രചന : അമിത്രജിത്ത്.✍
ഒരു മേൽക്കൂരക്ക് കീഴിൽ
ഒരുമിച്ച് ചേർക്കുന്ന ഒരിടം.
ഇരുട്ടിൽ
ഒരു തിരി വെട്ടമായി
തന്റേതെന്ന് പറയാവുന്ന
ഒരേയൊരു അഭയസ്ഥാനം.
നോവുകളിലും അപമാനങ്ങളിലും
തകർന്നു പോകാതെ
തന്നെ ചേർത്തു നിർത്താനുള്ള
തോളുകളായതുമാറും.
എന്നെന്നും കാത്തുരക്ഷിക്കുന്ന
സ്നേഹത്തിൻ കാവൽ.
ഏത് വാതിൽ
കൊട്ടിയടയ്ക്കപ്പെട്ടാലും
ഒരിക്കലും തനിക്ക് മുൻപിൽ
അടയ്ക്കപ്പെടില്ലെന്ന ഉറപ്പിൽ
എന്നും തിരിച്ചു കയറിച്ചെല്ലാം
എന്നുള്ള ഏക ആശ്രയം.
കൂടുമ്പോൾ ഇമ്പം പകരുന്ന
ഒന്നെന്ന് പ്രസംഗ മദ്ധ്യേ ചിലർ
എന്നെന്നും കാത്തുനിൽക്കുന്ന
സ്നേഹ സ്പർശമേറ്റുന്ന കരുതൽ.
