🌹നിതാന്തം🌹

രചന : പിറവം തോംസൺ.✍️

പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നുമില്ല. ഒന്നും.
ഒരു മാറ്റവുമില്ല. ഒന്നിനും.
ഇന്നലത്തേത് പോലെ ഇന്നും.
അച്ഛന്റെ പഴയ മുറുക്കാൻ ചെല്ലം
അതു പടി അവിടെയുണ്ട്.
അമ്മയുടെ, തന്തി പൊട്ടിയ വീണയും
ഒരു വശത്തിരിപ്പുണ്ട്.
അവരില്ലെങ്കിലും,
മുറക്കി ചുവപ്പിച്ചു,
അച്ഛൻ മധ്യാഹ്നം പോലെ
ചാരു കസാലയിലിരിക്കുന്നത്
ഞാൻ കാണുന്നുണ്ട്
ഒരു മാറ്റവുമില്ല. ഒന്നിനും.ഒട്ടും.
തെക്കേ മുറിയിൽ നിന്നും അമ്മയുടെ
ഗാന കല്ലോലിനിയും
തേനിമ്പമായി ഒഴുകി വരുന്നുണ്ട്.
അതേ മസൃണ മധുരിമ.
ആതിര നിലാവിന്റെ കളഭച്ചാർത്ത്…
തരിമ്പും മാറ്റമില്ല.
അതൊന്നും പുത്തനാക്കാനാവില്ലല്ലോ,
പുത്തനാകരുതല്ലോ…
മഞ്ഞിൽ മുങ്ങി മഴവിൽപ്പൊടിയുമായി വന്ന
സൂര്യോദയത്തിനു ഇന്നല്പം ഭംഗി
കൂടുതൽ തോന്നുന്നുണ്ട്.
മുറ്റത്തെ കുടമുല്ലയും ഇന്ന്‌ നിറയെ
പൂത്തു സുഗന്ധിയായിട്ടുണ്ട് .
അവ നിത്യ കാമുകിയായ
നിനക്കു ചൂടാനായിരിക്കും.
നീ ചൂടുമായിരിക്കും.
എന്നും പൂക്കുന്നവൾക്ക്, പക്ഷേ,
അനസ്യൂത സർഗ്ഗ സംഗീതമല്ലാതെ,
എന്തു പഴമയും പുതുമയും?
ഹേ,. നിത്യ നൂതനേ, എന്തിഷ്ടമാണെന്നോ,
എനിക്കു നിന്നെ! നേര് ! ♥️