രചന : ജോർജ് കക്കാട്ട് ✍️
ആശയം തന്നത് സൗഹ്യദം:: പ്രൊഫ ബ്ലിസ് .
വീട്ടിൽ കുസൃതി കാണിക്കുകയും അല്പം പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കുകയും ചെയ്തപ്പോൾ മാതാപിതാക്കളുടെ ജോലിത്തിരക്കിൽ കുട്ടിയെ പരിപാലിക്കാൻ സമയം കുറഞ്ഞപ്പോൾ ഉള്ള പ്രശ്നങ്ങൾ കുട്ടിയുടെ പ്രശ്നങ്ങൾ ഈ എഴുത്തു രൂപത്തിൽ അവരെ അറിയിക്കുന്നു ..കുട്ടികളുടെ ചെറുപ്രായത്തിൽ ആണ് അവർക്ക് അച്ഛനെയും അമ്മയെയും വേണ്ടത് ..ഇത് എല്ലാ മാതാപിതാക്കൾക്കും സമർപ്പിക്കുന്നു.
പ്രിയപ്പെട്ട അമ്മേ,
പ്രിയപ്പെട്ട അച്ഛാ,
എന്തുകൊണ്ടാണ് ഞാൻ പെരുമാറുന്നത് എന്ന് നിങ്ങൾക്ക് പലപ്പോഴും മനസിലാക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് എനിക്കറിയാം.
എന്തുകൊണ്ടാണ് ഞാൻ ചിലപ്പോൾ വളരെ പതുക്കെ?
അല്ലെങ്കിൽ വളരെ ദേഷ്യം.
അല്ലെങ്കിൽ അങ്ങനെ അനുരൂപമല്ല.
അങ്ങനെ അതിശക്തമായി.
അല്ലെങ്കിൽ വളരെ നിരാശാജനകമാണ്, വളരെ സങ്കടകരമാണ്, ആവശ്യമുണ്ട്.
എൻ്റെ പെരുമാറ്റത്തിലൂടെ ഞാൻ എന്താണ് പ്രകടിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നതെന്ന് നിങ്ങൾക്ക് പലപ്പോഴും അറിയില്ലെന്നും നിങ്ങൾ എന്നെ മനസ്സിലാക്കുന്നില്ലെന്നും എനിക്കറിയാം, അതേസമയം എന്നെത്തന്നെ വിശദീകരിക്കാനുള്ള എൻ്റെ ഓപ്ഷനുകൾ വളരെ പരിമിതമാണ്.
എനിക്ക് വലിയ വികാരങ്ങൾ ഉണ്ടാകുമ്പോൾ ചിലപ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക് അത് കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ കഴിയില്ലെന്ന് എനിക്കറിയാം.
നിങ്ങൾ എന്നെ “ശക്തൻ”, “വ്യത്യസ്‌തൻ”, “തളർച്ചയുള്ളവൻ” എന്ന് വിളിക്കുന്നു, പക്ഷേ ഞാൻ ഞാൻ മാത്രമാണ്.
എൻ്റേത് എന്നെപ്പോലെ നിങ്ങളുടെ വികാരങ്ങൾ നിങ്ങളെ കീഴടക്കാത്തത് എന്തുകൊണ്ടാണെന്നും എന്തുകൊണ്ടാണ് നിങ്ങൾക്ക് നിങ്ങളുടെ മേൽ ഇത്രയധികം നിയന്ത്രണം ഉള്ളതെന്നും എന്തുകൊണ്ട് എനിക്ക് കഴിയില്ലെന്നും എനിക്ക് മനസ്സിലാകുന്നില്ല. ഞാൻ നിങ്ങളെപ്പോലെ ആകാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു.
എനിക്ക് നിങ്ങളെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കുന്നതോ അല്ലെങ്കിൽ ഭയപ്പെടുത്തുന്നതോ ആയ വികാരങ്ങൾ ഉണ്ടാകുമ്പോൾ നിങ്ങൾ എനിക്കൊപ്പം ഉണ്ടായിരിക്കേണ്ട സമയത്ത് നിങ്ങൾ എത്രമാത്രം തളർന്നിരിക്കുന്നുവെന്ന് എനിക്കറിയാം.
എനിക്ക് ആവശ്യമുള്ളപ്പോൾ, നിങ്ങളുടെ വികാരങ്ങൾക്കൊപ്പം നിങ്ങൾ എന്നെ തനിച്ചാക്കിയതുപോലെ എന്നെ തനിച്ചാക്കരുത്.
നിങ്ങൾ പറയുന്നതോ എന്നിൽ നിന്ന് നിങ്ങൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നതോ നടപ്പിലാക്കാൻ കഴിയാതെ വരുമ്പോൾ, നിങ്ങളെപ്പോലെ വേഗത്തിൽ എനിക്ക് അത് ചെയ്യാൻ കഴിയാതെ വരുമ്പോൾ ഞാൻ നിങ്ങളെ പലപ്പോഴും ദേഷ്യക്കാരും നിസ്സഹായരും ശക്തിയില്ലാത്തവരുമാക്കുമെന്ന് എനിക്കറിയാം.
നമ്മൾ യഥാർത്ഥത്തിൽ എന്തിൽ നിന്നാണ് ഓടുന്നത്? എന്തുകൊണ്ടാണ് നമ്മൾ വേഗത്തിലും കൃത്യസമയത്തും എപ്പോഴും ജോലി ചെയ്യേണ്ടത്? എനിക്കറിയില്ല. എനിക്ക് അറിയാവുന്നത് ഞാൻ നിങ്ങളെപ്പോലെ വേഗതയുള്ളവനല്ല, കൂടുതൽ ഭയം, കൂടുതൽ വികാരങ്ങൾ, കൂടുതൽ പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കുക. ഞാൻ നിങ്ങളെപ്പോലെ ആയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു.
എനിക്ക് നന്നായി പങ്കെടുക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നുവെന്ന് നിങ്ങൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെന്ന് എനിക്കറിയാം. കുറവ് കുഴപ്പമുണ്ടാക്കുക. നിങ്ങൾക്ക് കുറവ് തോന്നിപ്പിക്കുക. കുറവ് വാദിക്കുക.
നിങ്ങൾക്കായി കാര്യങ്ങൾ ഇത്ര ബുദ്ധിമുട്ടിക്കരുതെന്ന് നിങ്ങൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെന്ന് എനിക്കറിയാം.
ഞാനും അത് ആഗ്രഹിക്കുന്നു.
ലോകത്തിൽ നിങ്ങൾ ആദ്യമായിട്ടാണെന്നും നിങ്ങൾ ഇപ്പോഴും പഠിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണെന്നും എനിക്കറിയാം.
എന്നെന്നേക്കുമായി മറക്കാൻ നിങ്ങൾ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന വികാരങ്ങൾ ഞാൻ നിങ്ങളെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തുന്നുവെന്നും ചിലപ്പോൾ നിങ്ങൾ അതിനായി എന്നെ നിരസിക്കേണ്ടിവരുമെന്നും എനിക്കറിയാം, അത് എന്നെ വളരെയധികം കുറ്റബോധം ഉണ്ടാക്കിയാലും.
കാരണം നിനക്കറിയാമോ ഈ ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ നായകൻ നീയാണെന്ന്?
എന്നെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം നിങ്ങൾ ചെയ്യുന്നതും പറയുന്നതും ശരിയും എല്ലാം ശരിയും സത്യവുമാണെന്ന് നിങ്ങൾക്ക് അറിയാമോ, ഞാൻ എല്ലായ്പ്പോഴും എന്നിൽ തന്നെ പ്രശ്നം കാണുന്നു, ചിലപ്പോൾ എനിക്ക് അത് സമ്മതിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ലെങ്കിലും അത് എന്നെ വളരെ തെറ്റാണെന്ന് തോന്നുന്നു.
ഞാൻ ഉദ്ദേശിച്ചില്ലെങ്കിലും നിന്നെ സങ്കടപ്പെടുത്തുകയോ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കുകയോ ചെയ്‌തത് കാണുമ്പോൾ എനിക്ക് ഭയങ്കര കുറ്റബോധം തോന്നുന്നുവെന്ന് നിങ്ങൾക്കറിയാമോ?
നിങ്ങളുടെ വികാരങ്ങൾ ഞാൻ കാര്യമാക്കുന്നില്ലെന്ന് ചിലപ്പോൾ എന്നോടും നിന്നോടും നടിക്കേണ്ടി വരുന്ന കുറ്റബോധം?
അത് സത്യത്തിൽ നിന്ന് കൂടുതൽ ആയിരിക്കില്ല.
ഞങ്ങൾ തർക്കിക്കുമ്പോഴെല്ലാം അത് എൻ്റെ ഹൃദയം തകർക്കുന്നുവെന്ന് നിങ്ങൾക്കറിയാമോ? ഞാൻ ശ്രമിക്കുന്നത്, ഓരോ തവണയും, കുഴപ്പമുണ്ടാക്കാതിരിക്കാനും, നിങ്ങളെ വിഷമിപ്പിക്കാതിരിക്കാനും, കാരണം എനിക്ക് സഹിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ലേ? കാരണം ഞാൻ ആകുന്നതിനേക്കാൾ അലിഞ്ഞു ചേരുന്നതാണ് ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നത്?
നിങ്ങൾക്ക് ഇല്ലെന്ന് തോന്നുന്ന എല്ലാ വലിയ വികാരങ്ങളും എന്തുചെയ്യണമെന്ന് എനിക്കറിയാത്തതിനാൽ എനിക്ക് ഇതിലും മികച്ചത് ചെയ്യാൻ കഴിയില്ലെന്ന്?
നിങ്ങൾക്ക് വളരെ നന്നായി കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ കഴിയുമെന്ന് തോന്നുന്ന ഏതാണ്, എനിക്ക് ഏതാണ് കഴിയുക എന്ന് നിങ്ങൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നത്?
നിങ്ങൾക്ക് കഴിയുന്നതുപോലെ എൻ്റെ വികാരങ്ങളെ അടിച്ചമർത്താൻ കഴിയാതെ വരുമ്പോൾ ചിലപ്പോൾ എനിക്ക് മണ്ടനും ചെറുതും വൃത്തികെട്ടതും തെറ്റും തോന്നുമെന്ന് നിങ്ങൾക്കറിയാമോ?
വ്യത്യസ്‌തമായി എങ്ങനെ ചെയ്യണമെന്ന് എനിക്കറിയില്ലെങ്കിലും എൻ്റെ പെരുമാറ്റത്തെക്കുറിച്ച് നിങ്ങൾ എന്നെ ശകാരിക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് എത്ര ലജ്ജ തോന്നുന്നു?
നിങ്ങൾ എന്നിൽ നിന്ന് എന്താണ് ആഗ്രഹിക്കുന്നതെന്ന് ഞാൻ ഒട്ടും ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ല എന്നല്ല, മറിച്ച് നിങ്ങളുടെ വികാരങ്ങളിൽ നിങ്ങൾ ഇടറിവീഴാത്തതും അതുപോലെ ചെയ്യാൻ കഴിയാത്തതും എങ്ങനെയെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് നിങ്ങൾക്കറിയാമോ? എന്നെപ്പോലെ തീവ്രമായി നിങ്ങൾക്ക് എല്ലാം എങ്ങനെ അനുഭവപ്പെടുന്നില്ല? എനിക്ക് നിങ്ങളെപ്പോലെ ആകാൻ കഴിയാത്തതിനാൽ എനിക്ക് എത്ര തെറ്റ് തോന്നുന്നു?
നിങ്ങൾ എൻ്റെ വികാരങ്ങൾ തടയാൻ ആഗ്രഹിക്കുമ്പോൾ അവയെ നിയന്ത്രിക്കാൻ പഠിക്കാനുള്ള വഴികൾ കണ്ടെത്താനാകാത്തതിനാൽ ഞാൻ എത്രമാത്രം വിഷമത്തിലാണെന്ന് നിങ്ങൾക്കറിയാമോ? കാരണം അവ നിങ്ങൾക്ക് അപകടമുണ്ടാക്കുന്നുവോ?
നിങ്ങൾ എന്നോട് ആക്രോശിക്കുകയോ അപമാനിക്കുകയോ ശകാരിക്കുകയോ കരയുകയോ വെറുതെ വിടുകയോ ചെയ്യുമ്പോൾ എനിക്ക് എത്ര ചെറുതായി തോന്നുന്നു, എത്ര ലജ്ജിക്കുന്നു? നിനക്ക് എന്നിൽ നിന്ന് ഇത്രയധികം ആവശ്യമുള്ളത് ചെയ്യാൻ എനിക്ക് കഴിയുന്നില്ലെങ്കിൽ ഇനി നീ എന്നെ സ്നേഹിക്കില്ലെന്ന് ഞാൻ എപ്പോഴും ഭയപ്പെടുന്നു?
എൻ്റെ ചില ഭാഗങ്ങൾ നിനക്കും എൻ്റെ മറ്റു ചില ഭാഗങ്ങൾ നിങ്ങൾക്കും അനുയോജ്യമല്ലാത്തത് എന്തുകൊണ്ടാണെന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പില്ല. ഞാൻ ഇത് ശ്രദ്ധിക്കുന്നു, ഞാൻ നിങ്ങളോട് നന്നായിരിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു.
പക്ഷേ എനിക്കത് ബുദ്ധിമുട്ടാണ്.
കാരണം അപ്പോൾ ഞാൻ ഈ ലോകത്ത് വളരെ ഒറ്റപ്പെട്ടതായി തോന്നുന്നു.
എന്നെപ്പോലെ എന്നെ സ്നേഹിക്കാൻ ഞാൻ നിന്നെ ആശ്രയിക്കുന്നു. ലോകത്തിലെ എൻ്റെ ഏക സുരക്ഷിത താവളം നിങ്ങളാണ്.
ഞാൻ വീണ്ടും വീണ്ടും ശ്രമിക്കുന്നത് നിങ്ങൾക്ക് ശരിയാകാനും നിങ്ങളെ വേദനിപ്പിക്കാതിരിക്കാനും. കാരണം നിങ്ങളോട് അടുത്തിരിക്കാൻ ഞാൻ എന്തും ചെയ്യും. നിങ്ങൾ ഇത് ശ്രദ്ധിക്കാനിടയില്ല, പക്ഷേ ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്നു.
എൻ്റെ ഒരു ഭാഗം നിങ്ങൾ നിരസിച്ചാൽ, നിങ്ങൾ എന്നെ നിരസിക്കുന്നു, ചിലപ്പോൾ ഞാൻ അവിടെ ഉണ്ടായിരിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല.
പ്രിയപ്പെട്ട അമ്മ, പ്രിയപ്പെട്ട അച്ഛൻ.
നിങ്ങൾക്ക് ചെയ്യാൻ കഴിയുന്നത് എനിക്ക് ചെയ്യാൻ കഴിയില്ലെന്ന് ദയവായി കാണുക.
നിങ്ങൾക്ക് തോന്നുന്നതിനേക്കാൾ മെച്ചമായി എനിക്ക് തോന്നുന്നുവെന്ന് ദയവായി തിരിച്ചറിയുകയും അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ എന്നെത്തന്നെ വെല്ലുവിളിക്കുകയും ചെയ്യുക
നിങ്ങളെക്കാൾ മാറുന്നു.
എനിക്ക് ശാന്തനാകാനും നിങ്ങളെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കാനും കഴിയുമ്പോൾ ദയവായി എന്നോടൊപ്പം നിൽക്കൂ.
എനിക്ക് സ്വയം നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ലെങ്കിൽ ദയവായി പോകരുത്.
കാരണം നിങ്ങൾക്ക് സ്വയം നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയില്ല.
ദയവു ചെയ്ത് എന്നെ തനിച്ചാക്കി പോകരുത്.
നിങ്ങൾ പഠിച്ചതുപോലെ എനിക്ക് അതിജീവിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ലെങ്കിൽ ദയവായി എന്നെ മൂല്യച്യുതി വരുത്തരുത്.
എല്ലാം തെറ്റ് ചെയ്തതിന് ദയവായി എന്നിൽ നിന്ന് കുറ്റപ്പെടുത്തുക.
എനിക്ക് നിങ്ങളെ ആവശ്യമുണ്ട്.
എൻ്റെ ആവശ്യം എത്ര വലുതാണെന്ന് നിങ്ങൾ ഇന്ന് തിരിച്ചറിയുന്നുണ്ടോ എന്നതിനെ ആശ്രയിച്ച് എൻ്റെ നാളെ എത്രത്തോളം ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു എന്ന് ദയവായി തിരിച്ചറിയുക.
ദയവായി എന്നെ ഞാനായി കാണുക.
നിനക്ക് എന്നെ ആവശ്യമുള്ളതുപോലെയല്ല.
കാരണം, നിങ്ങളെക്കാൾ എന്നെത്തന്നെ ഉപേക്ഷിക്കാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു.
ഞാൻ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നു.
നിങ്ങളുടെ കുട്ടി.