രചന : അമൃത സാകേതം✍
നിനക്ക് വേണ്ടിയെന്നോർക്കാപ്പുറത്തൊരു
കുഞ്ഞ് നാരങ്ങാ മിഠായിപ്പൊതി,
നിന്നെ ഓർക്കുമ്പോഴെന്ന് ഒന്ന് രണ്ട് വരികൾ ,
നിന്നെയൊന്ന് കാണാനായെങ്കിലെന്ന സ്നേഹപ്പൂതികൾ,
നിന്റെ നിനവിലെന്ന് അറിയാതെ വിടർന്ന ചിരിച്ചാലുകൾ,
നിന്നെ മോഹിച്ച് പടർന്നെന്ന കിനാവള്ളികൾ,
നീ തന്നെ, നീ മാത്രമെന്ന നെഞ്ചുരുക്കങ്ങൾ,
ഹാ… എത്രയെത്ര പ്രണയക്കൊതികളാണല്ലേ മനുഷ്യർക്ക്,,
നീയെന്ന ചുഴികളെത്ര ചുറ്റി
കൈവഴി തിരിഞ്ഞൊഴുകിയൊന്നു ചേർന്നാലാവുമല്ലേ
പ്രണയപ്പുഴയൊന്ന് നിറഞ്ഞ് കവിയുക?!
അതേ, നീ ഇല്ലായ്മയെന്ന മധുര നോവെങ്കിലും
ഒരുപോലെ പങ്കിടാതെ മരിച്ചുപോയ
പ്രണയികളെ ഞാൻ കണ്ടുമുട്ടാതിരിക്കട്ടെ!
