പ്രിയതെ നിനക്കായ് വിരിയുന്നപൂക്കൾ
വിതുമ്പും പ്രകാശം
ഇന്നെൻ പ്രസാദം …
തിരി നീട്ടി നിന്നു
ചിരിക്കുന്ന സൂര്യൻ,
തെളിക്കും പൊൻ കതിർ
എന്നുംവിളക്കായ്
മനസ്സിൻ നിലാവത്ത്
നമുക്കൊന്നിരിക്കാം
മാനത്തെ നക്ഷത്ര
കൂട്ടരെക്കാണാം ,
ആശയും
ആശാകിരണവും
പതിവുപോൽ
ജാലകവാതിലിൽ
മുട്ടിവിളിക്കാം !
പ്രണയ മനോഹര
ഗീതങ്ങൾ നിൻ ചുണ്ടിൽ
പ്രേമപരാഗമായ്
ഉതിർനിന്നു വീഴാം !….
വ്യർത്ഥമാം ചിന്തകൾ
എന്നും സന്ധ്യതൻ
കുങ്കുമച്ചോപ്പിൽ
നിഴൽവീണ്ടും വിരിക്കാം..
കുങ്കുമമില്ലാത്ത
സന്ധ്യതൻ നെറ്റിമേൽ
എന്നും പ്രേമത്തിൻ
തിലകംഞാൻചാർത്താം !
(പട്ടംശ്രീദേവിനായർ)