്നപ്പോൾ കണ്ടത് ചിത്രഗുപ്തൻ്റെ
കൊട്ടാരമാണ്.
കാവലോടെ എന്നെ അങ്ങോട്ടേക്ക് നയിക്കാൻ
ആളുകൾ ധൃതി കൂട്ടി..
ചിത്രഗുപ്തൻ്റെ മുന്നിലെത്തിയപ്പോൾ നിർത്തിയ
നടത്തം സമയം കളയാതെ വീണ്ടും തുടങ്ങി.
എൻ്റെ ദുഷ്പ്രവർത്തികൾ എല്ലാംതന്നെ
അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ കണക്ക് പുസ്തകത്തിൽ
നിന്നും വെട്ടിമാറ്റിയെന്ന് ഉറപ്പ് നൽകി.
കൈലാസം ഒൻപത് പർവ്വതങ്ങൾ തട്ടുകളായി രൂപംകൊണ്ട സ്വസ്തികയാണെന്നും എല്ലാ ആത്മീയ ശക്തികളും കുടിയിരിക്കുന്ന ഇടമാണെന്നും അവിടെയിരുന്ന ആരോ
പോകുന്ന വഴിയിൽ പറഞ്ഞു തന്നു.
അന്ധമായ വിശ്വാസങ്ങളെ ചോദ്യം ചെയ്തു
മുന്നോട്ട് പോകുവാനുള്ള മനസ്സില്ലാത്തത്
കൊണ്ട്തന്നെ ഓരോരുത്തരും പറഞ്ഞു തന്നത്
തലകുലുക്കി സമ്മതിച്ചു ചിരിച്ചു നൽകി.
സംഹാരത്തിൻ്റെ ദേവൻ തൻ്റെ പ്രീയ പത്നിയുമായി
ധ്യാനത്തിൽ മുഴുകിയിരുന്ന സമയമാണത്രെ
ഞങ്ങളുടെ യാത്ര.
ഹിമ കണങ്ങളിലൊഴുകിവന്ന ചെറുതുള്ളികൾ
മോക്ഷദ്രവ്യമായി കുടിച്ചു വീണ്ടും നീണ്ട
ആറ് കിലോമീറ്ററുകൾ..
സ്ഫടികം , മാണിക്ക്യം , സ്വർണ്ണം , ലാപ്പിസ് ലുസൂയി
എന്നിവകൊണ്ടാണ് കൈലാസപർവതത്തിൻ്റെ നാല് മുഖങ്ങളും നിർമ്മിച്ചതെന്ന് വിഷ്ണു പുരാണം അവകാശപ്പെടുമ്പോൾ ഓരോ ദിക്കുകളിലേക്കും അഭിമുഖമായി നിൽക്കുന്ന നാല് മുഖങ്ങളും കണ്ടപ്പോൾ പുരാണം സത്യമാണോയെന്നും തോന്നിപോയി..
സായാഹ്നസമയത്തെ പടിഞ്ഞാറൻ മുഖത്തേക്ക്
ധാരയായി പെയ്തിറങ്ങിയ അർക്കകിരണങ്ങൾ
നിറഞ്ഞു തുളുമ്പിയപ്പോൾ സുവർണ്ണ കൈലാസാനുഭവം ജൈനമതക്കാരുടെ
മെറു പർവ്വതത്തിൽ നിന്നും കണ്ണുകൾ പിൻ വലിക്കാൻ കഴിയാത്ത രീതിയിലായി..
ഡോൾമലയുടെ ശിവസ്തൽ എന്ന പ്രദേശം
ടിബറ്റൻകാരുടെ വർണ്ണ കൊടികളാൽ ആർഭാടമായി തന്നെ അണിയിച്ചൊരുക്കി
വെച്ചിരിക്കുന്നു.
ടിബറ്റ്കാരുടെ പ്രത്യേക വിശ്വാസ പ്രകാരം
ആ ഇടത്തിൽ വെച്ച് സമർപ്പിക്കുന്നതെന്തും
മരണാനന്തര സമയം സ്വർഗ്ഗ കവാടത്തിൽ
തിരികെ ലഭിക്കുമെന്നതാണ്.
സുഖമുള്ള ഓർമ്മകളും ബന്ധങ്ങളുടെ കെട്ട്പാടുകളും അനുഭവങ്ങളുടെ വ്യാപ്തിയും
ഞാനവിടെ സമർപ്പിച്ചു.
അതല്ലാതെ ഒന്നുമെനിക്ക് തിരികെ വേണ്ടയെന്ന്
പലവട്ടം എന്നെതന്നെ പറഞ്ഞുറപ്പിച്ചു..
മനസ്സിൽ അവശേഷിച്ച ഒരാഗ്രഹം മാനസരോവർ ,
രാക്ഷസ്ഥാൽ എന്നീ തടാകതീരങ്ങളിൽ
വസിക്കുന്ന അഘോരാധിപതികളുടെ കൂടെ
ഒരു രാത്രി മാത്രമായിരുന്നു.
മഹാപരമേശ്വരനിൽ അർപ്പിച്ച ജീവിതം ജീവിച്ചു തീർക്കുന്ന അവരുടെ ചെയ്തികൾ ദഹിക്കാൻ
സാധാരണ ജനങ്ങൾക്ക് കൂടുതൽ പ്രയാസമാണ്.
ദിനവും തലയോട്ടി മാലകളണിഞ്ഞു ഭസ്മവേഷാധാരികളായി നടക്കുന്ന
അവർ നഗ്നത സ്വായത്വമാക്കിയവരാണ്.
ആഹാരരീതികളിലെ അതിശയഭാവങ്ങൾ
പകർത്താൻ ശ്രമിക്കുന്നവർക്ക് എന്നും ഒരു
മുതൽക്കൂട്ടാണ് അവരുടെ ജീവിതം.
സന്യാസിയും ഗുരു പണ്ഡിതനായും അറിവുകളുടെ
കലവറ ശിരസ്സിൽ സൂക്ഷിക്കുന്ന അവർക്ക്
ത്യാഗ മനോഭാവമല്ലാതെ അസൂയയോ അഹങ്കാരമോ തൊട്ട് തീണ്ടിയിട്ടില്ല..
മഠത്തിലെ ആചാര്യന്മാർക്കും ക്ഷേത്രങ്ങളിലെ
തന്ത്രികൾക്കും പലതും പകർത്താൻ അവരിൽ ഇന്നും ഗുണമേന്മകളുടെ വലിയൊരു ശേഖരം തന്നെയുണ്ട്…
പാപിയായി പോയി യോഗിയായി വന്നവൻ്റെ
യാത്രയുടെ അവസാനം ഇവിടെ വരെ……♦️