രചന : പിറവം തോംസൺ✍
പ്രിയങ്കരീ ,
ഓരോ ദിനവും നിന്നെ കാണുമ്പോൾ
അരുണോദയ നവ്യതയിൽ നിർവൃതനാകുന്നു ഞാൻ.
നിന്നെ കാണാതിരിക്കുമ്പോൾ,
ചകോരങ്ങൾ ഇണ പിരിയുന്ന അസ്തമയ ശോണിമയിൽ
അടിമുടി ഞാനാഴ്ന്നു പോകുന്നു.
കാണുന്നതു പോലെയല്ല കാര്യങ്ങൾ എന്നു നീ പറയരുത്.
എന്തു കാണുന്നുവെന്നല്ല,
എങ്ങനെ നീ കാണുന്നു എന്നതാണ് മുഖ്യം.
എന്നെ മറ്റുള്ളവരിൽ നിന്നു വ്യത്യസ്തനാക്കുന്നത് എന്താണ്?
അതാണ് യഥാർത്ഥ ചോദ്യം.
Because I need to make a difference.
അതാണ് അനുപമം എന്നു പറയുന്നത്.
ഇനി എന്റെ കാര്യം കേട്ടോളൂ.
മറ്റാരേക്കാളും കൂടുതലായി നിന്നെ ഞാൻ സ്നേഹിക്കുന്നു.
നിരുപമേ,…. അതേ…അതേ…