രചന : എൻ .കെ. ഹരിഹരൻ✍
മേലെയാകാശവും
താഴത്തെ ഭൂമിയും
നീലിമ തന്നെയാ
ണച്ഛനെന്നും !
നീലക്കടലിൻ്റെ
കാവലാൾ എങ്കിലും
വർഷത്തിലൊരുദിനം
വീട്ടിലെത്തും !
ഏറെനാൾ വിശ്രമം
ഇല്ലെൻ്റെയച്ഛന്
പിന്നെയും കടലിലേ
ക്കുൾവലിയും !
കടലിൻ്റെയാഴങ്ങൾ
നീലപ്പരപ്പുകൾ
നീലപുതച്ചൊരാ
ആകാശവും ;
അച്ഛന്ന് ശ്രദ്ധയോ
ടെന്നും നിരീക്ഷിക്കാൻ
കൂട്ടിനായ് വേറെയും
കൂട്ടരുണ്ട് !
രാജ്യത്തെ കാക്കുന്ന
വൻപടയ്ക്കുള്ളിലെ
പോരാളിയാണെൻ്റെ
സ്വന്തം അച്ഛൻ !
ഇന്നു വരുമെന്നു
കേട്ടു ഞാൻ അപ്പൊഴേ
ഊണില്ലുറക്കവും
കാത്തിരിപ്പൂ.
ഒരുപാടുപേർ ഇതാ
വന്നിരിക്കുന്നു എൻ
അച്ഛനെ ശ്രേഷ്ഠനായ്
ആദരിക്കാൻ !
അച്ഛൻ്റെയേറ്റവും
ഇഷ്ടമാം സാരിയിൽ
അമ്മയെക്കാണുവാൻ
എന്തുഭംഗി !
കടലിൻ്റെ നീലിമ
പൂർണ്ണമായ് ഉൾക്കൊണ്ട
കരിനീലച്ചേലയിൽ
സുന്ദരാംഗി !
നാടിൻ്റെയാദരം
രാഷ്ട്രപതിയിൽനി
ന്നേറ്റുവാങ്ങുന്നതെ
ന്നമ്മയാണോ !
അച്ഛൻ വരുമെന്ന
പാഴ് വാക്കുകൊണ്ടെന്നെ
ആശയിൽ നിർത്തിയ
തെന്തിനമ്മേ !
ഭാരതമാതാവിൻ
പുത്രിയാണീ ഞാനും
അച്ഛൻ വളർത്തിയ
നന്മയല്ലേ !
അച്ഛൻ ഇല്ലെങ്കിലും
അമ്മയെ നോക്കുവാൻ
നോക്കുവാൻ ഭാരത
മാതാവിനെ !
ഞാനുമൊരംഗമായ്
മാറിടും നിശ്ചയം !
രാജ്യത്തെ രക്ഷിക്കാൻ
സേനയൊന്നിൽ !
അച്ഛൻ വളർത്തിയ
പാതയിൽ മുന്നിലേ
ക്കക്ഷമയോടെ ഞാൻ
കാലുവെക്കാം !