പ്രണയ സംഗമങ്ങൾ…
രചന : ചന്ദ്രശേഖരൻ പ്ലാവളപ്പിൽ✍ അധികനേരമിരുന്നുനാ-മീക്കടല്‍,ക്കരയിലായിരംകാര്യങ്ങള്‍ ചൊല്ലുവാന്‍….,കഴിയുകില്ല,നമുക്കിനി-വാക്കുകള്‍,കടമെടുക്കണ-മെന്നതാണത്ഭുതം……കരകവിഞ്ഞു,മനഃസ്സി-ലോരായിരം,പറയുവാനുള്ളമോഹന ചിന്തകൾ…..,അരികിലെത്തുന്നനേരംമുതല്‍ക്കുനാം,വിഷമവൃത്തത്തിലാവുന്നു,ചൊല്ലുവാന്‍…….ഇതുകഠിനമീ-പ്രണയമൌനങ്ങള്‍തന്‍വെറുതെയാവുന്ന,സംഗമ വേളകള്‍……കടലിനക്കരെചക്രവാളത്തിലും,ഇരുള്‍ പരക്കുന്നു,പോകാം,നമുക്കിനി…….. !!
അമ്മ കരയുന്നു
രചന : ബാബു ഡാനിയേൽ ✍ പ്രളയം വിതച്ചൊരു മണ്ണിലിന്നായിരംസ്വപ്നങ്ങള്‍ വീണടിയുന്നുപ്രളയം വിതച്ചൊരു മണ്ണില്‍ ഗതിയറ്റമര്‍ത്ത്യന്‍ പിണമായൊഴുകി അമ്മതന്‍ മരതകച്ചേലയഴിച്ചന്ന്കേളികളാടി രസിച്ചോര്‍വാര്‍മുലക്കച്ചകള്‍ ചീന്തിയെറിഞ്ഞന്നു-മാറുകള്‍ വെട്ടിപ്പിളര്‍ന്നു മുറിവേറ്റ കൊങ്കകള്‍ ചിന്തിയ ശോണിതംഒഴുകി കടലില്‍പതിച്ചുആ നിണത്തുള്ളിതന്‍ ബാഷ്പമുറഞ്ഞിന്ന്പ്രളയമായ് മണ്ണില്‍ പതിച്ചു മാതൃസ്തന്യം ചുരത്തുംമുലകളി-ലേല്‍പ്പിച്ച താഢനത്താലെഅമ്മ,…
പ്രളയശിഷ്ടം
രചന : ബിജു കാരമൂട് ✍ ജലസമാധികഴിഞ്ഞുനദികളിൽ കുരുതിയ൪പ്പിച്ച സ൪വ്വമാലിന്യവുംനെറിവുകെട്ട പുരങ്ങൾക്കുമന്ധമാമറിവിനാൽക്കെട്ടകാലത്തിനും നൽകിജലമിറങ്ങിക്കുതിച്ചുപോയുപ്പിനെരുചിസഹസ്രങ്ങളാക്കും സമുദ്രത്തിൽ……കഴുകി വൃത്തിയാക്കുന്നൂപരസ്പരംചളിയടിഞ്ഞോരുടലുകൾജീവിതം തിരികെയേകാത്തമൺനി൪മിതികളെദുരയിലാണ്ടൊരാസക്തികൾഏറ്റവും തെളിമയോടുമനുതാപമോടെയും…കടലിലേക്കുകുതിയ്ക്കുവാനാകാതെചുവടടിഞ്ഞൊരുകുമ്പിൾ വെള്ളത്തിലുംപ്രതിഫലിക്കുന്നുനാമറിയുന്നീല..ഇരുളണഞ്ഞാലെടുക്കുവാനിങ്ങനെപലരിൽനിന്നുമൊളിപ്പിച്ച പത്തികൾകലഹമാണെങ്ങു മെങ്ങനെ നാം പെട്ടുഅതിയസൂയാലുക്കൾ ദേവശാഠ്യങ്ങളോശിരസ്സു മന്ദിച്ച മായാമനുഷ്യരോചിരവിരുദ്ധരാംക൪മ്മദോഷങ്ങളോ..ആരുപൊട്ടിച്ചു വിട്ടാതാണീയണആറടിക്കീടഗ൪വ്വിനും മേലെയായ്അറിയുവോരുണ്ട്രാമയക്കത്തി൯െറപരമകോടിയിൽഎന്താണ് തങ്ങളെപ്പുണരുമീത്തണു,ശ്വാസനാളങ്ങളിൽവിധി വിലങ്ങിയതെങ്ങനെയെന്നൊരുനിമിഷബിന്ദുവിൽമുങ്ങി മരിച്ചവ൪.അവരറിയുന്നുവെല്ലാംപറയുന്നു.. ലിപികളേവ൪ക്കുമജ്ഞാതമെങ്കിലുംഅവരെ ധ്യാനിച്ചിരിക്കമാത്രംമതിഗതിയുപേക്ഷിച്ചിറങ്ങിയവ൯നദി വരവിലുണ്ടതു…
ദുരന്തമുഖത്തെ സ്നേഹസ്പർശം.
രചന : തോമസ് കാവാലം. ✍ കർക്കടകമാസത്തിലെ കാർമുകിൽ കാട് ആകാശം നിറഞ്ഞു നിന്നു. അതിൽനിന്നും തുള്ളികൾ തുമ്പിക്കൈ പോലെ താഴേക്ക് ഒഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്നു. കാട്ടാറിന്റെ ഇരമ്പലിനൊപ്പം ദൂരെ മലമുകളിൽ നിന്നും അരുവികളായി ആ മഴ വെള്ളം താഴേക്ക് അതിശക്തമായി പതിച്ചു. ആദ്യമാദ്യം…
ഒരു വിചിന്തനം.
രചന : ബിനു. ആർ ✍ സ്വന്തമെന്നുവിശ്വസിക്കുന്നവരെല്ലാം ശത്രുക്കളാണെന്നു തിരിച്ചറിയുമീക്കാലത്ത് സത്യധർമ്മങ്ങളെല്ലാം കാറ്റിൽ ഊയലാടിപ്പോകുന്നതുകാൺകെ, മനോനിലയെല്ലാം പരിഭ്രമത്താലുഴലുന്നുചിന്തകളെല്ലാം കൂട്ടംതെറ്റിമേയുന്നു! ദൈവങ്ങളെല്ലാമെല്ലാക്കോണിലുംനിന്നുചുറ്റിവരിയുന്നുയെന്റമ്മേജീവിതത്തിന്നന്തരംഗങ്ങൾനിവൃത്തികേടായി മാറുന്നുവെങ്കിലുംപ്രകൃതിചൂഷണങ്ങളെല്ലാമേതോന്തരവുകളായ് മാറുന്നു…!വിശപ്പെല്ലാം കെട്ടുപോയിരിക്കുന്നുവിഷസർപ്പങ്ങളെല്ലാം ചുറ്റുംകൂടീടുമ്പോൾവിഷം ചീറ്റിയകലേയ്ക്ക്നിറുത്തുന്നുനമ്മുടെ വിപ്രലംബശൃംഗാരങ്ങളെ!ചിന്തകളെല്ലാം കാടുകയറുന്നുയിപ്പോൾചിരികളെല്ലാം മായുന്നുയിപ്പോൾചിലപ്പതികാരത്തിൽ മേവുന്ന ചിത്രംമനസ്സിൽ തെളിയുമ്പോൾചിലതെല്ലാം കാണുന്നു ഞാനിപ്പോൾ..!കളിയോക്കെയും തീർന്നുപോയിട്ടുണ്ടാവാംകളിയാട്ടക്കാരനും പോയിട്ടുണ്ടാവാംകാലപുരുഷനും…
ചിന്തകൾ ത്യജിച്ച്
രചന : ലീന ദാസ് സോമൻ ✍ ചിന്തകൾ ത്യജിച്ച് നിഴലിൻപിന്നാലെ നടന്നു നീങ്ങിടവേപകൽമെല്ലെ എരിഞ്ഞകന്നിടുന്നുയാത്രയും ചൊല്ലാതെ പിരിഞ്ഞു പോകിടിലുംനാളെക്ക് ഉണർവായി ഉണർന്നടഞ്ഞിടുന്നുകാല്പനി കഥയിലെ ഒരു കൂട്ടം കഥകൾ മെനഞ്ഞു കൂട്ടവേപാദാരവൃന്ദങ്ങൾ തൊട്ട് വണങ്ങിടുന്നുഎവിടെയോ മറന്ന രാജകുമാരന്റെഓർമ്മകൾ ഉണർവേകിടവേവേരറ്റുപോയ ആത്മാക്കൾകായ്ഭക്തിസാന്ദ്രമായി ശ്രദ്ധയാൽ…
ഉരുള് തന്ന വേദന
രചന : കണ്ണൻ തലവടി✍ അമ്മേ എനിക്കെൻ്റെസ്കൂളിൽ പോണംകൂട്ടുകാരൊത്ത്പഠിച്ചിടേണംഉരുളിൻ്റെ ഭീകരതാണ്ഡവത്തിൽനാംചാലിയാർ പുഴയിലൊഴുകിയെത്തിഎപ്പോഴോ ബോധംമറഞ്ഞുപോയിഭൂമിവിട്ടിങ്ങ്പറന്നു മോളെനാമെല്ലാം എവിടെയാവന്നതമ്മേഭൂമിയിൽ കാൽ തൊടാൻകഴിയുന്നില്ലഎവിടെയാണമ്മേഎൻ വിദ്യാലയംഅവിടെല്ലാംമൺമറ മാത്രമാണ്വേദന ചൊല്ലുംമകളെ നോക്കിഅമ്മ തൻ നെഞ്ചകംഉരുകി നീറിനമ്മുടെ വീടുംപറമ്പുമെല്ലാംഎവിടെ മറഞ്ഞങ്ങ്പോയതമ്മെനമ്മുടെ വീടിൻസ്ഥലത്തിലെല്ലാംഎന്താമ്മേ കൂട്ടമായ്ആളുകള്മണ്ണിട്ട് മൂടുന്നുനമ്മളെയുംഇനിയുംഞാനെങ്ങനെകളിക്കുമമ്മേഎല്ലാരുമമ്മേകരയുന്നല്ലൊആർത്തലച്ചീടുന്നുബന്ധുക്കളുംഅച്ഛനും ചേട്ടനുംഎവിടെയമ്മേഅവരെയുംകാണുവാൻ കഴിയുന്നില്ല.അച്ഛൻ്റെ പഞ്ചാരമുത്തം കിട്ടാൻഞാനെവിടെ…
പ്രകൃതിയുടെ ഉള്ളൊന്ന് പൊട്ടിയാൽ ഇല്ലാതായിപ്പോകാൻ മാത്രം ചെറിയ ജീവികൾ..അത്രേയുള്ളൂ നാം..
രചന : ഷബ്‌ന ഷംസു ✍ പുലർച്ചെ നാലര മണിക്ക് കൂടെ ജോലി ചെയ്യുന്ന നവനീത ഫോണില് വിളിച്ചപ്പോഴാണ് ചൂരൽ മല ഉരുൾപൊട്ടലിനെ കുറിച്ച് ഞങ്ങളറിയുന്നത്. അപ്പോ ഉണ്ടായ നടുക്കം ഇതെഴുതുമ്പോഴും വിട്ട് മാറിയിട്ടില്ല.. ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ നിന്നും പതിനേഴ് കിലോമീറ്റർ…
ഞാനില്ലാതെ ആയാൽ നീയെന്ത്ചെയ്യാം…
രചന : സുരേഷ് പൊൻകുന്നം ✍ ഞാനില്ലാതെ ആയാൽ നീയെന്ത്ചെയ്യാം…ഒരു പാടാലോചിച്ചു..ഒരു വേള നീ നിശ്ശബ്ദതയുടെതാഴ് വാരത്തേക്ക് യാത്ര പോകാം..നിറങ്ങളില്ലാത്ത ഒരു രാത്രിയെപ്രണയിച്ച് ഉറക്കമില്ലാതെഉറക്കമില്ലാത്ത ആ കനത്ത മഴയെ നോക്കി നെടുവീർപ്പിടാംപണ്ടൊരു മഴയിൽ നാമിരുട്ടിൽപ്രണയത്തിന്റെ അനന്ത ഗുഹയിൽഅടങ്ങാ ദാഹത്തിൽഉരുകിയൊലിച്ചിറങ്ങിയലിഞ്ഞു ചേർന്നതുംനിന്റെ പ്രണയജല…
ഭയം വിതക്കുന്നമരണ തീരങ്ങൾ
രചന : ഷറീഫ് കൊടവഞ്ചി✍ യൗവന പൗരുഷംകത്തിനിന്നിരുന്നകൊഴിഞ്ഞുപോയദശാബ്ദങ്ങളിൽഏതൊന്നിനേയുംലവലേശം ഭയക്കില്ലെന്നുവീമ്പിളക്കി നടന്നിരുന്നഗതകാലമെങ്ങോമറഞ്ഞുപോയി…..നരകയറിയമനസ്സിനെയാകെസർവ്വ ചരാചരങ്ങളുംപേടിപ്പെടുത്തുന്നുവല്ലോ..ഞാനുള്ളറിഞ്ഞുസ്നേഹിച്ച പ്രകൃതിയെമഹാമലകളെകാനനച്ചോലകളെമാവിൻകൊമ്പുകളെഉഞ്ഞാലാട്ടിമാമ്പഴം തന്നിരുന്നകൊച്ചു കാറ്റിനെമനസ്സറിഞ്ഞു പ്രണയിച്ചനിറഞ്ഞൊഴുകുംപുഴകളെപ്പോലുംഭയമാണെനിക്കിന്നുവല്ലാത്തൊരുഭയം തന്നെതിരിച്ചറിവില്ലാത്തമാനവകുലത്തിൻചെയ്തികളോടുപ്രകൃതിയാം ജനനിക്കുപ്രതികാരമെന്തിങ്ങനെ….ബാല്യകാലങ്ങളിൽപുതപ്പിച്ചുറക്കാൻതാരാട്ടായി പെയ്തിരുന്നകോരിച്ചൊരിയുന്നമഴപോലുമിന്നുവിഹ്വലതയുടെപേടിസ്വപ്നങ്ങളായല്ലോ…..കാടുവെളുപ്പിച്ചമാനവന്റെദുർബുദ്ധിയറിയാൻനാട്ടിലിറങ്ങിയവന്യജീവികളൊക്കയുംവീട്ടുമുറ്റത്തെഭീതിയുടെ നിഴലാട്ടമല്ലേ….ദേശമാകെകൊടികുത്തിവാഴുംവർഗ്ഗീയതകളെല്ലാംപേമാരിയേറ്റുകുതിർന്നുപോയമലകൾപോലെബഹുസ്വരതയുടെഉർവര ഭൂമികയാകെനാശനരകത്തിലേയ്ക്കുകുത്തിയൊലിപ്പിച്ചുകൊണ്ടുപോകുമല്ലോഅന്തരീക്ഷത്തിൻതാപവ്യതിയാനംജീവകുലത്തെയാകെനിശ്ചലമാക്കുമത്രേസാർവദേശീയതയുടെകിടമത്സരങ്ങളാൽആണവായുധങ്ങൾസർവ്വനാശമായിപെയ്തിറങ്ങുന്നകാലത്തിനായികാതോർക്കണമല്ലോഭയമാണെനിക്കിന്നുസർവ്വതിനെയും ഭയമാണ്….മഹാവ്യാധികളുംദാരിദ്ര്യവും അപകടങ്ങളുംആകുലതകളുടെപര്യായങ്ങളല്ലേഭയരഹിതമായിഇനിയെനിക്കൊന്നേയുള്ളുഅന്ത്യ യാത്രയാലുള്ളപേക്കിനാക്കളില്ലാത്തഎന്റെ നിത്യനിദ്ര മാത്രം….( )