രചന : ബി.സുരേഷ് കുറിച്ചിമുട്ടം✍
മച്ചിലെമാറാലക്കൂട്ടത്തിലെന്നോ,
മറന്നൊരാപുസ്തകത്താളുകൾ ;
മച്ചുവെടിപ്പാക്കിടുംനേരമതുകണ്ടു.
മാനംകാണാതെകാത്തുവെച്ചൊരാമയിൽപ്പീലിത്തുണ്ടും !
ഓർമ്മത്താളുകൾ മുന്നിൽവിടരുന്നു,
ഓരംചേർന്നുനടന്നൊരാനേരം;
ഓതിയെൻകാതിലവളേകിതാളിലൊരാപീലി !
ഒളിച്ചുവെയ്ക്കണം ഒരുപാടു പീലിക്കുരുന്നുകൾ പിറന്നിടും.
തസ്ക്കരനോട്ടമെറിഞ്ഞവൾനിന്നു,
താരുശില്പസുന്ദരിമോഹിനിയായ് !
തളിരിട്ടുകരളിൽ കുളിയാർന്നു,
തമ്മിൽ മൗനാനുരാഗം മുളപൊട്ടി.
കാത്തുവെച്ചുകാലമെത്രയോ
കടന്നുപോയി,
കണ്ടില്ലവളെപിന്നെയൊരുനാളും!
കൗമാരമോഹങ്ങളെയൗവനംകൊത്തിയകറ്റി.
കാവുംവെളുത്തുകഥകളുംമാറിമറിഞ്ഞു!
മാർഗ്ഗംതിരഞ്ഞുഴറിപലവഴികൾ ,
മധുരനൊമ്പരമായിഓർമ്മകളെന്നും.
മറന്നിടാനാവാത്തവളിൻഗന്ധം,
മറന്നുമെല്ലെമെല്ലെമാർഗ്ഗംതിരയവേ.
തിരിച്ചെത്തിനാടിൻസുഗന്ധംനുകർന്നു,
തിരഞ്ഞുപലകുറിയവളെയെങ്ങും.
തികഞ്ഞില്ലവളിൻരൂപമൊത്തില്ലൊരുവൾസഖിയായ്,
തിരിയിട്ടവിളക്കേന്തിപ്പടിയേറി.
പവിത്രമായിരുന്നുജീവിതബന്ധം,
പരമ്പരതന്നതില്ലതുണച്ചില്ലമൂർത്തികൾ.
പാപമെന്തുചെയ്തുവെന്നറിവില്ലിനിയും,
പാടിയുറക്കാൻപൈതങ്ങളോയില്ല !
മാനംകാട്ടാതെകാത്തൊരാപ്പീലി,
മാറത്തുചേർത്തുപുണരും നേരം,
മക്കൾവിരിഞ്ഞുനിറഞ്ഞതു കണ്ടു!!
മാടിയൊതുക്കികൊഞ്ചിച്ചിടട്ടേഞാൻ.
ഓർമ്മത്താളിൽമിന്നിത്തെളിയുംപീലിക്കുരുന്നുകളെ !
