രചന – മാധവി ടീച്ചർ, ചാത്തനാത്ത്.
അനുരാഗിണിയായ് വസന്തം വിടർത്തി നിൻ
അധരത്തിനാൽ തേൻ ചുരത്തി നിൽക്കേ
ചന്ദനപ്പൊയ്കയിൽ വെൺമലർ മൊട്ടിട്ടു
രോമാഞ്ചകഞ്ചുകം ചാർത്തിടുമ്പോൾ
വെൺമേഘവാതിൽ തുറന്നതാ വാർത്തിങ്കൾ
നാണിച്ചു മിഴി പൂട്ടി ദൂരെ നിൽക്കേ
പ്രണയത്തിനാൽ നിൻ ഹൃദയം തുടിതാള
ഘോഷങ്ങളേറെ മുഴക്കിടുമ്പോൾ!
ആരോമലാളിന്റെ തേനൂറുമാകാവ്യ –
ഭാവനാലോലമാം ചാരുതയാൽ
പ്രണയമണിത്തൂവൽ പൊഴിയും കുളിർ തൂകും
ഈറൻനിലാവേ മയങ്ങിയോ നീ
താമസമെന്തേ നീയിന്നു വന്നെത്തിടാൻ
ആമ്പൽപ്പൂഞ്ചോലയിൽ രാക്കുളിരിൽ..!.
