രചന : മംഗളാനന്ദൻ*
അമ്മേ,യവിടുത്തെയുള്ളിലെ കണ്ണാടി-
തന്മേൽ പ്രതിഫലിച്ചീടുകയായിടാം
എന്മുഖമണ്ഡലം എന്നിൽ വളരുന്നൊ-
രന്തരം കാലമൊരുക്കിയ പാടുകൾ.
ഒട്ടും വയസ്സെനിക്കില്ലാഞ്ഞ നാൾമുത-
ലൊട്ടേറെയായാരു നാൾവരേയും,പിന്നെ
ഒട്ടൂം വയസ്സു വളർത്താത്ത നാളുമാ
ഹൃത്തിൽ പതിഞ്ഞു കിടക്കുന്നതില്ലയോ?
ഭൂമുഖം ഞാൻ കണ്ടതിൻ മുന്നേയമ്മയെൻ
തേന്മുഖം കണ്ടു മയങ്ങി മദ്ധ്യാഹ്നത്തിൽ
ഓലപ്പുരയുടെ കോലായിൽ, നിദ്രയിൽ
മൂടിക്കിടന്നു ഞാൻ ജീവസ്ഫുരണമായ്.
അത്തിരുമെയ്യിന്റെ രക്തവും മാംസവും
ഒത്തിരി കോരിച്ചുരത്തിയ.ശക്തിയും
മൊത്തിക്കുടിച്ചു വളർന്നു ചലിച്ചപ്പോ-
ളിത്തിരി വേദന ഇക്കിളി ചേർത്തുവോ?
വന്നു.പിറന്നു ഞാൻ ഭൂമിയിൽ; വേർപെട്ടു
നമ്മളന്നേമുതൽ; എങ്കിലും നീ തന്ന,
നിന്നിൽ ജ്വലിച്ച മാതൃത്വം പകർന്നതാം
ചൂടു പറ്റിക്കൊണ്ടകന്നു പോകാതെയും,
എന്റെകുഞ്ഞിക്കാൽ പതിഞ്ഞൊരുനെഞ്ചക-
ത്തഞ്ചും മുലപ്പാൽ നുകർന്നു മദിച്ചുമാ-
കഞ്ചുകത്തുമ്പിൽ തുരുപ്പിടിച്ചും കൊണ്ടു
പിഞ്ചുകാൽ മെല്ലെയിളക്കിക്കിടന്നു ഞാൻ.
അമ്മേ,യവിടുത്തെയാനനം വായിച്ചു
തന്നെ പഠിച്ചു തുടങ്ങി ഞാനാദ്യമായ്,
അക്കൺകൾ രണ്ടുമങ്ങെന്നെ പഠിപ്പിച്ചു
തന്നു , ചിരിക്കാൻ, കരയാനു,മാകാശ-
നീലിമ നോക്കി രസിക്കാനു, മാരാന്റെ-
യാകാര ഭംഗിയും ഭംഗിയില്ലായ്മയും
കണ്ടുപിടിയ്ക്കാൻ, കരളിന്റെയുള്ളിലായ്
കൊണ്ടൊരു മുള്ളുകൾ കണ്ടറിയാനുമേ.
പിന്നെയയഞ്ഞൊരാ കൈകളിൽ നിന്നുഞാൻ
മെല്ലെ നടന്നകന്നെൻ വഴിയും തേടി.
കല്ലുചവിട്ടിയും കാലിൽ കയറിയ
ചില്ലു കഷണങ്ങളൂരിക്കളഞ്ഞു,മെൻ
നൊമ്പരമുതിക്കെടുത്തിയു,മുള്ളിലെ
സങ്കല്പ ഗോപുരം പൊട്ടിത്തകർന്നതിൻ
തങ്കത്തരികളെ കൂട്ടിയിണക്കുവാൻ
വെമ്പിയും, മുന്നിലടഞ്ഞ കവാടങ്ങ-
ളാഞ്ഞു ചവിട്ടിത്തുറന്നീടുവാൻ കഴി-
യാഞ്ഞു ഖേദിച്ചു കുറച്ചിടെ നിന്നു,മെൻ-
കാൽകൾ തിരിച്ചു വരും വഴികണ്ടൊരു
ആൽമരത്തിന്റെ തണലിൽ മയങ്ങിയും,
വീണ്ടും പഴയ വഴികളോരോന്നു ഞാൻ
താണ്ടി വരും വഴി, യമ്മേ,യവിടുന്നു
പണ്ടു തുറന്നെനിയ്ക്കേകിയ വാതിലി-
ന്നുണ്ടോ തുറന്നു കിടപ്പി,വിടെത്തിഞാൻ.