🌹 അറിവും , വകതിരിവും 😎

ഡോ. കെ. വി .ഷാജി ✍

അറിവും വിദ്യാഭ്യാസവും നേടുന്നതിന് മറ്റുള്ളവരുടെ സഹായം മാത്രം മതിയാകും . knowledge for knowledge sake .( അറിവ് , അറിവിനൂ വേണ്ടി ) . അല്പം ബുദ്ധിമുട്ടിയായാലു० അറിവും വിദ്യാഭ്യാസവും നമുക്ക് നേടിയെടുക്കാം .

വിദ്യാഭ്യാസം കൊണ്ട് വകതിരിവ് നേടണമെന്നില്ലൃാ , പക്ഷേ വകതിരിന് സ്വന്തം പ്രയത്നം തന്നെ അനിവാര്യം . ചിലർക്ക് in-born talent ആയി അത് ലഭിച്ചേക്കാം .
വിദ്യാഭ്യാസവും , മാന്യമായ ജോലിയുമൂള്ള ചിലർ അവരുടെ പ്രായാധിക്യം ചെന്ന മാതാപിതാക്കളെ വൃദ്ധസദനത്തിൽ തള്ളപ്പെടുന്ന ഈ പ്രത്യേക സാഹചര്യത്തിലാണ് എന്നെ ഇങ്ങനെ ഒരു പോസ്റ്റ് എഴുതുവാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചത് .
ഞങ്ങളുടെ നാട്ടിലും സർക്കാർ വൃദ്ധസദന മുണ്ട് , ഗസ്റ്റ് ഹൗസിനെ വെല്ലുന്ന വളരെ മനോഹരമായ 3 നില മന്ദിരമാണത് .

ഞാൻ മിക്കവാറും പല പരിപാടികൾക്കു० അവിടെ പോകാറുണ്ട് , പിതാവിൻറെ സ്മരണാർത്ഥ० സൗജന്യ മെഡിക്കൽ ക്യാമ്പും വർഷങ്ങളായി സംഘടിപ്പിക്കാറുണ്ട് . അവിടുത്തെ അന്തേവാസികളെല്ലാ० തന്നെ വളരെ സുഖമായി ജീവിക്കൂന്നു , പക്ഷേ മക്കളെ പിരിഞ്ഞു നിൽക്കേണ്ടി വരുന്ന മാനസിക വൃഥ അവരൂടെ മുഖത്ത് പ്രതിഫലിക്കുന്നുണ്ട് .

ഒരു പുരുഷായുസ്സു മുഴുവൻ മക്കളുടെ നന്മയ്ക്ക് വേണ്ടി പ്രവർത്തിച്ചു , അവസാനം വയസ്സായപ്പോൾ വൃദ്ധസദനത്തിൽ തള്ളിവിട്ടു യെന്നാണ് ഓരോരുത്തരും നിറകണ്ണുകളോടെ പറയുന്നത് .
വൃദ്ധസദനം എന്ന് പറയുമ്പോൾ ബന്ധുമിത്രാദികളില്ലാത്ത വൃദ്ധരായവരെ പാർപ്പിക്കാനുള്ള ഒരു ഇടം തന്നെയാണ് .
കേരളത്തിലെമ്പാടും എല്ലാ ജില്ലകളിലും വൃദ്ധസദനങ്ങളും സർക്കാർ നിർമ്മിച്ചിട്ടുണ്ട് . മിക്ക സർക്കാർ വൃദ്ധസദനങ്ങളും മോഡി പിടിപ്പിച്ച് വളരെ മനോഹരമായിട്ടുള്ളതുമാണ് .

കേരളത്തിൽ വൃദ്ധസദനങ്ങളുടെ എണ്ണം കുറയട്ടെ , വൃദ്ധരായ മാതാപിതാക്കൾ മക്കളോടൊപ്പം വീടുകളിൽ വളരെ സന്തോഷമായി കഴിയട്ടെയെന്ന് ഞാൻ വിനയപൂർവ്വം ആശംസിക്കുന്നു , പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു .
വൃദ്ധരായ മാതാപിതാക്കൾ കുറെ വർഷങ്ങൾക്കു മുന്നേ അവരും ചെറുപ്പമായിരുന്നു , അവരുടെ കഠിനാധ്വാനവും , ചോര വിയർപ്പാക്കി അവരുടെ ആരോഗ്യം പോലും നോക്കാതെയാണ് നമ്മെയെല്ലാം ഈ നിലയിലെങ്കിലും ആക്കി തീർത്തത് എന്നുള്ള കാര്യം നാം വിസ്മരിക്കാൻ പാടില്ലൃാ .

നാംമെല്ലാം വാർദ്ധക്യം ചെല്ലുമ്പോൾ കൊച്ചുകുട്ടികളെ പല്ല് എല്ലാം പൊഴിഞ്ഞു , നടക്കാൻ മേലാതെ കൊച്ചുകുട്ടികളെപ്പോലെ ആയിത്തീരുന്നു , പരസഹായമില്ലാതെ അവർക്ക് ഒന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥ .
ശൈശവ കാല०
മുതൽ നമ്മുടെ പ്രാഥമിക ആവശ്യങ്ങൾ തൊട്ടു മറ്റെല്ലാ० നിറവേറ്റി നമ്മളെ നമ്മളാക്കിമാറ്റിയ നമ്മുടെ മാതാപിതാക്കളെ , അവരുടെ വാർദ്ധക്യ കാലത്ത് നമുക്ക് എങ്ങനെ വിസ്മരിക്കാൻ പറ്റും ?
നമ്മുടെ ബാല്യകാല० മുതൽ അവർ നമുക്ക് നൽകിയ സേവനങ്ങൾ , അവർക്ക് വാർദ്ധക്യം ചെല്ലുമ്പോൾ നമ്മൾ തിരിച്ചു നൽകേണ്ടതല്ലേ ? ? ?
ഒരു നാൾ നമ്മളും വാർദ്ധക്യത്തിൽ കടക്കും എന്ന കാര്യത്തിൽ ഒരു സംശയവും വേണ്ട

പ്രായാധിക്യം ചെല്ലുമ്പോൾ നമ്മുളേയു० നമ്മുടെ മക്കൾ വൃദ്ധസദനത്തിൽ തള്ളുമ്പോഴാണ് നാം നമ്മുടെ മാതാപിതാക്കളോടു ചെയ്ത പാവത്തിൻറെ ബുദ്ധിമുട്ട് മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയുക .
നമ്മൾ ചെയ്യുന്ന പ്രവർത്തിയുടെ ഫലം ഈ ഭൂമിയിൽ നിന്ന് തന്നെ ലഭിക്കുമെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്ന കൂട്ടത്തിലാണ് ഞാൻ .
വിദ്യാഭ്യാസവും അറിവും നേടിയിട്ട് മാത്രം കാര്യമില്ലൃാ —
” വകതിരിവും ” സ്വയം
ആർജ്ജിക്കാൻ ശ്രമിക്കണം .
” മാതാ പിതാ ഗുരു ദൈവം “