രചന : ഗഫൂർ കൊടിഞ്ഞി.✍
വീണ്ടും നാം കാണുമ്പോ-
ളോർക്കുവാൻ ഞാനൊരു
ചിത്രവും കൂടി വരച്ചുവെക്കാം
വാക്കുകൾ കൊണ്ടല്ല വാടാത്ത വാരുറ്റ
പൂക്കളാൽ ചിത്തം തുറന്ന് വെക്കാം.
വാക്കുകൾ കൊണ്ടു നീ
തീർത്ത മുറിവുകൾ
നേർത്ത വിലാപമായെന്നിലുണ്ട്
നോക്കിനാൽ നീ എയ്ത
അസ്ത്രങ്ങളൊക്കെയും
നെഞ്ചിനകത്ത് തപിക്കലുണ്ട്.
പ്രണയാർദ്ര നാളിൽ നാം
തമ്മിൽ പരസ്പരം
കൈമാറി വന്ന നോവുള്ളിലുണ്ട്
വിട ചൊല്ലിയകലവെ
ഒടുവിലൊരു ഗദ്ഗദം
കടലുപോൽ കണ്ണിൽ കലങ്ങണുണ്ട്.
വീണ്ടു ,മൊരു കുറി
കണ്ടു മുട്ടാനുള്ള
പ്രാർത്ഥന ചുണ്ടിൽ മുഴങ്ങണുണ്ട്
നേർത്ത വിലാപമായ്
നിന്നെക്കുറിച്ചുള്ള
ഓർമ്മകളെന്നെ പുണരുണുണ്ട്.
