രചന : മോനിക്കുട്ടൻ കോന്നി✍
ഇന്നുമെന്നെത്തഴുകാതെ നിദ്ര,
മറ്റെങ്ങാനുമ്പോയൊളിച്ചുവെന്നോ;
ഇന്നീരാവിലുമെന്നോർമ്മപ്പയ്യും
ചുറ്റീനടന്നങ്ങു മേഞ്ഞിടുന്നൂ!
പയ്യതിൻ പൈദാഹമാറ്റിടാതെ;
മേച്ചിൽപ്പുറം വിട്ടുപോരുകില്ലാ,
വൈരാഗ്യഭാവമാർന്നങ്ങക്ഷികൾ
തുളളിത്രസിച്ചാടീ രൗദ്രരായീ!
വേണ്ടാത്ത ചിന്തകൾ ചിന്തേരിട്ടങ്ങ്
തേച്ചുമിനുക്കുന്നുരുപ്പടികൾ;
വിൽക്കുവാനാവാതെ കൂട്ടിയിട്ടെൻ
മാനസ്സപ്പുര നിറച്ചിടുന്നു!
നഷ്ടക്കണക്കും കൂട്ടിക്കിഴിച്ചങ്ങ്
ഇഷ്ടജീവിതം വ്യർത്ഥമാക്കുന്നു;
തുഷ്ടിയില്ലാതെ മാനസപ്പകൽ
കഷ്ടത്തിലായ് കാർമുകിലു ചൂടി!
കാറ്റു വന്നൊരാ കോളും പരത്തീ,
കാറ്റാടി ചുറ്റിക്കിതച്ചതു പോലെ;
ഒച്ചയിട്ടങ്ങങ്ങു ചാറിപ്പോയി,
മിച്ചമായുറക്കപ്പിച്ച മാത്രം !
നഷ്ടസ്വപ്നങ്ങളെന്നോടു ചൊല്ലി ;
നഷ്ടമായി നിന്നിഷ്ടരാവുകൾ,
കഷ്ടകാലം കൂട്ടുകൂടി നിത്യം:
മുഷ്ടിചുരുട്ടി വെരുട്ടിടുന്നു!
ദൃഷ്ടിദോഷമേറ്റിടാതങ്ങൊരു
ചട്ടിമേൽ വരച്ച കോലത്തല:
ചുട്ടുപഴുത്താ വെയിലേറ്റുപോ
യിട്ടിതുപോലാകുലപ്പെട്ടുവൊ!
നിദ്രാവിഹീനന്മനസ്സറ്റങ്ങു
നിന്നീടുമിപ്പാതിരാവുറങ്ങും;
നീല നിശീഥിനീ ശയ്യാതലേ,
നിർന്നിമേഷിതന്നായിന്നിങ്ങിതാ!