🩸 അഹങ്കാരികൾ നാടുവാഴുമ്പോൾ🩸

രചന : കൃഷ്ണമോഹൻ കെ പി ✍

അറിയില്ല നീയീ നഗരം ഭരിയ്ക്കുന്ന
അഭിരാമിയാണു ഞാൻ ആര്യ പുത്രി
അറിയില്ല നീയെൻ്റെ ജീവൻ്റെ ജീവനാം പതിയോ…..
അതുലനീ നാട്ടിൻ പ്രതിനിധിയും
അരവയറുണ്ണുവാൻ വളയം പിടിയ്ക്കുന്ന
അഭിശപ്തജന്മങ്ങൾ നിങ്ങളെല്ലാം
അതുപോലെയാകാതെ കർമ്മപഥംതീർത്ത്
അവിരാമം ഓടുന്നു ഞങ്ങളെല്ലാം
അവിടെ വന്നെത്തിയീ ,
അല ശണ്ഠ തീർക്കുന്നതെവരെയും
അവിടെ ഞാൻ ഭസ്മമാക്കും
അലിവില്ല ഹൃദയത്തിൽ അമ്മയാണെങ്കിലും
അതുപോലെ കുഞ്ഞ് നിനക്കാകിലും
അഹന്തയെൻ ജീവിതവീധിയിലാകവേ
അഹങ്കാരമേകിത്താൻ നിന്നിടുന്നു
അങ്ങനെ തന്നെയീ വീഥിയിലൂടെ ഞാൻ
അവിരാമമങ്ങനെ സഞ്ചരിയ്ക്കും
അവിടൊരു ഡ്രൈവറും തൊഴിലാളിയുമൊന്നും
അലിവിനായ് കേഴണ്ട മഹാറാണി ഞാൻ
അങ്ങനെ പറഞ്ഞങ്ങൊഴിയുവാനാകുമോ
ആയിരം ലക്ഷങ്ങൾ കണ്ടു പോയീ
ആഗ്രഹ പൂർത്തിയ്ക്കായ് ആശയം
വില്ക്കുന്ന ആര്യയാം യാമിനി ശൂന്യയായി
അവിവേകമെന്നുടെ മാനസം തന്നിലായ്
അതിമോഹ സർവ സുഗന്ധിയായീ🥲