രചന : സുദർശൻ കാർത്തികപ്പറമ്പിൽ✍️
കവിതേ,നീയെന്നെവിട്ടെങ്ങുപോയെങ്ങുപോ-
യിവിടെ ഞാനൊറ്റയ്ക്കെന്നോർത്തിടാതെ!
നവനവഭാവനയെന്നിൽ പുലരുവാ-
നവികലാനന്ദത്തോടെത്തൂവേഗം
വിരിയുന്നു പൂവുകളായിരമെന്നുള്ളിൽ
പരിമൃദു രാഗസുഗന്ധികളായ്
അണയുന്നു,ശലഭങ്ങളനവധിയായതി-
ലനുരക്തഭാവനാലോലരായ് ഹാ!
കളകളം പാടിവന്നെത്തുന്നുവാരിളം
കുളിർകാറ്റു,മെൻമനോവാടിതന്നിൽ
നിറകതിർപ്പുഞ്ചിരിപ്പാലു ചുരത്തിയാ-
നിറതിങ്കൾപോലെയുദിച്ചുപാരം,
കവിതേ,യെന്നാത്മകവാടം തുറന്നുനീ
സവിനയംതുടരൂനിൻ നൃത്തമേവം
ഇവിടെ നടമാടും ദുഷ്കൃതിയൊക്കെയും
വെറുതെ,കണ്ടാവോ കൺപൊത്തിടാതെ
സടകുടഞ്ഞുശിരോടുണർന്നെണീറ്റങ്ങനെ,
ഇടതടവില്ലാതെതിർപ്പുധീരം
പുലരിപിറക്കുമ്പോൾ കാണുന്നതൊക്കെയും
കൊലപാതകങ്ങളാണെങ്ങുമെങ്ങും
അധമൻമാരൊരുകൂട്ടം ചെയ്തുകൂട്ടീടുന്ന
ചതിവേലത്തരമല്ലോ,യെങ്ങുമെങ്ങും!
കരളിൽ കിനാവുകളൊരുപാടുണ്ടോമലേ,
അരിയൊരാ,ചുവടുവച്ചെത്തുവേഗം
പലജാതി,പലമതക്കൊടികളാൽ മർത്യരെ-
പ്പലതട്ടിൽനിർത്തി ഭരണവർഗ്ഗം,
പലതുംനേടീടുന്നു പകിടകളിച്ചയ്യോ,
പകലന്തിയോളമി,പ്പാരിടത്തിൽ!
കവിതേ,നീയെന്നെവിട്ടെങ്ങുപോയെങ്ങുപോ-
യിവിടെ ഞാനൊറ്റയ്ക്കെന്നോർത്തിടാതെ?
അപമാനമെത്രസഹിച്ചു,മീലോകത്തി-
ന്നഭിമാനമായ്ത്തന്നെ,യെത്തുകെന്നിൽ.