രചന : ജോർജ് കക്കാട്ട്
ആൽപൈൻ മേച്ചിൽപ്പുറത്ത് ഒരു ജന്മദിന പാർട്ടിക്ക് അനന്തരഫലങ്ങൾ ഉണ്ട്. ഒരു കൂട്ടം ചെറുപ്പക്കാർ ഔ ദ്യോഗിക മാർഗ്ഗനിർദ്ദേശങ്ങൾ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടെന്ന് തീരുമാനിക്കുകയും പർവതത്തിൽ ഒരു ജന്മദിനാഘോഷത്തിനായി കണ്ടുമുട്ടുകയും ചെയ്യുന്നു.
ഫ്രീവേയുടെ അടുത്തുള്ള പാർക്കിംഗ് സ്ഥലത്ത് അവർ കണ്ടുമുട്ടി. അപ്പോഴും വെളിച്ചമായിരുന്നു.അവർ നാല് വ്യത്യസ്ത നഗരങ്ങളിൽ നിന്നാണ് വന്നത്. ഓരോരുത്തരായി മത്തിയാസിനെ അഭിനന്ദിച്ചു. ആദ്യം അവർ താൽക്കാലികമായി അവന്റെ കൈ കുലുക്കി, എന്നിട്ട് തോളിലേറ്റി, പരസ്പരം ഞെക്കി, അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. നിങ്ങൾക്ക് വർഷത്തിൽ ഒരിക്കൽ മാത്രമേ ജന്മദിനം ഉള്ളൂ. “നിങ്ങൾ എന്തായാലും ആഘോഷിക്കുന്നതിൽ സന്തോഷമുണ്ട്!” അവർ പറഞ്ഞു.അവരുടെ അഴുക്കുചാൽ റോഡ് ഉയർത്തിക്കൊണ്ട് ബിയർ തോൾസഞ്ചികളിൽ കിടന്ന് കളിൽ അലറി.
കഴിഞ്ഞ കുറച്ച് ദിവസങ്ങളായി അവർ എങ്ങനെ അനുഭവിച്ചുവെന്ന് അവർ പരസ്പരം പറഞ്ഞു. ജോലിസ്ഥലത്ത് അവർ അനുഭവിച്ച കാര്യങ്ങൾ, കുട്ടികളോടൊപ്പം വീട്ടിലായിരിക്കുമ്പോൾ അവരുടെ ഭാര്യമാർക്ക് തോന്നിയത്. മുത്തശ്ശിമാർക്ക് പകൽ സമയങ്ങളിൽ കുട്ടികളുമായി മതിയായ ബന്ധമുണ്ട്, അതിനാൽ നിങ്ങൾ അവരെ വൈകുന്നേരത്തേക്ക് ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടതില്ല. എന്നാൽ സ്ത്രീകൾ ഇല്ലാതെ, നമുക്കിടയിലെ പുരുഷന്മാർ മാത്രം, എന്തായാലും ഇത് വളരെ നല്ലതായിരിക്കും, അവർ സമ്മതിച്ചു.ഇതും അതും എവിടെയായിരുന്നു? അവർ സ്വയം ചോദിച്ചു.
എല്ലാവർക്കും സാധാരണ ഒഴികഴിവുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു, അവർ ശകാരിച്ചു. അതിലൊന്നിൽ കുട്ടികൾ രോഗികളാണ്. മറ്റൊരാൾ തത്ത്വത്തിൽ വീട്ടിൽ താമസിക്കും. പ്രതിസന്ധി ഘട്ടങ്ങളിൽ നിങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ സുഹൃത്തുക്കളെ തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയും, അവർ സമ്മതിച്ചു.അവർ മുകളിലേക്ക് കയറി, ഇരുണ്ടപ്പോൾ അവർ ഹെഡ്‌ലാമ്പുകൾ ഓണാക്കി. പ്രകൃതിയിൽ ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നത് അതിശയകരമായിരുന്നു. ശുദ്ധവായു. താഴ്‌വരയിൽ ഇറങ്ങുന്നത് പോലുള്ള പ്രശ്‌നങ്ങളൊന്നുമില്ല. .
അവർ മാത്രം, ആറ് പേർ മല കയറി.അവസാനമായി അവർ പരസ്പരം കണ്ടപ്പോൾ മുതൽ ഒരുപാട് സംഭവിച്ചു. ഇവിടുത്തെ സ്കീയിംഗ് അവധി ദിവസങ്ങളെക്കുറിച്ചും യൂറോപ്പിലുടനീളമുള്ള ബിസിനസ്സ് യാത്രകളെക്കുറിച്ചും അവർ പരസ്പരം പറഞ്ഞു. ഇരുട്ടിയെങ്കിലും ഇനിയും നിങ്ങൾക്ക് വീണ്ടും വീട്ടിലെത്താൻ സമയമുണ്ടെന്നത് സന്തോഷകരമാണ്, അവർ വിചാരിച്ചു.തണുപ്പ് കൂടുകയായിരുന്നു, താമസിയാതെ അവിടെ മഞ്ഞുവീഴുന്നു. ഒരാൾ മയങ്ങി. എല്ലാവരും ചിരിച്ചു. ഏകാഗ്രതയോടെ, അവർ ഒന്നിടവിട്ട് നക്ഷത്രരാശികളിൽ മല കയറി.
എല്ലാവരും എങ്ങനെയെന്ന് അവർ പരസ്പരം ചോദിച്ചു, വിഷമിക്കേണ്ട കാര്യമൊന്നുമില്ലെന്ന് സന്തോഷിക്കുകയും ഒരുമിച്ച് ചിരിക്കുകയും ചെയ്തു.അവർ ഉച്ചകോടിയിലെത്തുമ്പോഴേക്കും അത് കറുത്ത നിറമായിരുന്നു. ഒരു തണുത്ത കാറ്റ് അവർക്കെതിരെ വിസിലടിച്ചു. തകർപ്പൻ മഞ്ഞുവീഴ്ചയിലൂടെ അവർ ചവിട്ടി. എല്ലാവർക്കും ഉച്ചകോടിയിലെ ബെഞ്ചിൽ ഇടമില്ല. അങ്ങനെ അവർ തമ്മിൽ കൂടുതൽ അടുക്കുകയും വഴിത്തിരിവുകൾ വാഗ്ദാനം ചെയ്യുകയും ചെയ്തു. ജന്മദിന കുട്ടിയുടെ അരികിൽ ഒരു നിമിഷം ഇരിക്കാൻ എല്ലാവർക്കും കഴിയണം.
നിങ്ങളുടെ ചങ്ങാതിമാരുടെ അടുത്തുള്ള ഡൗൺ ജാക്കറ്റിൽ ഇരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞത് സന്തോഷകരമായിരുന്നു. ബിയർ കുപ്പികളുടെ മൂടി തുറന്നു മോന്തി കൊണ്ട് അവർ . ക്ഷമിക്കണം, ഞാൻ എന്റെ ബിയർ മറന്നു, ഒരാൾ പറഞ്ഞു. നിങ്ങൾക്ക് എന്നോടൊപ്പം കുടിക്കാൻ കഴിയും, മറ്റൊരാൾ പറഞ്ഞു.ഉടനെ കുപ്പി അവന്റെ നേരെ നീട്ടി .അവർ പരസ്പരം ആ ബീയർ കുപ്പിയിൽ നിന്നും കുടിച്ചു . നിങ്ങളുടെ ജന്മദിനത്തിൽ! ഞങ്ങൾക്ക്! ഒപ്പം വരാൻ വിസമ്മതിച്ചവർ വിഡിഡികളും. അവരുടെ കീഴ്ഭാഗം മുകളിലേക്കാക്കുക!അവർ ഒരുമിച്ച് കുടിക്കുകയും നിശബ്ദത ആസ്വദിക്കുകയും ചെയ്തു, ഇവിടെ സമാധാനം.
ഒറ്റപ്പെട്ട നീല ലൈറ്റുകൾ അകലെ നിന്ന് കാണാൻ കഴിഞ്ഞു. അവിടെ എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചോ? അവർ അത്ഭുതപ്പെട്ടു.നിങ്ങൾ എല്ലാവരും വന്നതിൽ സന്തോഷം, ജന്മദിന കുട്ടി പറഞ്ഞു. ഈ വിഡ്ഢികൾ കാരണം എനിക്ക് എന്റെ പാർട്ടി റദ്ദാക്കേണ്ടിവന്നത് ലജ്ജാകരമാണ്, അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു നെടുവീർപ്പിട്ടു. ഈ മാസ് ഹിസ്റ്റീരിയ. എന്നാൽ ഇപ്പോൾ നാം നമുക്കിടയിലാണ്.അവർ വീണ്ടും പരസ്പരം ഇറച്ചിക്കഷണങ്ങൾ ചുട്ടെടുക്കുകയും സാമാന്യബുദ്ധിയോടെ കുടിക്കുകയും ചെയ്തു.മഞ്ഞു മരവിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവർ കുടിച്ച് പോയി. അല്ലെങ്കിൽ ഞങ്ങൾ മറ്റൊരു തിമിരം പിടിക്കും, അവർ പറഞ്ഞു ചിരിച്ചു.താഴേക്ക് ഒരു കുപ്പി അയാൾ വലിച്ചെറിഞ്ഞു .അത് വേഗത്തിൽ പോയി ഒരു പാറക്കെട്ടിൽ തകർന്നു .
തങ്ങൾക്ക് ഇനി അത് കേൾക്കാനാകില്ലെന്ന് അവർ വാദിച്ചു. എല്ലാവരും സംസാരിക്കുന്ന ഒരു വിഷയം. അവർ പുറത്തു പോകേണ്ടത് അത്യാവശ്യവും ശരിയാണെന്ന് അവർ സമ്മതിച്ചു. നിങ്ങൾ പുറത്തിറങ്ങണം, അല്ലാത്തപക്ഷം നിങ്ങൾക്ക് ഭ്രാന്താകും. ഇതിനകം വീട്ടിൽ ഇരിക്കുന്നവരെപ്പോലെ. പരിഭ്രാന്തരായി. അവർ വീണ്ടും ചിരിച്ചു. കപ്പലിലെ ക്ക് വരുന്നുവെന്ന് മറ്റുള്ളവർ വിശ്വസിക്കുന്നുണ്ടോ എന്ന ചോദ്യം ഒരാൾ ഉന്നയിച്ചു. അവർ വരുമെന്ന് ഉറപ്പാണ്, അവർ സമ്മതിച്ചു. അതുകൊണ്ടാണ് വീണ്ടും എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുന്നത് വളരെ പ്രധാനമായത്. ഹിസ്റ്ററിക്സ് ചുമതലയേൽക്കുന്നതിന് മുമ്പ്. ഞങ്ങൾ വൈറസിനെ ഭയപ്പെടുന്നില്ല, അവർ പറഞ്ഞു. ഞങ്ങൾ ഇപ്പോഴും ചെറുപ്പമാണ്. തൊണ്ടവേദനയുടെ ആ ചെറിയ ഭാഗം ഞങ്ങളെ പുറത്താക്കില്ല. ഇതുകൂടാതെ, അത് എന്തായാലും ഞങ്ങൾക്ക് വരുന്നില്ല.അവർ മല തിരിച്ചിറങ്ങിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു .
പാർക്കിംഗ് സ്ഥലത്ത് ഇറങ്ങി അവർ പരസ്പരം വിട പറഞ്ഞു. വളരെക്കാലമായി പരസ്പരം കാണാത്തതുപോലെ അവർ പരസ്പരം കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. ഭയപ്പെടുത്തുന്ന തന്ത്രങ്ങൾ നിങ്ങളെ ഭ്രാന്തനാക്കാൻ അനുവദിക്കരുത്, അവർ പറഞ്ഞു. നിങ്ങളുടെ അമ്മയോട് എന്റെ ആശംസകൾ പറയു , അടുത്ത തവണ നിങ്ങൾ അവളെ കാണുമ്പോൾ അവർ ജന്മദിന ആൺകുട്ടിയോട് പറഞ്ഞു. മുൻകരുതൽ എന്ന നിലയിൽ അവൾ സ്വയം പരിപാലിക്കുകയും ആളുകളിൽ നിന്ന് അകന്നു നിൽക്കുകയും വേണം, അവർ പറഞ്ഞു. ഇത് ആരെയും ബാധിക്കുന്നു എന്നല്ല. ഞാൻ ചെയ്യും, ജന്മദിന കുട്ടി പറഞ്ഞു. അവർ നാളെ എന്തായാലും കുട്ടികളെ പരിപാലിക്കും, പിന്നെ ഞാൻ അവളോട് പറയും. വിട പറയാൻ അവർ ഒരിക്കൽ കൂടി കൈ കുലുക്കി വളരെ നേരം കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. പിന്നെ അവർ പിരിഞ്ഞു.
കുറച്ചുദിവസങ്ങൾക്കുള്ളിൽ അവരുടെ ഗ്രുപ്പിൽ ഓരോരുത്തരായി എഴുതി ..അതെ കോവിഡ് പോസിറ്റീവ് ..പതിനാലുദിവസം ഇരുട്ടുമുറിയിലേക്കു ..കൂടെ പിഴ അടക്കാനുള്ള കോടതി ഉത്തരവും .. ആഘോഷങ്ങൾക്ക് അവധി കൊടുത്തു .. അകലം പാലിച്ചു മാസ്കും ധരിച്ചു ഇനി ആൽപ്‌സ് മലനിരയുടെ മുകളിലേക്ക് നടന്നുകയറാൻ വീണ്ടും കാത്തിരിക്കേണ്ടി വരും ..നാളുകൾ .. മാസങ്ങൾ ചിലപ്പോൾ വർഷങ്ങൾ ..ഈ മഹാമാരിയെ അവഗണിക്കുന്നവർക്ക് കണ്ണ് തുറക്കാനുള്ള ഒന്ന് .. സർക്കാർ മാനദണ്ഡങ്ങൾ പാലിക്കുക ..അവരെ കേൾക്കുക .. സർക്കാർ ആവശ്യപ്രകാരം ..ഒരു മുന്നറിയിപ്പ് …
