രചന : ബാബു തില്ലങ്കേരി✍
നിഴലിൽ നിലാവിൻ തുള്ളികൾ
കടൽപ്പരപ്പിലുറ്റിവീഴുമ്പോൾ
മൗനത്തിലാണ്ടനിൻ ഹൃദയം
തുടിച്ചുതുള്ളുന്നുവോ ;
ഒരുനേർത്ത ഗദ്ഗദം പോലെ.
തുടികൊട്ടുമാകരൾ
സ്പന്ദത്തിലിത്തിരിനേരം
ഞാനൊന്നുതൊട്ടിരിക്കട്ടെ,
ത്രസിച്ചിമചിമ്മുമാ
മയില്പ്പീലിക്കണ്ണിലൊന്നു
ഞാനെന്റെ ചുടുനിശ്വാസം വിടട്ടെ.
ഓർമ്മകൾ കാത്തിരിക്കുന്നു
നൊന്ത് പിടഞ്ഞുവീണ
പ്രണയകുടീരത്തിനരികെ,
മുല്ലമൊട്ടുകൾ മണം പരത്തുമാ-
കേശത്തിലന്നുതഴുകിയതോർത്ത്.
ഇന്നുനീയൊരു ചലിക്കാത്ത
വെറും നിദ്രപോലൊരു സ്പന്ദനം,
കാലിട്ടിളക്കും കടലുപ്പു
വെള്ളത്തിൽ നിലാവെളിച്ചമൊരു
കാൽക്കൊലുസ്സുപോൽ
നിന്നിൽ ഞാൻ ചുറ്റിവരിയുന്നു.
