രചന : ജോളി ഷാജി✍
കോരിച്ചൊരിയുന്ന മഴ…. ചുറ്റിലും നിന്ന് കില്ലപ്പട്ടികളുടെ കടിപിടി ശബ്ദവും ഉച്ചത്തിലുള്ള കുരയും മുഴങ്ങുന്നുണ്ട്… നാൻസി ക്ലോക്കിലേക്ക് നോക്കി… സമയം പതിനൊന്നു മുപ്പത്തിയെട്ട്…. ക്ളീറ്റസ് വരുന്ന സമയം എപ്പോളെ കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു….
അവൾ ജനൽ കർട്ടൻ മെല്ലെ വകഞ്ഞു മാറ്റി പുറത്തേക്ക് നോക്കുകയും അതിശക്തമായ ഒരു ഇടിയും മിന്നലും ഒരുമിച്ചുണ്ടായത്…. ശക്തമായ മിന്നൽ വെട്ടത്തിൽ അവൾക്ക് കാണാൻ പറ്റി ആരോ മുറ്റത്തുകൂടി മെല്ലെ നടക്കുന്നത്…
ഈശ്വരാ ഈ സമയത്ത് ഇതാരാണ്…
ഇനി വല്ല കള്ളന്മാരും ആവുമോ… കറന്റ് പോയിട്ട് മണിക്കൂർ ഒന്നായിരിക്കുന്നു…
അവളുടെ മനസ്സിലേക്ക് അരുതാത്ത എന്തൊക്കെയോ ചിന്തകൾ കടന്നു വന്നു..
അവൾ വേഗം ഫോൺ എടുത്ത് ക്ളീറ്റസിന്റെ നമ്പർ ഡയൽ ചെയ്തു…. ഇല്ല റിംഗ് ഇല്ല… സ്വിച് ഓഫ്‌ എന്ന അശരീരി മാത്രം…
കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് ആറു വർഷത്തിനിടെ ആദ്യമായിട്ടാണ് ക്ളീറ്റസ് ഇത്രയും ലേറ്റ് ആകുന്നതു…. ഒരിക്കൽ പോലും ഫോൺ സ്വിച് ഓഫ്‌ ആക്കിയിട്ടും ഇല്ല…
ചിൽ ചിൽ ചിൽ…
ഭിത്തിയുടെ ഏതോ കോണിലിരുന്നു ചിലയ്ക്കുന്ന പല്ലിയുടെ ശബ്ദം എന്തുകൊണ്ടോ അവളെ വല്ലാതെ ഭീതിപ്പെടുത്തി…
പെട്ടന്ന് ആരോ വാതിലിൽ മുട്ടുന്ന ശബ്ദം…. നാൻസി നിന്നിടത് നിന്ന് പൂക്കുല പോലെ വിറച്ചു…. ദൈവമേ ആരാവും ഇത്…. അവൾ അകത്തെ മുറിയിലേക്ക് ഓടി കയറാൻ ശ്രമിച്ചു… പക്ഷേ ആരോ തട്ടിയെറിഞ്ഞപോലെ അവൾ ഹാളിലെ സെറ്റിയിലേക്ക് തെറിച്ചു വീണു…
നാൻസി കഴുത്തിലെ
കൊന്തയിലേക്ക് മുറുകെ പിടിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു… പക്ഷേ കൊന്ത കഴുത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല…
കുളിക്കാൻ നേരം കൊന്ത ഊരിവെച്ചിട്ട് എടുത്തിട്ടില്ലെന്നു അവളോർത്തത് അപ്പോളാണ്…
മുറിയിലാകെ ചന്ദനതിരിയുടെ മണം… അവളിലെ ഭയം ഇരട്ടിച്ചു…
വീണ്ടും വാതിലിൽ ശക്തമായ മുട്ടൽ…
അവൾ മെല്ലെ മുൻ വാതിലിനു നേരെ നടന്നു…
“ആരാണ്….”
വിറയർന്ന ശബ്ദത്തിൽ അവൾ ചോദിച്ചു…
“നാൻസി വാതിൽ തുറക്ക്… ഇത് ഞാനാണ്…”
ഇത് ഡേവിഡിന്റെ ശബ്‍ദമല്ലേ…
ഇവൻ എന്താ ഈ സമയത്ത്…
ദൈവമേ ക്ളീറ്റസിന് എന്തെങ്കിലും ആപത്തു സംഭവിച്ചിരിക്കുമോ…
പെട്ടെന്നുള്ള പ്രേരണയിൽ നാൻസി വാതിൽ തുറന്നു….
ഡേവിഡ് പെട്ടന്ന് മുറിക്കുള്ളിലേക്ക് കടന്നു….
“ഡേവിഡ് ക്ളീറ്റസ് എവിടെ…”
നാൻസി പുറത്തേക്ക് നോക്കികൊണ്ട് ചോദിച്ചു….
“അവൻ വരും…”
ഡേവിഡിന്റെ ശബ്‍ദത്തിലെ പതർച്ച നാൻസി ശ്രദ്ധിച്ചു…
“ഡേവി എന്താ നിന്റെ ശബ്ദത്തിൽ ഒരു പതർച്ച ഇച്ചായന് ആപത്തു വല്ലതും…”
“അവന് ഇതുവരെ കുഴപ്പമൊന്നും ഇല്ല… അല്ലെങ്കിലും എന്നും എപ്പോഴും ജയിച്ചു നിൽക്കുന്നത് അവനാണല്ലോ…”
നാൻസിക്ക് ഡേവിഡിന്റെ ശബ്ദത്തിൽ എന്തോ അപാകത ഫീൽ ചെയ്തു….
“നീയെന്താ ഇങ്ങനൊക്കെ പറയുന്നത്… “
ഹാളിലേക്ക് നടക്കുന്ന ഡേവിഡിന്റെ പിന്നിൽ നാൻസി എത്തി…
“ഡേവി നീ പോ ഞാനിവിടെ ഒറ്റക്കാണ്… അതും ഈ പാതിരാ സമയത്ത്… നിനക്കറിയാല്ലോ ഇച്ചായൻ നീ ആയി നല്ല സൗഹൃദം ആണെങ്കിലും പണ്ടേ ആൾക്ക് ഒരു ഭയം ഉണ്ട് എന്റെ കാര്യത്തിൽ…. സ്നേഹം കൊണ്ടുള്ള ഭയം….”
“ഭയക്കണമായിരുന്നു അവൻ കാരണം അവൻ താലി കെട്ടിയ നീ എന്റെ പെണ്ണാണ്…”
“ഓഹോ ഇപ്പോളും നീ ഇതൊക്കെ മനസ്സിൽ വെച്ചു നടക്കുന്നോ… നിങ്ങൾ രണ്ടാളും കൂടി പെണ്ണ് കാണാൻ വന്നു നിന്റെ വീട്ടുകാർക്ക് എന്നെ ഇഷ്ടമായില്ല ഇച്ചായനും അദ്ദേഹത്തിന്റെ വീട്ടുകാർക്കും ഇഷ്ടമായി അങ്ങനെ ഞങ്ങടെ കല്യാണം നടന്നു…. അതിൽ എന്തിരിക്കുന്നു….”
. നാൻസി കൂളായി പറഞ്ഞ് നിർത്തി…
പെട്ടന്ന് അവൾക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞ ഡേവിഡിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയ നാൻസി അലറിക്കരഞ്ഞു….
അവന്റെ ചുണ്ടിനു ഇരുവശത്തേക്കും നീണ്ടു നിൽക്കുന്ന ദ്രംഷ്ടങ്ങൾ…
പേടിച്ചു പിന്നിലേക്ക് തിരിഞ്ഞ നാൻസി കണ്ടത് നീണ്ടു കൂർത്ത നഖങ്ങളുമായി തന്റെ അരികിലേക്ക് വരുന്ന ഡേവിഡ്…
“ഡേവിഡ് എന്താണിത്
നീ എന്തു മായാജാലമാണ് കാണിക്കുന്നത്… വെറുതെ എന്നെ പേടിപ്പിക്കാൻ…. സത്യം പറയ് ഇതിൽ ക്ലീറ്റസ്സിന് പങ്കുണ്ടോ….”
“ഹഹഹഹഹ … പെട്ടന്ന് ഡേവിഡ് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു…
“അതേടി മായാജാലം തന്നെയാണ്.,. എന്നെ ഇല്ലാതാക്കിയ നിന്റെ കെട്ടിയോൻ എനിക്ക് കെട്ടി തന്ന വേഷങ്ങൾ.,”
പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ഡേവിഡ് നാൻസിയുടെ കരങ്ങളിൽ പിടിച്ചു…
അവന്റ കൈകൾക്ക് വല്ലാത്ത തണുപ്പ് അനുഭവപ്പെട്ടു…
ഡേവിഡ് അവളെ തന്നിലേക്ക് വലിച്ചടുപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു…. നാൻസി ശക്തിയോടെ അവനേ പിന്നിലേക്ക് തള്ളി…
അവൾ പിന്നിലേക്ക് തിരിഞ്ഞപ്പോൾ കണ്ടത് ഭിത്തിയോട് ചേർന്നു കിടക്കുന്ന മേശയിൽ ഇരിക്കുന്ന കുരിശ് രൂപമുള്ള നിലവിളക്കാണ്…
അവൾ ഒറ്റ ചാട്ടത്തിന് അത് കൈക്കലാക്കി…
നിലവിളക്കുമായി പിന്നിലേക്ക് തിരിഞ്ഞ നാൻസി കണ്ടത് അലറി വിളിച്ചു വാതിക്കലേക്കു ഓടുന്ന ഡേവിഡിനെയാണ്…
ക്ളീറ്റസ് കുറച്ചേറെ നേരം കാളിംഗ് അടിച്ചിട്ടും ഡോർ തുറക്കാതെ വന്നപ്പോൾ ഡോറിൽ പതുക്കെ തള്ളി നോക്കി….വാതിൽ മെല്ലെ തുറക്കപ്പെട്ടു…
“ആഹാ പൂട്ടിയില്ലായിരുന്നോ… ഡോർ….”
സ്വയം പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ക്ളീറ്റസ് അകത്തേക്ക് കടന്നു…
“നാൻസി, നാൻസി… ഈ പെണ്ണ് എന്തൊരു ഉറക്കമാണിത്…”
ക്ളീറ്റസ് ബെഡ്റൂമിലേക്ക് കടന്നു കൊണ്ടു ചോദിച്ചു… നോക്കുമ്പോൾ ബെഡിൽ നാൻസി അലസമായി കിടന്നുറങ്ങുന്നുണ്ട്….
നൈറ്റ്‌ ഗൗൺ ധരിച്ചു മുടി വാരി വിതറി ബെഡിൽ കിടക്കുന്ന നാൻസിയെ കണ്ട ക്ളീറ്റസിൽ മുൻപൊരിക്കലും തോന്നാത്ത ഒരാവേശം അവളോട്‌ തോന്നി…
ക്ളീറ്റസ് ഷർട്ടിന്റെ ബട്ടൻസ് അഴിച്ചുകൊണ്ട് ബെഡിൽ നാൻസിയുടെ അടുത്തായി ഇരുന്നു…
അവളുടെ ചുണ്ടുകൾക്ക് മുൻപൊരിക്കലും കാണാത്ത ചുവപ്പ്… അവൻ മെല്ലെ അവളുടെ ചെവിക്കരുകിലേക്ക് ചുണ്ടുകൾ അടുപ്പിച്ചു…
“പെണ്ണെ എന്തൊരു കിടപ്പാണിത്…”
ക്ളീറ്റസിന്റെ നിശ്വാസം അടിച്ച നാൻസി പെട്ടന്ന് കണ്ണുകൾ തുറന്നു…
“ഇച്ചായൻ ഇതെപ്പോ വന്നു….എങ്ങനെ അകത്ത് കടന്നു….”
നാൻസി പാതി മയക്കത്തിലാണെന്നു ക്ളീറ്റസിനു മനസ്സിലായി….
“ഞാൻ ഇപ്പൊ വന്നതെ ഉള്ളു… താനെന്താ ഡോർ ലോക് ചെയ്യാതെ കിടന്നത്…”
“ലോക് ചെയ്തില്ലായിരുന്നോ… ശോ…”
നാൻസി വേഗം കിടന്നിടത്തുന്നു എണീക്കാൻ ശ്രമിച്ചു…
“നീയിതെങ്ങോട്ടാ എണീറ്റു പോകുന്നെ… അവിടെ കിടക്കു പെണ്ണെ…”
ക്ളീറ്റസ് അവളുടെ തോളിൽ പിടിച്ചു ബെഡിലേക്ക് കിടത്താൻ ശ്രമിച്ചു…
മൂപ്പൊന്നും എന്താ ക്ളീറ്റസ് ഇങ്ങനെ… മുൻപൊന്നും ഇല്ലാത്തവിധം ഒരു സ്നേഹം…. “
“അതെ പെണ്ണെ ഇന്ന് നിന്നോട് അടങ്ങാത്ത ആവേശം തോന്നുന്നു എനിക്ക്…. നീയെന്റെ സ്വന്തമല്ലേ ഇനിയെന്നും….”
അവൻ അവളെ ഇറുക്കെ പുണർന്നുകൊണ്ട് അവളുടെ ചുണ്ടുകളിൽ ചുംബിക്കാൻ ആവേശത്തോടെ അടുത്തു… പെട്ടന്ന് അവൻ തല പിൻവലിച്ചു…. അവളുടെ ചുണ്ടിനിന്നും ഉതിരുന്ന ചുടു ചോരയുടെ മണം അവന്റെ മൂക്കിനെ വെറുപ്പിച്ചു….
“എന്താടി വല്ലാത്തൊരു വാട നിനക്ക്…”
ക്ളീറ്റസ് കട്ടിലിൽ നിന്നും പിടഞ്ഞെഴുന്നേറ്റു….
ഷർട്ട് ഊരി റൂമിന്റെ മൂലയിലെ സ്റ്റാൻഡിലേക്ക് ഇട്ടു തിരിഞ്ഞ ക്ളീറ്റസ് കണ്ടത് കട്ടിലിൽ എണീറ്റു കുനിഞ്ഞിരിക്കുന്ന നാൻസിയെ ആണ്…
“നാൻസി നല്ല വിശപ്പ്‌ കഴിക്കാൻ എടുത്തു വെക്കു…”
പറഞ്ഞിട്ട് ബാത്‌റൂമിലേക്ക് കയറിയ ക്ളീറ്റസ് അലറിക്കരഞ്ഞു കൊണ്ട് റൂമിലേക്ക്‌ തെറിച്ചു വീണു…. കൈകൾ പിന്നിൽ കുത്തി എഴുന്നേൽക്കാൻ ശ്രമിച്ച ക്ളീറ്റസ്സ് കണ്ടു ബെഡിന് മുകളിലെ ഫാനിന്റെ ലീഫിൽ ഇരുന്നു കറങ്ങുന്ന നാൻസിയെ…
“നാൻസി നീ….”
ഹഹഹഹഹഹ….
ഒരു പൊട്ടിച്ചിരി ആയിരുന്നു അവളുടെ മറുപടി…. ക്ളീറ്റസ് അതിവേഗം മുറിക്ക് പുറത്തേക്ക് ഓടിയിറങ്ങി…. അവിടെ അവന്റെ മുന്നിലേക്ക്‌ കൂർത്ത കരങ്ങളും അഴിച്ചിട്ട മുടിയുമായി നാൻസി….
“നാൻസി… എന്തായിത് എനിക്ക് പേടിയാവുന്നു… പ്ലീസ്..”
അവൻ അവന്റെ മുന്നിൽ കൈകൾ കൂപ്പി നിന്നു….
ഹഹഹഹഹഹ…
ഇപ്പോൾ കേട്ട പുരുഷന്റെ പൊട്ടിച്ചിരി കൂടി ആയപ്പോൾ അയാൾ വല്ലാതെ ഭയചകിതനായി… അവൻ നാൻസിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി…
ഒന്നേ നോക്കാൻ കഴിഞ്ഞുള്ളു അവന്…
കീറി മുറിഞ്ഞു വികൃതമായ ഡേവിഡ്….
“ഡേവിഡ് നീ….
“അതേടാ ഇത് ഡേവിഡ് തന്നേ…”
“അപ്പോൾ നീ മരിച്ചില്ലേ….”
“മരിച്ചില്ല, കൊന്നു നീയെന്നെ…. നിന്റെ സന്തോഷത്തിന്റെ പൂർണ്ണതക്കായി നീയെന്റെ ദേഹം ഈ ഭൂമിയിൽ നിന്നും ഇല്ലാതാക്കി… പക്ഷേ എന്റെ ആത്മാവ് ഇവിടം വിടണമെങ്കിൽ ഞാൻ സ്നേഹിച്ച എന്റെ നാൻസിയും കൂടേ വേണം….”
“നീ… നീ.. “
ക്ളീറ്റസ്സ് പേടിയോടെ തറയിലേക്ക് ഇരുന്നു പോയി….
“ഒരു തെറ്റും ചെയ്യാത്ത എന്നെ ഈ മണ്ണിൽ നിന്നും സമൃദ്ധമായി ഇല്ലാതാക്കിയ നീയും വേണ്ടിനി ഈ ലോകത്തിൽ…”
ഡേവിഡ് തന്റെ കൂർത്ത നഖങ്ങൾ ക്ളീറ്റസിന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് കുത്തിയിറക്കി…..
പിറ്റേന്ന് നേരം പുലർന്നു വീട്ടുജോലിക്കാരി വരുമ്പോൾ അകത്തുനിന്നും പൂട്ടിയ നിലയിൽ ആയിരുന്നു വാതിൽ… കുറെ വിളിച്ചിട്ടും ബെൽ അടിച്ചിട്ടും തുറക്കാതെ വന്നപ്പോൾ നാട്ടുകാർ പോലീസിൽ വിവരം അറിയിച്ചു…. വാതിൽ പൊളിച്ച് അകത്ത് കിടന്ന പോലിസ് കണ്ടത് ക്ളീറ്റസിന്റെയും നാൻസിയുടെയും ഡെഡ്ബോഡിയാണ്…
ഏറെ ദുരൂഹത നിറഞ്ഞ ആ മരണങ്ങളുടെ അന്വേഷണം ഇന്നും തുടരുന്നു…. നെഞ്ചിലും കഴുത്തിലും ആഴത്തിലുള്ള മുറിവുകളുടെ ആയുധം തേടി ഇന്നും ഇടക്കൊക്കെ പോലിസ് ആ പ്രേതഭവനത്തിൽ എത്താറുണ്ട്…. 🙏
