കവിത : ശ്രീരേഖ എസ്*
മധുരമായ് പാടിയുണർത്തുന്ന പൂങ്കുയിൽ
മാനസവാതിലിൽ മുട്ടിയപ്പോൾ
അരുണാംശുവന്നു തലോടിയെൻ മിഴികളിൽ
പൊൻവെളിച്ചം പകർന്നുതന്നു.
വെൺചേലചുറ്റിക്കുണുങ്ങിക്കൊണ്ടവൾ
മണവാട്ടിയെപ്പോലൊരുങ്ങിവന്നു.
മധുരമായെന്റെ കിനാക്കളിൽ ചാർത്തുവാൻ
വർണ്ണങ്ങൾ ചാലിച്ചടുത്തുനിന്നു.
മിഴികളിൽ മിഴിവേകാൻ പൊൻപ്രഭയായ്
കരളിനു കുളിരേകാൻ തെളിമയുമായ്
മണ്ണിന്റെ മാറിലെ മധുരം നുകർന്നീടാൻ
മധുരസ്വപ്‌നങ്ങളായ് അരികിൽ നിൽപ്പൂ!
