രചന : രാജു കാഞ്ഞിരങ്ങാട്✍
അവസാനക്കോപ്പ വീഞ്ഞുമായി
അവളിരുന്നു
അവൻ വരുന്നതും കാത്ത്
അവൻ്റെ വീഞ്ഞാണവൾ !
നുകർന്നിട്ടില്ല അവൾ
അവനെയല്ലാതെ
മറ്റൊരു വീഞ്ഞും !!
രാവേറെയെങ്കിലും
രാ പക്ഷിപാടി നിർത്തിയെങ്കിലും
അവൾ കാത്തിരിക്കുന്നു
വീഞ്ഞിനേക്കാൾ വീര്യത്തോടെ
വിടരും പൂവിൻ സൗമ്യതയോടെ
നുരഞ്ഞുപൊന്തും മനസ്സോടെ
അവസാനക്കോപ്പ വീഞ്ഞവൾ
നുണഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു
അവൻ്റെ ഓർമ്മകളെ കൊറിച്ചു –
കൊണ്ടിരിക്കുന്നു
സ്മരണകളിലൊറ്റ മാത്രയിൽ
തുളുമ്പി തൂവുന്നു അവൾ.
