🍃എൻ ജന്മപുണ്യം 🍃

രചന : വിദ്യാ രാജീവ്✍️

അമ്മയെന്നോതുവാൻ നൽ ചൂണ്ടുമീട്ടവേ,
അമ്മിഞ്ഞപ്പാൽമാറിൽ ഹർഷം തുളുമ്പുന്നു.
മകനെ നീയെന്നിൽ പിറവിയെടുക്കുവാൻ
തപമെത്രചെയ്തു ഞാൻ കാത്തിരുന്നു?
സന്താനഭാഗ്യം ലഭിക്കാൻ ഞാനീജന്മം
സന്താപത്തിന്റെ കടലിൽ നീന്തി.
പേറ്റുനോവിന്റെ നാൾ ബോധം മറയവേ
തെല്ലുമോർത്തില്ല തിരികെവരുമെന്നുഞാൻ.
ഈശൻ കനിഞ്ഞുതന്നല്ലോ കുരുന്നിനേ,
ശാശ്വത സത്യമാമങ്ങേ,സ്തുതിപ്പൂ ഞാൻ.
എന്റെയീതങ്കക്കുടത്തിന്റെ ചേലഞ്ചും
പുഞ്ചിരികണ്ടു മതി വരുന്നില്ല പോൽ.
താലോലിക്കാൻ താതനില്ലയെന്നാകിലും
തായഞാനെപ്പോഴുമുണ്ടേ നിൻ ചാരത്തു.
വാനിലെ താരകങ്ങൾക്കൊപ്പം ആകാശ
ഗോപുരത്തിൽ നിന്നു നോക്കുന്നുതാതനും.
നന്നായ് വളരേണം നന്മകൾ ചെയ്യേണം
സ്നേഹവും,കരുണയും കൂടെയുണ്ടാകണം.
താതന്റെ പേരിനെ ശോഭിതമാക്കേണം
കടമകൾ പൂർത്തീകരിച്ചു മുന്നേറണം..
കരിന്തിരി കത്തിയീയമ്മ പോകും വരെ
അരികിൽ നീയെപ്പോഴുമുണ്ടായിരിക്കണം.
അമ്മയെ നീ വിട്ടകന്നു പോയീടല്ലേ ,
കണ്ണാ…ഈയമ്മയെ കൈവിടല്ലേ.