രചന : സുദർശൻ കാർത്തികപ്പറമ്പിൽ✍
വല്ലാതെ വേദനിക്കുന്നുമൻമാനസം
കൊല്ലലിൻ വാർത്തകളോരോന്നുകേൾക്കവേ!
മത്തുപിടിച്ച മനസ്സുകൾക്കാവുമോ,
ഇത്തിരിസ്നേഹം പകർന്നുനൽകീടുവാൻ?
എത്രനാളായിത്തുടരുന്നരുംകൊല-
യിക്കൊച്ചുകേരള ഭൂമികതന്നിലായ്!
ഒക്കെയുംകണ്ടിട്ടും കാണാത്തമട്ടിൽ ഹാ
നിൽക്കുകയാണു സാംസ്കാരികനായകൾ!
അക്കാദമികളെക്കാൽക്കീഴിലാക്കുന്ന
മർക്കടദേഹികൾ,വിപ്ലവവാദികൾ,
വാഴുന്നോർതന്നുടെയാസനം താങ്ങികൾ
പോഴൻമാർ,നീചമനസ്സിന്നുടമകൾ,
പാവം മനുഷ്യൻ്റെ ദീനവിലാപങ്ങ-
ളേവമൊരുമാത്ര കേൾക്കാത്തകശ്മലർ!
എന്തുകിട്ടും തനിക്കെന്നുചിന്തിപ്പവർ
എന്തിനുംമീതേപറക്കാൻ ശ്രമിപ്പവർ!
കൊല്ലുവാൻവേണോ,കലാലയങ്ങൾ;നമു-
ക്കല്ലെങ്കിലെന്തിനിപ്പാതകങ്ങൾ സദാ?
നാടനാഥത്ത്വത്തിലാണ്ടു കേഴുമ്പൊഴും
ചോടുവച്ചേറുകയാണു വിധ്വംസകർ!
അമ്പോ,നമുക്കുമുന്നിൽ നിൽക്കയാണിന്നു-
മൻമ്പത്തിയൊന്നു വെട്ടേറ്റുമരിച്ചവൻ!
കൊമ്പുകൾകോർത്തു പോരാടുന്നുപിന്നെയും
തുമ്പമൊട്ടില്ലാതെയാ,വടിവാളുമായ്!
എത്രപൈശാചികമാണു,സഖാക്കളേ-
യത്രയീനിങ്ങൾ കാട്ടുംകൊടുംക്രൂരത!
വല്ലാതെ വേദനിക്കുന്നിതെൻമാനസം
എല്ലാം പൊറുത്തിടാനാവുന്നതെങ്ങനെ?
കേരളം,കേരളം സാക്ഷരകേരളം!
പാരംവിശുദ്ധി കെടുത്തുന്നകേരളം!
കട്ടുമുടിച്ചുഭരിച്ചു കടംകേറ്റി,
നാട്ടാരെ നട്ടംതിരിക്കുന്നകേരളം!
രക്തക്കറകൾ പുരണ്ടകൊടിപിടി-
ച്ചുച്ചത്തിലിൻക്വിലാബോതുന്ന കേരളം
പൊട്ടക്കവികളെയൂട്ടിവളർത്തുന്ന
ദുഷ്ടരാഷ്ട്രീയ നപുംസകകേരളം!
കേരളം,കണ്ണുകളില്ലാത്ത കേരളം
കേരളം,കാതുകളില്ലാത്ത കേരളം!
കേരളം,കേരളം മർത്യമാംസംതിന്നു,
പാരിൽ പുകഴ്പെറ്റവിപ്ലവകേരളം!
