രചന : ജനാർദ്ദനൻ കേളത്✍
ലക്ഷ്മിയുടെ
തട്ടകത്തിൽ
തനിക്കൊപ്പം
സരസ്വതിയേയും
ഗണപതിയേയും
പ്രതിഷ്ഠിക്കണമെന്ന
ജൽപനം കേട്ട്
നിസ്വാർത്ഥം
ചിരി തൂകി –
രാഷ്ട്രപിതാവ്!
സ്വാർത്ഥതയുടെ
ഇരുട്ടറകളിൽ
തടവിൽ കിടന്ന്
ചിതലരിക്കുന്ന
ധന-ലക്ഷമിയെ,
പുരോഗതിയുടെ
വഴികൾക്കായി,
മോചിപ്പിക്കാൻ
വിദ്യയുടെ വെളിച്ചവും
വിഗ്നേശൻ്റെ വിവേകവും
തുണയായെങ്കിൽ!, എന്ന്
ദിവാസ്വപ്നം കണ്ട്
ചിരിച്ചവതാവാം –
…പാവം പിതാവ്!
