ഒറ്റയ്ക്ക് .

ജോർജ് കക്കാട്ട്*

ഇരുട്ടാണ് എന്റെ വഴി. തണുപ്പ് ഇതിനകം എന്റെ വസ്ത്രത്തിന്റെ അവസാന കോണിലേക്ക് ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങുകയാണ്, ഞാൻ ഭയപ്പെടുന്നു. ആരും എന്നെ പിന്തുടരുന്നില്ലെന്ന് ഉറപ്പാക്കാൻ ഞാൻ തിരിഞ്ഞുനോക്കുന്നു. എന്നെ അകത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോയ കുടുംബത്തിൽ നിന്ന് ഞാൻ ഓടിപ്പോയി. എല്ലാവരും എനിക്ക് നല്ലതാണെന്ന് എല്ലാവരും കരുതുന്നു, പക്ഷേ എന്റെ ചുറ്റുമുള്ള ആളുകൾക്ക് എന്റെ വസ്ത്രത്തിന് കീഴിലുള്ള എല്ലാ മുറിവുകളും കാണാൻ കഴിയില്ല.

അവർ ഒരു കാര്യത്തെക്കുറിച്ച് അത് ശരിയായിരുന്നു. എന്റെ വളർത്തു അമ്മ എന്നെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു, അവൾ ഒരിക്കലും എന്റെ മുടി വളച്ചൊടിക്കുകയില്ല. പക്ഷേ എന്റെ വളർത്തു പിതാവ് ഇഷ്ടപ്പെടുമ്പോഴെല്ലാം എന്നെ അടിക്കാറുണ്ടായിരുന്നു. ഒരിക്കൽ ഞാൻ ഒരു ചെറിയ കേക്ക് എടുക്കാൻ തുനിഞ്ഞപ്പോൾ അദ്ദേഹം എന്റെ നേരെ ഒരു കത്തി എറിഞ്ഞു. എനിക്ക് ഓർമ്മയുള്ളിടത്തോളം അവൻ എല്ലായ്പ്പോഴും മദ്യപിച്ചിരുന്നു.

ഞാൻ അവന്റെ മാത്രം ഇരയായിരുന്നില്ല. എന്റെ വളർത്തു അമ്മയും അവന്റെ കീഴിൽ കഠിനമായി തന്നെ ജീവിച്ചു.ഒരിക്കൽ അവൻ വീട്ടിൽ വരുമ്പോൾ ഞാൻ ഭയന്ന് എന്റെ മുറിയിലേക്ക് ഓടി. അയാൾക്ക് ജോലി നഷ്‌ടപ്പെട്ടു, അതിനാൽ കോപം തീർക്കാൻ ആരെയെങ്കിലും ആവശ്യമായിരുന്നു. തലയിൽ പുതപ്പുമായി ഞാൻ ക്ലോസറ്റിൽ ഇരുന്നതും അവൻ എന്റെ മുറിയിലേക്ക് വരുന്നതുവരെ ഭയത്തോടെ കാത്തിരുന്നതും എനിക്ക് ഇപ്പോഴും ഓർമയുണ്ട്. ഭാഗ്യവശാൽ, ആ രാത്രിയിൽ അത് സംഭവിച്ചില്ല.

അതിനായി അയാളുടെ ഭാര്യക്ക് കഷ്ടപ്പെടേണ്ടി വന്നു.ഇത് പലപ്പോഴും നടന്നുകൊണ്ടിരുന്നു ..എന്നും ഞങ്ങളുമായി ഇതുപോലെയായിരുന്നു, അത് ഇന്നും സമാനമാണ്.
ഒരിക്കൽ കൂടി ഞാൻ ക്ലോസറ്റിൽ ഒളിച്ചു, ഇത്തവണ എന്റെ കൗതുകമുള്ള ബണ്ണിയുമായി സംരക്ഷകനായി.

വീണ്ടും അവൻ എന്റെ അടുക്കൽ വന്നില്ല, അത് എനിക്ക് ഒരു ആശ്വാസം നൽകി. പക്ഷേ എന്റെ വളർത്തു അമ്മയുടെ നിലവിളി എന്നെ വിറപ്പിച്ചു. വളർത്തമ്മ പറഞ്ഞു എനിക്ക് നിന്നെ വേണം. ചില സമയങ്ങളിൽ ഞാൻ എന്റെ ഹൃദയം അവളിലേക്ക് പകർന്നു, അവൾ എല്ലായ്പ്പോഴും എന്നെ മനസിലാക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു, ചില സമയങ്ങളിൽ അവൾ വളരെ ദൂരം പോയി എന്നെ അവളോടൊപ്പം കൊണ്ടുപോകുമെന്ന് പറഞ്ഞു.

വീണ്ടും നിലവിളി കേട്ടു. എനിക്ക് ഇനി അത് കേൾക്കാൻ കഴിയാതെ കണ്ണീരോടെ ഉറക്കെ പാടാൻ തുടങ്ങി.ചില സമയങ്ങളിൽ, എന്റെ കണ്ണുകളെല്ലാം ചുവന്നതും മൂക്ക് തുറന്നതും ആയപ്പോൾ, ഒരു വാതിൽ പെട്ടെന്ന് അടയുന്നു പൂന്തോട്ടത്തിൽ കാൽപ്പാടുകളുടെ ശബ്ദം ഞാൻ കേട്ടു.
ഞാൻ മൃദുവായി ശ്രദ്ധിച്ചു. പിന്നെ ഒന്നും ഞാൻ കേട്ടില്ല, അതിനാൽ ഞാൻ താഴേക്കിറങ്ങാൻ തീരുമാനിച്ചു.

എന്റെ വളർത്തു അമ്മ കനത്ത രക്തസ്രാവത്തിൽ തറയിൽ കിടക്കുകയായിരുന്നു. ഇതിന് മുമ്പ് അവൻ അവളെ ഇതുപോലെ തല്ലിയിട്ടില്ല. അവൾ വേദനയോടെ മൃദുവായി വിതുമ്പി. എല്ലാം ശരിയാകുമെന്ന് ഞാൻ അവളോട് പറഞ്ഞു. അവൾ എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മുകളിലേക്ക് മടങ്ങാൻ പറഞ്ഞു, അവൾ കുളിക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചു.

അവൾ എന്നോട് പറഞ്ഞത് ഞാൻ ചെയ്തു, പക്ഷെ എനിക്ക് ഒറ്റയ്ക്ക് നിൽക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. എനിക്ക് അവളെ കാണാൻ ശരിക്കും ആഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നു. എനിക്ക് അവളെ കെട്ടിപ്പിടിക്കാൻ ആഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നു. അവൾ എന്റെ യഥാർത്ഥ അമ്മയല്ലെങ്കിലും ഞാൻ അവളെ സ്നേഹിക്കുന്നുവെന്ന് അവളോട് പറയാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചു.

ഞാൻ നിശബ്ദമായി ബാത്ത്റൂം വാതിൽ തുറന്നു. അവൾ ടബ്ബിൽ കിടന്ന് കണ്ണുകൾ അടച്ചിരുന്നു. അവൾ ഉറങ്ങുന്നതായി തോന്നി. അവളെ ഉണർത്താൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചു. എന്തുകൊണ്ടോ അവൾ ഉണർന്നില്ല? ഞാൻ അവളെ കുലുക്കാൻ തുടങ്ങി. അവൾ കുളിക്കുന്ന ചുവന്ന നിറമുള്ള വെള്ളം പെട്ടെന്ന് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു. ട്യൂബിന്റെ അരികിൽ അവളുടെ കൈത്തണ്ട മുറിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു.
ഞാൻ പതുക്കെ കുറച്ച് ചുവടുകൾ പിന്നോട്ട് വച്ചു . ഞാൻ കാണുന്നത് വിശ്വസിക്കാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല.

ഞാൻ വീണ്ടും കരയാൻ തുടങ്ങി. അവൾ ഇനി ഉണരുകയില്ലെന്ന് എനിക്കറിയാം. അവൾ പോയി. പക്ഷേ അവൾ അവളുടെ വാഗ്ദാനം ലംഘിച്ചു, എന്നെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയില്ല.
ഇപ്പോൾ ഞാൻ തെരുവിലിറങ്ങുന്നു. ഞാൻ വീണ്ടും തിരിഞ്ഞു നോക്കുന്നു . എന്റെ നടത്തം ത്വരിതപ്പെടുത്തുന്നു. ഭയം എന്നെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു. എവിടെ പോകണമെന്ന് എനിക്കറിയില്ല ഞാൻ വളരെ ക്ഷീണിതയാണ്, പക്ഷേ വിശ്രമിക്കാൻ ഞാൻ ധൈര്യപ്പെടുന്നില്ല. എന്റെ രസകരമായ ബണ്ണി പോലും ഇപ്പോൾ എനിക്ക് ആശ്വാസം നൽകുന്നില്ല.

അവൾ എന്നെ കൂടാതെ പോയത് എന്തുകൊണ്ടാണെന്ന് ഞാൻ ചിന്തിക്കുന്നു. ഞാൻ അവളോട് വളരെ വിഷമിതയായി . അവൾ എന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചു. എന്നെ കൂടെ കൊണ്ടുപോകാമെന്ന് അവൾ വാഗ്ദാനം ചെയ്തു!എനിക്ക് ഇപ്പോൾ ആരുമില്ല. അവൾ മാത്രമാണ് എനിക്ക് പ്രാധാന്യം നൽകിയത്. ഞാൻ എന്തെങ്കിലും ഉദ്ദേശിച്ചുവെന്ന്. ഇപ്പോൾ ഞാൻ തനിച്ചാണ്..ഞാൻ ഒറ്റക്ക് നടന്ന് കയറിയത് നേരെ സർക്കാരിന്റെ യൂത്ത് ഹോമിലേക്ക് ..

അവിടെ എനിക്കായി ഒരു മുറി ഒറ്റയ്ക്ക് കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു ..അവിടെ ഇന്നും ഞാൻ ഒറ്റക്ക് . കണ്ണുകൾ തുടച്ചു ജെനീറ്റ .. ആമുറിയിലൂടെ ഒന്നുകണ്ണോടിച്ചു .. അതാ തന്റെ ആ ബണ്ണി ആ കട്ടിലിൽ എന്നെ കണ്ണിറുക്കി കാട്ടുന്നു ..അങ്ങോട്ടടുക്കാൻ തുനിഞ്ഞപ്പോൾ .. അടുത്ത നിന്ന പൊലീസുകാരി തോളിൽ തട്ടി പറഞ്ഞു സാർ ..മീറ്റിങ്ങിനുള്ള സമയം ആയി .. ജെനീറ്റ തലയിൽ തൊപ്പിയെടുത്തു വച്ച് ..തന്റെ ഓഫീസിലേക്ക് നടന്നു , ഏറെ നാളുകൾക്ക് മുൻപ് നടന്ന ഒരു കൊലപാതകത്തിന്റെ ബാക്കി ..അവളാണ് ഇന്നത്തെ ക്രിമിനൽ പോലീസ് സേനയുടെ ഹെഡ് ..അതെ അവൾ ഒറ്റക്ക് ..ഇന്നും ഒറ്റയ്ക്ക് ..

ചെറുതായി ജെനീറ്റ ആ കഥ പറഞ്ഞു തീർത്തു .എന്നിട്ടു തലയുയർത്തി ഒരു സല്യൂട് തന്നു വലതു കൈ കുലുക്കി വിടപറയുമ്പോൾ . അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ തീ കാണാമായിരുന്നു ..വിജയത്തിന്റെ തീ ..ഒറ്റയ്ക്ക് നേടിയെടുത്ത വിജയത്തിന്റെ തീജ്വാല ..