നക്ഷത്രങ്ങൾ.

രചന : ജോൺ കൈമൂടൻ. ✍️ നക്ഷത്രമെത്രയാകർഷകമാകുന്നുലക്ഷങ്ങളോ ശതലക്ഷങ്ങളോ അവ?ലക്ഷണമൊത്തവ കൺചിമ്മിമിന്നവേ-പക്ഷംരണ്ടില്ലതിൽ നക്ഷത്രംമോഹനം! ഇന്ദുവിൻ വെള്ളിക്കിണ്ണത്തിൽനിന്നുമവ-പൊന്തിത്തുളുമ്പിയ വെള്ളിമണികളോ?എന്തുകൊണ്ടും താരകങ്ങൾ മനോജ്ഞമാംഅന്തിമയങ്ങവേ മാടിവിളിക്കുന്നു! വെള്ളിവെളിച്ചം വിതറിനിന്നീടുമ്പോൾകൊള്ളിമിന്നുംപോലെ ശോണവർണ്ണത്തിലുംകൊള്ളാമടുത്തൊന്നിനിന്ദ്രനീലഛവി,എള്ളുവിതറിയപോലവ വാനത്തിൽ! കടൽത്തീരത്തരികളെയെണ്ണുവാനാമോ?കടൽത്തീരമത്രയും തരിമണ്ണുമാത്രമാംഉടൽമിന്നിത്തിളങ്ങും രജതമായി പകൽഉടൻവന്നുസന്ധ്യയിൽ കസവാക്കുംപനിമതി! മിന്നിത്തിളങ്ങുന്ന ഗോളതാരങ്ങളിൻഒന്നിനോടൊന്നൊട്ടി നിൽക്കുംകാഴ്ചപോൽ.തെന്നിയൊഴുകും പാൽപ്പുഴപോലെകണ്ടതോ,എന്നുംവിളങ്ങും ക്ഷീരപഥമിതു…

ദേവി.

രചന : മേരിക്കുഞ്ഞ്.✍️ കുളിച്ചു കേറിമുടി വിടർത്തിപള്ളി വാളിൻതിരുമൂർച്ചയിൽഅര മണി പൊട്ടി –തെറിക്കുമാറുച്ചത്തിൽവെളിച്ചപ്പെട്ടു തുള്ളുന്നുകലിയടങ്ങാതെ മഹാദേവി,ഹേ , പൂജാരിമുന്നിലുള്ളൊരീശിലാഖണ്ഡത്തിലോനീയെന്നെ തിരയുന്നു.ഇക്കുഞ്ഞിരുളറയി-ലടച്ചിട്ട് നീനിശ്ചയിക്കും നേരംനടതുറന്നു ദീപം കാട്ടിപൂവിതളർച്ചിച്ച്ഒരുക്കിയിരുത്തുമോ –യെന്നെനീഞാനനന്ത മഹാകാശത്തെഇരിപ്പിടമാക്കിയോൾഎൻ വിരൽ കുത്തുവാ –നിടം പോരായിപ്പാരിടത്തിൽ.എന്നുടയാടയിലെകുഞ്ഞു പൂക്കളീയാകാശ ഗോളങ്ങളൊക്കെയും.എൻ നേർത്തശ്വാസമേറ്റുലയുന്നുക്ഷീരപഥത്തിലുഡു –ജ്വാലകൾ.കോടിസൂര്യന്മാരൊരുമിച്ചുദിക്കും പ്രളയാഗ്നി…

ചാരുമുഖി

രചന : എം പി ശ്രീകുമാർ✍️ “ചാരുമുഖി നിൻ്റെ കണ്ണിൽപൂ വിടർന്നതെന്തെചന്തമോടെ പൂങ്കുലപോൽനീയ്യുലയുന്നല്ലൊ !ചെന്താമരപ്പൂക്കൾ നിൻ്റെകവിളിൽ പെയ്യുന്നല്ലൊചിന്തയിൽ വന്നാരുനിന്നെതൊട്ടുണർത്തി മെല്ലെ !”” ചേലിലെൻ്റെ മുന്നിലൊരുചേകവനും നില്ക്കെപൂത്തുപോയി ഞാനറിയാപൂങ്കുലകളേറെ.”” കുങ്കുമങ്ങൾ പെയ്തിറങ്ങിനിന്നെ നനച്ചെന്നൊഇങ്ങനെ നീ തുടുക്കുവാ-നെന്തതിനു കാര്യം ?”“പൂങ്കിനാവിലെന്നപോലെഎൻ്റെമേനിയാകെപൂക്കൾ വിടരുന്നുവല്ലൊഞാനറിഞ്ഞിടാതെ.”ചന്തമേറും പൂവുകളിൽതേൻ നുകരാനായ്വണ്ടുകൾ…

” അപകടം “

രചന : ഷാജി പേടികുളം✍️ നിരത്തുകൾചോരക്കളമാക്കുന്നവരോർക്കുക….🤔🤔🤔 നാളെ നിങ്ങളുംഇരയാകാം☝️☝️☝️ വാഹനം രംഗബോധമില്ലാത്ത കോമാളിയാണ്നിയന്ത്രിക്കുന്നവൻ്റെബോധത്തിലാണ്ആ കോമാളിയുടെ യാത്രകണ്ണും മനസ്സും കൈകാലുകളുംഎപ്പോഴുമുണർന്ന് പ്രവർത്തിച്ചില്ലേൽഅവൻ കോമാളിയായി ജീവനുകൾഅപഹരിച്ചു ലക്കില്ലാതെ പായുംഉറക്കം ഒരു ലഹരിയാണ്അത് കണ്ണുകളെ ബാധിക്കുന്നുഎന്നറിയുമ്പോൾകോമാളിയെ വശത്തേക്ക്ഒതുക്കി നിർത്തിയൽപനേരംഉറങ്ങണമില്ലേൽ തണുത്തവെള്ളത്താൽ മുഖം കഴുകിശരീരത്തേയും മനസിനെയുംഉണർത്തി യാത്ര…

കോണിഫറുകളിലെ സാഹസികത.

രചന : ജോർജ് കക്കാട്ട് ✍️ ഇനിപ്പറയുന്ന കവിത ഒരു കാലത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നുസൂചിമുള്ളുകൾ ഉള്ള ക്രിസ്തുമസ്സ് ട്രീ ..അതിൽ ക്രിസ്മസ് ട്രീ ഇപ്പോഴും വനത്തിലാണ്, ഒപ്പം കടയിൽ നിന്ന് വാങ്ങിയത്. വേനൽക്കാലത്ത് വനം പരിപാലിക്കപ്പെട്ടു,എന്നാൽ ഇന്ന് മരം വെട്ടിമാറ്റുകയാണ്.അവിടേക്കുള്ള വഴി വളരെ…

പറന്നകന്നത് മഹാ വാദകൻതബലയുടെ ഉസ്താദ്

രചന : ജിൻസ് സ്കറിയ ✍️ മേശകളിലും പാത്രങ്ങളിലും താളം പിടിച്ച്, മൂന്നാം വയസ്സിലേ സംഗീതമാണു വഴിയെന്നുറപ്പിച്ചയാളാണു അന്തരിച്ച സാക്കിർ ഹുസൈൻ. ഏഴാം വയസ്സ് മുതല്‍ പിതാവ് തബല ചിട്ടയായി പഠിപ്പിച്ചു. പ്രശസ്‌ത തബലവാദകന്‍ ഉസ്‌താദ്‌ അല്ലാ രഖാ ഖുറേഷിയുടെയും ബാവി…

ഓം നിശബ്ദരാത്രി…..

രചന : എഡിറ്റോറിയൽ ✍️ ഇന്നലെവസ്ത്രം ധരിക്കുമ്പോൾനിങ്ങളുടെ ഷർട്ടിൻ്റെ ബട്ടണിംഗ്ഞാൻ ചിന്തിക്കാതെ ചോദിച്ചുഎങ്ങനെ, എന്ത് അനുസരിച്ച്ക്രിസ്തുമസ് രാവിൽ…ഇപ്പോഴും ആത്മാവിൽഅത് ആടുന്നത് ഞാൻ കാണുന്നുനരച്ച മുടിയിഴകൾപലതവണ കുലുങ്ങുന്നുനിങ്ങളുടെ തലയുടെഇഴയുന്ന സമയത്ത്നിങ്ങളുടെ രണ്ട് കക്ഷങ്ങളുംമന്ദഗതിയിലുള്ള വംശനാശവുംതിളങ്ങുന്ന നീല കണ്ണുകൾഞങ്ങൾ പരസ്പരം നോക്കിനിശബ്ദനായിഅതേസമയം കൈകൾകൊതിയോടെ സംസാരിച്ചുവരാനിരിക്കുന്ന…

ലഹരി

രചന : ഉണ്ണി കെ ടി ✍️ യാത്രയുടെ ദൈർഘ്യമോ ദുർഗ്ഗമ പാതകളെക്കുറിച്ചുള്ള വേവലാതിയോ ഒട്ടുംതന്നെ അലട്ടുന്നില്ല. യാത്രയിൽ ഭാരിച്ച ചുമടുകളുടെ അലോസരങ്ങളൊന്നുംതന്നെയില്ല. ഒരു പിൻവിളിയുമായി പടിവാതിലോളംവന്ന് കണ്ണു നിറക്കാനും തിരിഞ്ഞുനിന്ന് യാത്രാമൊഴിചൊല്ലുവാനും ആരുമില്ലാത്തത്രയും നിസ്വനായത് നന്നായി.ഗ്ലാസ്സിലെ സ്വർണ്ണനിറമുള്ള ദ്രാവകത്തിലേക്ക് വിഷംപകരുമ്പോൾ…

ഔഷധം

രചന : സജി കല്യാണി ✍️ ചിലപ്പോഴൊക്കെ സങ്കടങ്ങളിങ്ങനെ ഒഴുകിക്കുത്തിവന്ന് നമ്മളെയും കൊണ്ട് ഒലിച്ചുപോകും.ഒഴുക്ക് താഴേക്കായതുകൊണ്ടും വീഴ്ച്ചവലിയ ഗർത്തങ്ങളിലേക്കാണ് പോകുന്നതെന്നുംതോന്നുമ്പോൾ ഓർമ്മകളിലേക്ക് പിടിച്ചുകയറും.എന്തൊരാകാശമായിരുന്നു പണ്ട്.!എന്തൊരു നിലാവായിരുന്നു,എത്ര തെളിച്ചമായിരുന്നു രാത്രികൾക്ക്.!ജീവിതത്തിന്റെ വിശാലതയെക്കുറിച്ച്പലതരം ലക്ഷ്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് ചിന്തകളില്ലാത്തബാല്യകാലമധുരസ്മരണകൾ.ഉണ്ടും കണ്ടും ചാടിയും മറിഞ്ഞുംതിരിച്ചെത്തുമ്പോഴേക്കും നഷ്ടങ്ങളുംലാഭങ്ങളുമില്ലാത്ത പുതിയ കാലം.തികച്ചും…

ഒരു പഴുതെങ്കിലും ബാക്കി നിർത്താതെ.

രചന : ജിഷ കെ ✍️ ആത്മഹത്യക്ക് ഒരു പഴുതെങ്കിലും ബാക്കി നിർത്താതെജീവിതമേയെന്നുള്ളകെട്ടിപ്പിടിക്കലുകൾ….ഇറങ്ങിപ്പോകുന്ന ആൾക്കൂട്ടങ്ങളോട്അരുതേയെന്നൊരു പിൻവിളി പോലുംബാക്കി നിർത്താതെഎന്റെ വിഷാദമേയെന്നഉള്ളടക്കത്തിൽമയങ്ങി വീണു പോകുന്ന രാത്രികൾ….ചേർത്ത് പിടിച്ചതൊക്ക ഇറുക്കി മുറുക്കിവരിഞ്ഞു പുണരുമ്പോഴുംഒരു കയ്യകലം മാറ്റി നിർത്തപ്പെടുന്നശ്വാസമേയെന്ന്കാലിടറി വീണു പോകുന്നനെടുവീർപ്പിന്റെദീർഘമായ ഇടനാഴികൾ…എന്റെ നിലാവേ പൗർണമിയേയെന്ന്ആനന്ദനൃത്തം…