🥏 പുനർചിന്തനം🥏

രചന : കൃഷ്ണമോഹൻ കെ പി ✍

യോനിജരായീടുന്ന ശിശുക്കൾ കരയുന്നു
യാതന കൈയേല്ക്കുവാൻ പിറന്ന ജന്മമോർത്ത്
യാതൊന്നു ചിന്തിച്ചു മേവുകിലും ഫലം
യാതനാപൂർണ്ണ മെന്ന സത്യത്തെയുമോർപ്പൂ
ശയ്യാവലംബിയായി കിടന്നു കമഴുന്നൂ
ശങ്കാ രഹിതം മുന്നോട്ടിഴഞ്ഞുനീങ്ങീടുന്നു
ശബ്ദഘോഷത്തോടെ പിന്നെ നാലടി വച്ചീടുന്നൂ
ശൈശവമതു മെല്ലെ കടന്നുപോയീടുന്നൂ
ബാല്യത്തിൻ ചാപല്യങ്ങളുൾക്കൊണ്ടു മരുവുന്നൂ
ബാലൻ, തുടർന്നഞ്ചെട്ടു വർഷങ്ങളിൽ പിന്നെ
യൗവന സങ്കല്പത്തിൻ ചിത്രങ്ങൾ വരച്ചിടാൻ
സൗവർണ്ണ സ്വപ്നങ്ങളിൽ അഭിരമിച്ചിരിക്കുന്നൂ
യാതൊരു സത്യങ്ങളുമില്ലാത്ത ഭാവി തന്നെ
സ്വാഗതം ചെയ്യാനായി കൊതിച്ചങ്ങിരിക്കുന്നൂ
മധ്യവയസ്സിന്റെയുമങ്ങേപ്പുറമുള്ള
വൃദ്ധതയെന്നുള്ളൊരു സാക്ഷാൽ സർഗ്ഗ സത്യം
അർദ്ധ ബോധത്തിൽ പോലുമില്ലാതെയലയുന്നൂ
അല്പനാമീ ഞാനെന്ന പാമരൻ വസിക്കും പോൽ🎿