രചന : പത്മിനി അരിങ്ങോട്ടിൽ✍
പാതിരാവിന്റെ കുളിർ ശയ്യയിൽ
നിദ്രയൊഴിഞ്ഞങ്ങലസമായ്‌
ഏതോ രാപ്പാടി തന്നീണവും
കാതോർത്തു ഞാനിരിക്കവേ
യെന്നുള്ളിൽ തെളിഞ്ഞു നിൻ
പ്രണയാർദ്രമാം വചനങ്ങളും
നിൻ മനോമുകുരത്തിലുണരുമി
യതിവർണ്ണമാം പുതു ചിത്രങ്ങളും
പാതിരാവിൽ നിലാ വല കയ്കളും
വീശിയകലെ പറക്കുമി തെന്നലി
ന്നുൾകാഴ്ചയാലെന്നെ മാടി വിളി
ക്കുന്നതായ്‌ തോന്നി,,,, ഞാൻ
ഇറങ്ങി നിലാവത്തുനിൻ കരതലം
ഗ്രഹിച്ചിടാ മെൻ വ്യാമോഹമുള്ളിൽ
അതിദ്രുതം മിടിക്കുമെൻ
ഹൃദയതാളം മറന്നു
ആ വഴിയിലോരിളംതെന്നലായ്‌
വന്നു തലോടുന്നൊരോർമയിൽ
നിൻ മായാ വലയത്തിൽ നിന്നു
ഞാനുണരുന്നിതാ
എൻഹൃദയത്തിലലിഞൊരികാവ്യ
ഭാവനേ,, നിന്നെ പാതി വഴിയിൽ
വലിച്ചെറിഞ്ഞന്നെന്നോർമയിൽ
നിന്നുമകറ്റി നിർത്തി
ഇന്നെൻ സതീർഥ്യരേൻ മുന്നിലായ്യെത്തിച്ചു
നിന്നെ യെൻ കൂടെ ചേർത്തു നിർത്തി
അർത്ഥമില്ലാ വചനങ്ങൾ കൊണ്ട്ഞാൻ,
മാറ്റിയെഴുതിയെൻജീവതാളം
ഇന്നെന്റെ ഹൃദയത്തിലൊഴുകി
നിന്നോട് കൂടിയ പ്രണയതീർത്ഥം
ജീവിതപാത തന്നറ്റം വരെയുമെൻ
കൂടെയായ് തന്നെ ചരിച്ചിടേണം