പ്രപഞ്ചത്തിൻ അടിവേരുതേടിയിറങ്ങവേ
കണ്ടതവിടെയൊരു അക്ഷത്തിൽ അക്ഷരങ്ങളുടെ ഞാത്തലുകൾ,
പരിണാമത്തിന്റെ കാണാമറയാത്തൊരു സ്വപ്നം പോലെ…. !
സാക്ഷരങ്ങളുടെ ലോകത്തിൽ പാറിപ്പറന്നു നടക്കവേ,
മുതുമുത്തശ്ശിമാരുടെ ജല്പനങ്ങളിൽപ്പോലും
കാലഹരണപ്പെട്ട സ്വപ്നങ്ങളുടെ നിഴൽക്കൂറ്റങ്ങളായിരുന്നു,
കാണാത്തകാറ്റിന്റെ നീലിമപോലെ…. !
സമ്പൂർണ്ണസാക്ഷരമെന്നുവാഴ്ത്തപ്പെട്ടപ്പോഴൊക്കെയും
നിറഞ്ഞനിലാവിൽ പാറിക്കളിക്കുന്ന കുഞ്ഞുപൂമ്പാറ്റകളെ
കണ്ടിട്ടേയില്ല ലോകം,
കരിഞ്ഞയൗവ്വനങ്ങളിലെ
കാതരമിഴികളിൽ അക്ഷരമെന്ന സ്വപ്നം പോലും
ഘനീഭവിച്ചിരുന്നതാരുമേ കണ്ടിരുന്നതുമില്ല…. !
അകമേ സാക്ഷരമെന്നുപറയുമ്പോഴും
തിരിച്ചറിയപ്പെടാകാലത്തിൽ,
അറിവിൻ സപ്തമഞ്ചലുകളിൽ കയറാത്തവർ,
നനവില്ലാമണ്ണിലെ വിരകളെപ്പോലെയായിരുന്നു… !
ബിനു. ആർ.