രചന : സതീഷ് കുമാർ ജി✍
വെള്ളക്കൊലുസിട്ട വെള്ളിയരഞ്ഞാണമിട്ട്
സുന്ദരിയായൊഴുകിടുന്നവനസുന്ദരി
നിന്റെ വെള്ളിക്കോലുസിന്റെ പൊണ്മണി നാദമായി
സുന്ദരരാഗമിന്ന് പൊഴിഞ്ഞുവല്ലോ
കിന്നരിയാ മുളങ്കാടുകളിൽ
സുന്ദരമാ വേണുവൂതി
സൃങ്കാരമോടെയവൾ പുണർന്നുവല്ലോ
മെല്ലെമെല്ലെ തഴുകിടുമാ സുന്ദരനാം
മന്ദപവനനെന്നെയൊന്നു കൈവിരലാൽ തഴുകിയല്ലോ
കിന്നാരം ചൊല്ലിയുള്ള കളകള നാദമിന്നു
ഉന്മാദമോടെയവൾ പൊഴിഞ്ഞിരുന്നു
കണ്മഷിക്കൊണിലെ നിൻപ്രേമഭാവമെന്നെ
നാണത്താൽ മോഹത്താൽ പുണർന്നിരുന്നു
ചുംബിച്ചുണർത്തുന്ന നിന്നനുരാഗത്തിൽ
നിൻമാറിടത്തലെൻ മുഖംചായ്‌ക്കവേ
കോരിതരിപ്പിച്ചു നിൻ മൃദുലമാകൈവിരൽ
നിന്നനു രാഗത്താലലിഞ്ഞുപോയ്‌ വനസുന്ദരി ഞാൻ …