💜പരിണയം💜

രചന : ശിവൻ ✍️

രുഗ്മിണിക്ക് ചിത പേടിയാണ്.
അവളെ ദഹിപ്പിക്കുവാൻ അവള് ചത്താലും സമ്മതിക്കില്ല.
എനിക്കിതല്ലാതെ വേറേ വഴിയില്ലായിരുന്നു.
മരണമറിഞ്ഞെത്തിയവരോട് രാഘവൻ മാഷ് എന്തൊക്കെ ന്യായങ്ങൾ നിരത്തി പറഞ്ഞാലും അവർക്കത് ഉൾക്കൊള്ളാൻ കഴിയുന്നതിനും അപ്പുറമായിരുന്നു.
ചോദ്യശരങ്ങളിൽ നിന്നും പരമാവധി ഒഴിഞ്ഞു മാറുവാൻ നോക്കിയെങ്കിലും ചിലതിൽ അയാൾ ഉടക്കി നിന്നു..
കൂട്ടം ഒന്ന്
ഹിന്ദുവാണ് മരിച്ചത്.
അതും ഉയർന്ന ജാതി.
ആചാരങ്ങൾ തെറ്റിക്കാൻ എങ്ങനെയാ ഇത്ര പെട്ടന്നൊക്കെ കഴിയുന്നത്.
കൂട്ടം രണ്ട്
ഇത്രേയുമൊക്കെ പ്രായമായതല്ലെ ,
ഇങ്ങേർക്ക് പറഞ്ഞാൽ മനസ്സിലാവാത്തതെന്താണ്.
മക്കളോ മരുമക്കളോ ഒന്നുമില്ല
പിന്നെ എന്തോ കാര്യത്തിന് വേണ്ടിയാണ്
ഇത്ര ധൃതി കാണിച്ചത്.
കൂട്ടം മൂന്ന്
ഇതിപ്പോ വല്ലാത്ത ചെയ്ത്തായി പോയി.
മറ്റുള്ള ജാതിക്കാരുടെ മുമ്പിൽ നമുക്ക് നാണക്കേടായി മാറി…
അറിയുവോ..?
കൂടെയുള്ളവരെ കുറിച്ച് ഒന്നോർക്കുകയെങ്കിലും ചെയ്യണ്ടേ..
കൂട്ടം നാല്
ഇനിയിപ്പോ പോലീസ് അന്വേഷണം വല്ലോം കാണുമോ…?
ആരെയും ഒന്നുമറിയിക്കാതെ കുഴിച്ചു മൂടണമെങ്കിൽ എന്തേലും കാരണം കാണുമെന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്.
മാഷിൻ്റെ കാര്യം ഇനി കണ്ടറിയാം.!
ദുരൂഹതകളുമായി അന്നത്തെ ദിനം രാത്രിയുടെ മറവിൽ ഓടിയൊളിച്ചു.
മരിച്ച വീട്ടിൽ അവിടവിടെ ഉത്തരമില്ലാത്ത ചോദ്യങ്ങളുമായി നിശബ്ദത തളംകെട്ടി കിടന്നു.
അയൽക്കാരും നാട്ടുകാരും ബന്ധുക്കളും അടുത്ത ദിവസവും വീടിൻ്റെ ഉമ്മറത്തും വശങ്ങളിലുമായി അവരുടെ സംശയങ്ങളുടെ ഭാണ്ഡവുമേന്തി
കൂട്ടം കൂടി നിന്നു.
ചിലരൊക്കെ അവരുടെ സംശയങ്ങൾക്ക് ബലം കൂട്ടുവാൻ പല കഥകളും കെട്ടി മെനഞ്ഞു.
കുറ്റപ്പെടുത്തലുകൾക്കും ചോദ്യ ശരങ്ങൾക്കും മുമ്പിൽ അടി പതറാതെ മാഷ് ചാരു കസേരയിൽ ഇപ്പോഴും രുഗ്മിണിയുടെ കുഴിമാടം നോക്കി
നിറ കണ്ണുകളാൽ വിങ്ങിപ്പൊട്ടി കിടപ്പുണ്ട്.
കല്യാണം കഴിക്കുമ്പോൾ മാഷിന്
മുപ്പത്തി മൂന്നും രുഗ്മിണിക്ക് ഇരുപതുമായിരുന്നു പ്രായം.
പ്രണയമായിരുന്നില്ലയെങ്കിലും അവരുടെ കല്യാണം ഭംഗിയായി നടന്നു.
ഏവരും ആശിർവദിച്ചു , അനുഗ്രഹിച്ചു.
ഒരുമിച്ചുള്ള ജീവിതം മുന്നോട്ടു നീങ്ങിയപ്പോൾ മക്കൾ ഉണ്ടാവില്ലയെന്ന സത്യം പിന്നീട് അവരെ ബാധിക്കുവാൻ ഇട വരുത്താതെ സ്നേഹത്തിൻ്റെ പൂർണ്ണത അവരെ ചേർത്ത് നിർത്തി.
വർഷങ്ങൾ ഇരുപത്തിയഞ്ച് കഴിഞ്ഞു.
വെളുത്ത നിറത്തിലുള്ള വസ്ത്രങ്ങളാണ് രുഗ്മിണിക്ക് വളരെ ഇഷ്ട്ടം.
കാച്ചിയ എണ്ണയുടെ മണവും
തുളസിക്കതിരിൻ്റെ ഭംഗിയും
ആവോളം സ്നേഹവുമായാണ് രുഗ്മിണി തനിക്കുള്ള ചായയുമായി എന്നും ഉമ്മറത്തേക്ക് വരുന്നത്.
മാഷിൻ്റെ ദിനം ആരംഭിക്കുന്നത് തന്നെ രുഗ്മിണിയുടെ സ്നേഹചായ നുണഞ്ഞു കൊണ്ടാണ്.
രുഗ്മിണി മരിച്ചിട്ട് ഇന്നേക്ക് മൂന്നാം ദിവസം.
ജലപാനമില്ലാതെ മാഷ് ഇന്നും ഉമ്മറത്തെ ചാരു കസേരയിലുണ്ട്.
ആരുടെയും നിർബന്ധം വക വെയ്ക്കാതെ രുഗ്മിണിയുടെ കുഴിമാടം നോക്കി മാഷ് എന്തൊക്കെയോ ചിന്തിച്ചു കൂട്ടി..
മരണാനന്തര ചടങ്ങുകൾ പോലും വേണ്ടന്നുള്ള തീരുമാനം ബന്ധുക്കളുടെ ഇടയിൽ കൂടുതൽ പിരിമുറുക്കങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ചു.
ആളുകൾ പതിയെ അവിടെ നിന്ന് കൊഴിഞ്ഞ് പോകുവാൻ തുടങ്ങി .
ബന്ധുക്കളിൽ ചിലർ മാത്രമവിടെ അവശേഷിച്ചു.
ഏതാനും ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ് പതിയെ പതിയെ മാഷും സാധാരണ അവസ്ഥയിലേക്ക് തിരിച്ചു വന്നു.
അവസാനം ആ വലിയ വീട്ടിൽ അയാൾ ഒറ്റക്കായി.
മരണവീട് എന്ന അവസ്ഥ മാറി.
ഏകാന്തമായ ചിന്തകളും ആർക്കും പിടി കൊടുക്കാത്ത മുഖവുമായി രാഘവൻ മാഷ്
അവിടെ ജീവിക്കുന്നു.
കൃത്യം ഒൻപത് വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞുള്ള ഒരു ദിനം.
കുറ്റവാളികളുടെ നടുവിൽ അന്നത്തിനായുള്ള ഊഴവും കാത്ത് വിണ്ടുകീറിയ പാത്രവുമായി ഒരു വൃദ്ധൻ നിൽക്കുന്നു.
പേര് രാഘവൻ.
വെളുത്ത കുപ്പായമണിഞ്ഞ് ദയനീയ മുഖവുമായി തൻ്റെ ഭക്ഷണവും കയ്യിലേന്തി ആരോടും സംസാരിക്കാതെ ഒരു ഭാഗത്തേക്ക് ഒതുങ്ങി നടന്നു.
ഒൻപത് വർഷങ്ങളുടെ മാറ്റങ്ങൾ കാര്യമായി തന്നെ അയാളെ ബാധിച്ചിരിക്കുന്നു.
വിറ പൂണ്ട കൈകൾ കൊണ്ട് ഭക്ഷണം കഴിക്കുവാനായി തുനിഞ്ഞപ്പോഴാണ്
ഒമ്പത് വർഷങ്ങൾ മുമ്പുള്ള തൻ്റെ പ്രിയ പത്നിയുടെ മരണ ദിനം ഓർമ്മയിലേക്ക് വന്നത്.
ഇന്നാണ് അവൾ മരിച്ചത്.
അന്നത്തെ രാത്രിയിലെ ഓർമ്മകൾ അയാളുടെ അനുവാദം ചോദിക്കുവാൻ കാത്തു നിൽക്കാതെ മനസ്സിലേക്ക് തുളഞ്ഞു കയറി.
കരയോഗത്തിൻ്റെ മീറ്റിങ്ങിനായി മൂന്ന് ദിവസങ്ങൾ പറഞ്ഞു വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയെങ്കിലും വേഗം മീറ്റിംഗ് തീർന്നതിനാൽ രണ്ടാം ദിവസം തന്നെ രാഘവൻ വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി ,
അതേ ദിവസം തന്നെ രാത്രിയാണ് വീട്ടിലേക്ക് കയറി ചെല്ലുന്നതും.
വാതിൽ തുറന്ന് ആശ്ചര്യത്തോട് കൂടി രുഗ്മിണി അയാളെ അകത്തേക്ക് കൂട്ടി.
വേഗം തിരികെ മടങ്ങിയതിൻ്റെ കാര്യങ്ങള് തിരക്കി ബോധ്യപ്പെട്ട ശേഷം തൻ്റെ മാഷിൻ്റെ ക്ഷീണം മാറ്റുവാനായി ചായയും മറ്റും എടുക്കുവാൻ രുഗ്മിണി അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി.
അതേ സമയം അടഞ്ഞു കിടന്ന മുറിയുടെ ഉള്ളിൽ നിന്നും പെട്ടെന്നൊരു ശബ്ദം കേട്ട് രാഘവൻ പരിഭ്രമിച്ചു.
രുഗ്മിണിയെ വിളിച്ചുവെങ്കിലും അവർ എത്തുന്നതിനു മുമ്പ് രാഘവൻ ചെറു ഭയത്തോടെ അകത്തേക്ക് കയറിചെന്നു ശബ്ദം കേട്ട ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കി.
മുറിയിൽ അലമാരയുടെ പിന്നിലായി ഒരു രൂപം അയാള് കണ്ടൂ.
യാദൃശ്ചികമായി അവിടെ കണ്ട പുരുഷ രൂപത്തിന് രാഘവനിൽ സംശയം ജനിപ്പിക്കുവാൻ അധിക സമയം വേണ്ടി വന്നില്ല.
ഒരു വാക്ക് പോലും ചോദിക്കാതെ അവിടെ കണ്ട ആളെ ആക്രമിക്കാനാണ് അയാള് ആദ്യം ശ്രമിച്ചത്.
അപരിചിതന് രാഘവനെ അപേക്ഷിച്ച് താരതമ്യേന ആരോഗ്യം കുറവായിരുന്നത് കൊണ്ടാവും അതിവേഗം കീഴ്പ്പെട്ടത്.
ശബ്ദം കേട്ട് ഓടി വന്ന രുഗ്മിണിയെ താൻ കണ്ട കാഴ്ച ഭയപ്പെടുത്തി.
കൂർത്ത ഏതോ ഒരു വസ്തു ഉപയോഗിച്ച് രാഘവൻ അയാളെ കൊലപ്പെടുത്തി.
രക്തത്തിൽ മുങ്ങിയ ശരീരവുമായി അനക്കമില്ലാതെ കിടക്കുന്ന അപരിചിതൻ ആരെന്ന് പോലുമറിയാതെ രുഗ്മിണി കണ്ണുകൾ പൊത്തി അലറി വിളിച്ചു.
ഇത്രയും കാലം മറ്റെന്തിനെക്കാളും സ്നേഹിച്ച തൻ്റെ ഭാര്യ തന്നെ വഞ്ചിച്ചുവെന്ന തോന്നൽ രാഘവൻ്റെ മനസ്സിനെ കുത്തി നോവിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു.
ദേഷ്യവും സംശയവും അയാളെ കുറച്ച് സമയത്തേക്ക് തീർത്തും ഒരു മനോരോഗിയാക്കി മാറ്റി.
തെല്ല് വൈകാതെ ചോരയൊലിച്ചിറങ്ങുന്ന അതേ വസ്തു ഉപയോഗിച്ച് രുഗ്മിണിയുടെ കഴുത്തിൽ രാഘവൻ ആഞ്ഞ് കുത്തി.
പിടഞ്ഞു വീഴുമ്പോഴും രുഗ്മിണിയുടെ വാക്കുകൾക്ക് രാഘവൻ കാത് നൽകിയില്ല.
ജീവൻ നഷ്ടപ്പെടുമെന്ന് ഉറപ്പായപ്പോൾ കയ്യിലെ വസ്തു വലിച്ചറിഞ്ഞ് രുഗ്മിണിയെ വാരി പുണർന്നു നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് പിടിച്ചു കൊണ്ട് അയാള് തൻ്റെ നഷ്ട്ടം കടിച്ചമർത്തി.
എടുത്തുചാട്ടമായിപ്പോയോ എന്നുള്ള
ചിന്ത അയാളെ നീണ്ട കുറച്ച് നേരത്തേക്ക് വിടാതെ പിടി മുറുക്കി..
വിടർന്നു പുറത്തേക്ക് തള്ളി നിൽക്കുന്ന രുഗ്മിണിയുടെ കണ്ണുകൾ താൻ ചെയ്ത തെറ്റ് എന്താണെന്ന് രാഘവനോട് പലയാവർത്തി ചോദിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു അപ്പോഴേക്കും.
മനോനില തിരികെ തന്നിലേക്ക് വന്നു ചേർന്നപ്പോൾ ചെയ്ത തെറ്റിൻ്റെ ഗൗരവം അയാൾക്ക് ബോധ്യമായി.
ക്രൂരമായി രണ്ടു കൊലകൾ ചെയ്ത
കുറ്റവാളിയുടെ ബുദ്ധി അതിവേഗം ഉണർന്നു.
ജീവനറ്റ മൃതദേഹങ്ങൾ മറവ് ചെയ്യുവാനായി വേണ്ടത് ആലോചിച്ചു.
വീടിന് തെക്ക് വശത്ത് തന്നെ കുഴി കുത്തി രണ്ടു ശവങ്ങളും അതിലേക്ക് ഒന്നിന് മുകളിൽ ഒന്നായി കിടത്തി മണ്ണിട്ട് മൂടി.
അവിടം ചിത പേടിയുള്ള തൻ്റെ ഭാര്യയുടെ കുഴിമാടമാണെന്ന് അയാൾ ആളുകളുടെ മുമ്പിൽ വരുത്തി തീർത്തു.
തൻ്റെ ദയനീയ അവസ്ഥ മുൻ നിർത്തി
സാധുവായി അഭിനയിച്ചു ആളുകളെ കൂടെ നിർത്തി.
ഭാര്യയുടെ മരണ കാരണം വെളിപ്പെടുത്താതെ അധിക സ്നേഹം ചമഞ്ഞ് സത്യം അയാള് മനപൂർവ്വം മറച്ചു വെച്ചു.
രണ്ടു കൊലപാതകങ്ങളും സ്വാഭാവികമായ ഒരു മരണത്തിലൂടെ ഇല്ലാതെയാവുമെന്ന് കണക്കുകൂട്ടി അയാള് തന്നിലെ കുറ്റവാളിയെ എന്നെന്നേക്കുമായി മറ്റുള്ളവരുടെ മുമ്പിൽ നിന്നും തുടച്ചു നീക്കുവാൻ കരുക്കൾ നീക്കി.
തരിയോളം ഭയില്ലാതെ ആളുകളെ ബോധിപ്പിക്കാൻ അയാൾക്ക് കഴിഞ്ഞെങ്കിലും കാലം അയാൾക്ക് കരുതി വെച്ചത് അധികം വൈകാതെ തന്നെ അയാളെ തേടിയെത്തി.
രുഗ്മിണി കൊല്ലപ്പെടുന്നതിന് ഏതാനും ദിവസങ്ങൾ മുമ്പ് ജയിൽ ചാടിയ പ്രതിയെ കണ്ടെത്തുന്നതിനായി ഊർജിത അന്വേഷണം നടത്തുവാൻ ലോക്കൽ പോലീസ് സ്റ്റേഷനിലേക്ക് ഉത്തരവ് വന്നെത്തി.
പ്രതിയുടെ രേഖാചിത്രം പുറത്തുവിട്ടു അന്വേഷണം പല കോണിലേക്കും വ്യാപിപ്പിച്ചു.
സംശയം തോന്നിയ ആളുകളെ ചോദ്യം ചെയ്ത കൂട്ടത്തിൽ
രാഘവൻ മാഷിൻ്റെ വീടിന് സമീപം പ്രതിയെന്ന് സംശയിക്കുന്ന ആളെ കണ്ടെന്ന് ആരോ മൊഴി നൽകിയതിനെ തുടർന്ന് മാഷിൻ്റെ വീട്ടിലേക്കും അന്വേഷണ സംഘം ചെന്നെത്തി.
മാഷിൻ്റെ വീടിന് പരിസരത്ത് നിന്നും പ്രതിയുടെ ചെരിപ്പും ബാഗും കിട്ടിയത് മൂലം വീടിന് അകത്തും പരിശോധന നടത്തി.
അകത്തെ മുറിയിൽ നിന്നും സംശയ സാഹചര്യത്തിൽ കണ്ടെത്തിയ രക്തക്കറയുടെ ഉടമ മാഷും മരിച്ചു പോയ ഭാര്യയും അല്ലെന്ന് അന്വേഷണത്തിൽ സംഘത്തിന് ബോധ്യപ്പെട്ടു.
തുടർന്നുള്ള ഫോറൻസിക് ടെസ്റ്റിൽ ജയിൽ ചാടിയ പ്രതിയുടെതാണ് രക്തമെന്ന് തെളിഞ്ഞപ്പോൾ ചോദ്യം ചെയ്യുവാനായി മാഷിനെ അറസ്റ്റ് ചെയ്തു.
കഠിനമായ പ്രയോഗങ്ങൾ അതിര് കടന്നപ്പോൾ കുറ്റം സമ്മതിക്കുകയല്ലാതെ അയാൾക്ക് വേറെ മാർഗ്ഗം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
നാട്ടുകാരും ബന്ധുക്കളും വിവരമറിഞ്ഞ് അവിടേക്ക് ഓടിയെത്തി.
കുഴിമാടം മാന്തി ശവങ്ങൾ പുറത്തെടുത്ത് പോസ്റ്റ്മാർട്ടത്തിന് ശേഷം കാണാതായ വ്യക്തിയാണെന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്തി.
കൊല ചെയ്ത രീതിയും ചെയ്യാൻ ഇടയായ സാഹചര്യവും വ്യക്തമായി.
നാടിനെ നടുക്കിയ കൊലക്കേസിലെ പ്രതി രാഘവന് കോടതി ജീവപര്യന്തം ശിക്ഷ വിധിച്ചു.
ചെയ്ത തെറ്റ് ഒരു നേരത്തെ ഭക്ഷണം കഴിക്കുവാനോ ,
സമാധാനമായി ഒന്ന് ഉറങ്ങുവാനോ അയാളെ സമ്മതിക്കുന്നില്ല.
ഒമ്പത് വർഷങ്ങൾക്ക് ഇപ്പുറവും ഭക്ഷണത്തിന് ചോരയുടെ ഗന്ധവും
ഉറക്കത്തിന് ഭയപ്പെടുത്തുന്ന ഇടിമുഴക്കത്തിൻ്റെ ശബ്ദവും മിച്ചം….
ശിവൻ..