എന്തിനീ കണ്ണുകൾ മങ്ങുന്നു!
എപ്പോഴും കണ്ണുനീർ വറ്റുന്നു!
എല്ലാ കഥയുടെ സത്യങ്ങളൊക്കെയും –
എഴുതുന്ന തൂലിക രക്തസാക്ഷി!

എട്ടിൻ്റെ പണിയിൽ കണ്ണ് ചുരക്കുന്നു!
ഏഷണിക്കൂട്ടം നാവ് പറിക്കുന്നു!
ഏടാകുടത്താൽ കാതടച്ചീടുന്നു!
ഏറു പടക്കത്താൽ എഴുത്തുകാർ ചാവുന്നു!

എഴുതുന്നോർ ഇനിയും പുനർജ്ജനിക്കുന്നു!
എഴുതാപ്പുറങ്ങൾ ചികഞ്ഞവരെഴുതുന്നു!
എഴുത്താണിയെന്നും വാൾമുനയാക്കി-
എന്നും പൊരുതുന്നു ആത്മരോഷമോടെ?

എണ്ണിയാൽ തീരാത്ത ശവക്കല്ലറ തീർക്കേ-
എണ്ണത്തിലേതുമില്ലാത്തയീ രാക്ഷസർ!
എന്നാലുമീയെഴുത്താളരെ സ്മരിക്കയായ്
എഴുത്തുകൾ വൈഢൂര്യരത്നങ്ങളായെന്നും !

രാജീവ് ചേമഞ്ചേരി

By ivayana

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *