ഐ വായനയുടെ എല്ലാ മാന്യ വായനക്കാർക്കും ഹ്യദയം നിറഞ്ഞ ക്രിസ്തുമസ്സ് ആശംസകൾ !

🌿 പാ ലാ ത ങ്ക ച്ച ൻ🌿

രചന : സന്തോഷ് കുമാർ ✍️ ദക്ഷിണേന്ത്യയിലെ അറിയപ്പെടുന്ന മോട്ടോർസൈക്കിൾ അഭ്യാസിയാണ് പാലാ തങ്കച്ചൻ .കർണാടക , തമിഴ്നാട് , ആന്ധ്രപ്രദേശ് എന്നീ സംസ്ഥാനങ്ങളിലെ കുഗ്രാമങ്ങളിൽ വരെ അദ്ദേഹത്തിന് ഇന്നും ആരാധകരുണ്ട് .മോട്ടോർ സൈക്കിളിലേക്ക് ചേക്കേറുന്നതിനുമുമ്പ് തങ്കച്ചന് , സൈക്കിളിൽ അഭ്യാസം…

“തിരുപ്പിറവി “

രചന : രാജുവിജയൻ ✍️ അങ്ങകലെ ആകാശത്തൊരുതാരകമുണ്ടെന്നേ……..ആ ദ്യൂതി തൻ വഴിയേ നോക്കിഅവർ നടപ്പുണ്ടേ……..ആട്ടിടയർ ആ ജന്മത്തെഅറിഞ്ഞിടും നേരംബെത്‌ലഹേമിൻ പുൽക്കൂട്ടിൽഅർക്കനുദിച്ചെന്നെ……..ക്രൂശിതരെ, ഉയർപ്പു നിങ്ങൾദേവനുണർന്നെന്നെമണ്ണിതിലായ് സ്നേഹം വാരിവിതറി നിറക്കാനായ്…..രാവുകളിൽ ചന്ദ്രോദയമായ്യേശു പിറന്നെന്നെആതിരയിൽ കുളിരല പോലെനാഥനണഞ്ഞെന്നെ………ഉൾത്തുടി തൻ താളം കൊട്ടിപാട്ടുകൾ പാടുമ്പോൾ……ഉലകമിതിൽ നാഥാ നീയെൻഅഭയമരുളേണെ…….…

നൂറ് ജീവിത സ്വപ്‌നങ്ങൾക്ക് സ്വർണ്ണച്ചിറക് നൽകി “ലൈഫ് ആൻഡ് ലിംബ്‌സ്”

മാത്യുക്കുട്ടി ഈശോ ✍️ ന്യൂയോർക്ക്/പന്തളം: വിധിയുടെ കൂരമ്പേറ്റ്‌ ചലനശേഷി ഇല്ലാതെ ജീവിത യാത്രയിൽ പ്രത്യാശ നഷ്ട്ടപ്പെട്ട നൂറ് ജീവിതങ്ങൾക്ക് ഇനി സ്വപ്ന സാക്ഷാത്കാരത്തിൻറെ സന്തോഷ ദിനങ്ങൾ. അപ്രതീക്ഷിതമായി വിവിധ അപകടങ്ങളിൽപ്പെട്ടും ക്ഷണിക്കപ്പെടാത്ത അതിഥിയായി ജീവിതയാത്രയിൽ പിടിവിടാതെ ശരീരത്തിൽ കടന്നു കൂടിയ രോഗങ്ങളാലും…

വൈകിവന്ന വസന്തം 🌺

രചന : അഞ്ജു തങ്കച്ചൻ ✍️ ഒരു കുന്നത്ത്കാവ്…….പ്രൗഢഗംഭീരമായ സ്വരം കേട്ട് ബസിലുള്ള ഏവരുടെയും ശ്രദ്ധ അയാളിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു.തിളങ്ങുന്ന നീലകണ്ണുകളാണ് അയാൾക്ക്‌ , കാറ്റിൽ പാറിയിളകുന്ന കുസൃതി നിറഞ്ഞ മുടിയിഴകൾ, അയാളുടെ മുഖത്ത്‌ വല്ലാത്തൊരു ശാന്തത നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു.ബസിൽ ഉള്ള ചില…

ഇനിയൊരു ജന്മം കൂടി വേണ്ടേ…. വേണ്ട….!

രചന : രാജു വിജയൻ ✍️ വേണ്ടെനിക്കൊരു ജന്മമീ മണ്ണിതിൽവേഷമില്ലാ ബഫൂണായ് തുടരുവാൻ…..വേദന പങ്കു പറ്റിടാൻ മാത്രമായ്വീണ്ടുമീ മണ്ണിൽ പൊട്ടി മുളക്കേണ്ട….ആർദ്ര മോഹങ്ങൾ അമ്പേ നശിച്ചൊരുജീവനെ പേറാനില്ലൊരു കുറി കൂടി…വെന്തളിഞ്ഞൊരു ഭോജനമാകുവാൻവേണ്ടെനിക്കൊരു ജന്മവുമീ മണ്ണിൽ..കാഴ്ച മങ്ങിയ കണ്ണിലായ് കണ്ണുനീർ –ധാര പേറുവാനാവതില്ലിനിയുമെ….കാത്തിരിപ്പിന്റെ…

താരാട്ട്

രചന : മോഹനൻ താഴത്തേതിൽ അകത്തേത്തറ✍️ ജനിച്ചത് ഞാൻ കൊതിച്ചല്ലജനനവും ഞാനറിഞ്ഞില്ലജന്മം തന്നമ്മ തൻഉദരത്തിൻ അകത്തളംസ്വർഗമാണെന്നറിഞ്ഞില്ലവേറൊരു സ്വർഗ്ഗമില്ലെന്നറിഞ്ഞില്ലകണ്ണു തുറന്നതും ഞാൻ കേണീട്ടല്ലകണ്ണു തുറന്നത് ഞാനറിഞ്ഞില്ലകണ്ണു തുറന്നപ്പോൾ കൺമുന്നിൽ കണ്ടത്ദൈവമാണെന്നറിഞ്ഞില്ലദൈവം എന്നമ്മയാണെന്നറിഞ്ഞില്ലപാൽ പകർന്നത് ഞാൻ ചോദിച്ചല്ലപാൽ നുണഞ്ഞതും ഞാനറിഞ്ഞില്ലകാലം കടന്നപ്പോൾ അറിയുന്നു ഞാനിന്നുജീവാമൃതം…

പുൽക്കൂട്ടിലെ കരിയിലകൾ.

രചന : ജയരാജ്‌ പുതുമഠം✍️ നാലിതൾ കവിതതേടിനാൽക്കവലകളിൽഅലഞ്ഞു ഞാനേറെക്രിസ്തുമസ് പുലരിയുടെആനന്ദലഹരിയിലേറിപൊട്ടിമുളച്ചില്ല ഒരു നാമ്പുംശീതതെന്നലൊഴുകിയപതിതമനസ്സിൻകുങ്കുമസന്ധ്യയിൽപോലുംമടങ്ങി ഞാൻമേഘഗണങ്ങൾക്കൊപ്പംവൈകിവരുന്ന പറവകളെനോക്കിഇരുളിന്റെ ഇഴകൾ പിറന്നസന്ധ്യാംബരത്തിൻ ചിറകിൽവിഷാദരാഗവും മൂളിസത്യമാണെ,പെട്ടെന്നൊരു മിന്നൽ മിടിപ്പ്നെഞ്ചിൽ ശിരസ്സിൽപഞ്ചേന്ദ്രിയങ്ങളിൽസർഗ്ഗവൃക്ഷശിഖരങ്ങളിൽതെളിഞ്ഞു… ആടിത്തിമിർത്തു,തെങ്ങോലത്തുമ്പിന്റെതരളമോഹങ്ങളിൽകിളിയിണകൾ കുരവയിട്ടുഇനി എഴുതാം,മിഴിനീരോഴുകുന്ന ഇടയരുടെസങ്കൽപ്പനപർവ്വങ്ങളുടെഅൾത്താരയിൽയുഗങ്ങളായ് നെയ്യുന്നപാവനമാം പുൽക്കൂടിന്റെഅന്ത്യമില്ലാകഥനങ്ങൾ.

കവിതയോട്

രചന : സുദർശൻ കാർത്തികപ്പറമ്പിൽ✍️ കവിതേ,നീയെന്നെവിട്ടെങ്ങുപോയെങ്ങുപോ-യിവിടെ ഞാനൊറ്റയ്ക്കെന്നോർത്തിടാതെ!നവനവഭാവനയെന്നിൽ പുലരുവാ-നവികലാനന്ദത്തോടെത്തൂവേഗംവിരിയുന്നു പൂവുകളായിരമെന്നുള്ളിൽപരിമൃദു രാഗസുഗന്ധികളായ്അണയുന്നു,ശലഭങ്ങളനവധിയായതി-ലനുരക്തഭാവനാലോലരായ് ഹാ!കളകളം പാടിവന്നെത്തുന്നുവാരിളംകുളിർകാറ്റു,മെൻമനോവാടിതന്നിൽനിറകതിർപ്പുഞ്ചിരിപ്പാലു ചുരത്തിയാ-നിറതിങ്കൾപോലെയുദിച്ചുപാരം,കവിതേ,യെന്നാത്മകവാടം തുറന്നുനീസവിനയംതുടരൂനിൻ നൃത്തമേവംഇവിടെ നടമാടും ദുഷ്കൃതിയൊക്കെയുംവെറുതെ,കണ്ടാവോ കൺപൊത്തിടാതെസടകുടഞ്ഞുശിരോടുണർന്നെണീറ്റങ്ങനെ,ഇടതടവില്ലാതെതിർപ്പുധീരംപുലരിപിറക്കുമ്പോൾ കാണുന്നതൊക്കെയുംകൊലപാതകങ്ങളാണെങ്ങുമെങ്ങുംഅധമൻമാരൊരുകൂട്ടം ചെയ്തുകൂട്ടീടുന്നചതിവേലത്തരമല്ലോ,യെങ്ങുമെങ്ങും!കരളിൽ കിനാവുകളൊരുപാടുണ്ടോമലേ,അരിയൊരാ,ചുവടുവച്ചെത്തുവേഗംപലജാതി,പലമതക്കൊടികളാൽ മർത്യരെ-പ്പലതട്ടിൽനിർത്തി ഭരണവർഗ്ഗം,പലതുംനേടീടുന്നു പകിടകളിച്ചയ്യോ,പകലന്തിയോളമി,പ്പാരിടത്തിൽ!കവിതേ,നീയെന്നെവിട്ടെങ്ങുപോയെങ്ങുപോ-യിവിടെ ഞാനൊറ്റയ്ക്കെന്നോർത്തിടാതെ?അപമാനമെത്രസഹിച്ചു,മീലോകത്തി-ന്നഭിമാനമായ്ത്തന്നെ,യെത്തുകെന്നിൽ.

മഹാനഗരജാലകങ്ങൾ

രചന : കെ.ആർ.സുരേന്ദ്രൻ✍️ മഹാനഗരജാലകങ്ങൾഅടയാറില്ല.അടക്കാനാവില്ല.മഹാനഗരജാലകങ്ങൾഎപ്പോഴുംപ്രകാശത്തിന്റെതാവളങ്ങൾ.നീലാകാശത്ത്മേഘക്കൂട്ടങ്ങളലയുന്ന പോലെരാവും, പകലും നിലക്കാത്തആൾക്കൂട്ടമേഘപ്രയാണങ്ങൾ താഴെ.അസ്തിത്വംഅസംബന്ധമെന്ന്,വിരസമെന്ന്,നിരർത്ഥകമെന്ന്തരിശുനിലങ്ങളെപ്പോലെവർണ്ണരഹിതമെന്ന്മഹാനഗരംക്ലാസ്സെടുക്കുന്നു.മഹാനഗരജാലകങ്ങളിലൂടെപുറത്തേക്ക്കണ്ണുകളെപറഞ്ഞ് വിടുമ്പോഴൊക്കെഅഹന്തയുടെഊതിവീർപ്പിച്ചബലൂണായി ഞാൻനാലാം നിലയിലെഅപ്പാർട്ട്മെന്റിന്റെപടവുകളൊഴുകിയിറങ്ങിആൾക്കൂട്ടങ്ങളുടെലഹരിയിൽ മുങ്ങി,ഒഴുകുന്നനദിയിലൊരുബിന്ദുവെന്നപോലെഅലിയുന്നു.എന്റെ നിസ്സാരതയുടെമൊട്ടുസൂചിഎന്റെ അഹന്തയുടെഊതിവീർപ്പിച്ച ബലൂണിനൊരുകുത്തുകൊടുക്കുന്നു.ഒരു മണൽത്തരിയുടെലാഘവത്വംകൈവരുന്നു.എന്നെ ഞാനറിയുന്നു.

‘വ്യക്തിയും സമൂഹവും സ്വാതന്ത്ര്യവും.’

രചന : സജി രാജപ്പൻ ✍️ രണ്ട് ദിവസത്തിനു ശേഷം ടൗണിലെ ഓഡിറ്റോറിയത്തിൽ നടക്കുന്ന ഒരു സാംസ്‌കാരികസമ്മേളനത്തിൽ ചർച്ചയാകുന്ന ‘വ്യക്തിയും സമൂഹവും സ്വാതന്ത്ര്യവും.’മെന്ന വിഷയത്തിൽ സംസാരിക്കാൻ തയ്യാറെടുക്കുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു ഞാൻ. സമൂഹത്തിലെ താഴെതട്ടിലുള്ളവർക്ക് വലിയതോതിൽ സ്വാതന്ത്ര്യവും നീതിയുമൊക്കെ നിഷേധിക്കപ്പെടുന്നുണ്ട് എന്നൊരു തോന്നൽ…