രചന : അജികുമാർ നാരായണൻ✍
നറുപാൽ പുഞ്ചിരി തൂകിയവാനിൽ
നിറയും ചന്ദ്രികേ,പൂർണ്ണമുഖീ തവ –
നിഴലുകൾ പോലും നിർമ്മലമല്ലയോ,
നിശയുടെ ധവള നിലാവൊളിയെ !
നീലവാനിലായ് പാലൊളി വിതറിയ
നീരദകുസുമങ്ങൾ അർച്ചനയായ്
നീഹാരമായ് പെയ്തു തളിക്കുന്നു ,
നിറയുംതണുവിൻ കുളിരൊളിയായ് !
നിർമ്മലശോഭ സുഗന്ധ പരിമളം
നിസ്തുലമാകും പ്രണയപല്ലവം
നിഷ്ക്കാമകർമ്മം നിരന്തരധ്യാനം
നിത്യം നിറയുമെന്നാത്മ വസന്തമായ് !
നിണമായ് ഞരമ്പിലുമൊഴുകും പ്രാണ-
നറിയുന്നേരം പിടയും ചിന്തയിൽ
നുകമായ് താഴ്ത്തിയമർത്തുക മനസ്സേ
നെറിയതു നേരിൻ തിരിവെട്ടം !
