🎨ഇന്ദുമതിയെ പുണർന്ന ഇന്ത്യ🎨

രചന : കൃഷ്ണമോഹൻ കെ പി ✍

വിശ്വവിഹായസ്സിൻ സീമയിൽ നിന്നൊരു
വിശ്വവിമോഹിനി പുഞ്ചിരിച്ചൂ
വിശ്വാസം തെല്ലുമേ പോരാതെ ഞാനങ്ങു
വിണ്ണിൻ്റെ ശോഭയായ് കണ്ടതിനെ
വിശ്വംഭരൻ്റെ ജടാ മകുടത്തിലെ
വിശ്രുതമായുള്ള തിങ്കൾക്കല
വിദ്യ തൻ ദേവിയോടൊത്തൊന്നു
വന്നെന്നെ വിഭ്രമിപ്പിച്ചു വിരാജിതയായ്
വർണ്ണാന്ധകാരങ്ങൾ പേറും മനുഷ്യൻ്റെ
വംശാധിപത്യത്തിൽ ആകുലരാം
വഞ്ചിത വർഗ്ഗത്തിൻ കഥയൊന്നുരയ്ക്കുവാൻ
വർണ്ണാംഗി, മെല്ലെ മൊഴിഞ്ഞിതപ്പോൾ
ശാസ്ത്രവും, സത്യവും വിശ്വാസവുമെല്ലാം
ശ്വാസം കിട്ടാതെ കുഴഞ്ഞിടുമ്പോൾ
ശാശ്വതസത്യമതൊന്നേയതെന്നുള്ള
ശാദ്വലഭൂമിയെക്കാണിയ്ക്കുവാൻ
ലോകരിലാർക്കുമേ എത്താൻ കഴിയാത്ത
ലോകമാം ചന്ദ്രൻ്റെ ദക്ഷിണമാം
ലോകത്തു ചെന്നെത്തിയാദ്യം കുറിച്ചയീ
ലോകമാതാവാകും ഭാരതത്തെ
ലോകർക്കു മുന്നിലെ ഉജ്ജ്വല തേജസ്സായ്
ലൗകിക നേത്രത്താൽ കണ്ടിടാനായ്
വാക്യം കുറിച്ചു താൻ മുന്നോട്ടു പോകുവാൻ
വാക് ദേവിയങ്ങനെ ചൊല്ലിയപ്പോൾ
വാസനയില്ലയെന്നാകിലും ഭാരത-
വാസിയീ ഞാനുമങ്ങാഹ്ലാദിപ്പൂ
അമ്പിളിയ്ക്കപ്പുറം, ശുക്രനെപ്പോലുമീ
അമ്മയാം ഭാരതം കൈവരിയ്ക്കും
അല്ലിതിനിന്നൊരു സംശയവും, വേണ്ട
അമ്മേയെൻ സാക്ഷാത് ജഗത് ജനനീ
ജയ, ജയ ഭാരതമാതാ, എന്നങ്ങിനെ
ജനതകൾ നമ്മൾ പുകഴ്ത്തി നില്ക്കാം.