രചന : മംഗളൻ കുണ്ടറ ✍
തരളമായ് തഴുകിയണയും
തീരത്തെ പ്രണയമറിയിക്കും
തീരത്തെലോലമായ് പുൽകും
തനിയേ തിരിച്ചു മടങ്ങും.
മനതാരിലേറുന്ന പ്രണയം
മാനത്തെ നീലിമ കണ്ടാലും
മാനത്ത് തിരയെത്തിയാലും
മനസ്സിലാക്കാത്തൊരു തീരം.
കടലോളം സ്നേഹം നിറച്ചും
കരയോടു ചേരാനായ് മനസ്സും
കരയിൽ തലതല്ലും കടലോളം
കടലിന്റെ പ്രേമനൈരാശ്യം.
പ്രണയം നിരസിക്കും തീരം
പ്രതികാര വാഞ്ചയാൽ തിരയും
കരയേട് പ്രതികാരം തീർക്കും
കരയിൽ തല തല്ലിച്ചാവും.
കരളേ നിനക്കെന്റെ പ്രണയം
കടലോളം നൽകി ഞാനെന്നും
കരയെപ്പോൽ നിരസിച്ചു നീയും
കനലായെരിഞ്ഞെന്റെ ഹൃദയം.