രചന : ബി.സുരേഷ് കുറിച്ചിമുട്ടം✍
ഭൂവിൽപിറക്കുന്നോരോജീവനും,
ഒരേശ്വാസതാളമോടെയങ്ങനെ!
പങ്കിട്ടെടുക്കുന്നൊരേജീവവായു ,
പരിഭവമില്ല പരാതിയില്ലാതെ!
പ്രകൃതി നീ മനോഹരി,
ഹരിതനിറത്തിൻ സുന്ദരീ.
നിൻമാറിൽപിറന്നതേപുണ്യം!
ഒന്നിനുമേപരിധിയേകിടാതെ നീ.
അതിരുകൾ ചമച്ചതാരുനിൻ മാറിൽ,
ആരെയുമകറ്റിമാറ്റിയില്ലൊട്ടുമേനീ.
മാറ്റിമറിച്ചതൊക്കെയും മർത്യരല്ലോ !
ഇനിയൊരുപുനർജന്മംകൊതിച്ചിടാത്തപോൽ.
ഋതുക്കൾ മാറിമറിയുന്നു,
മത്സരേപാഞ്ഞുംപരതിയും;
വടുക്കൾ വീണുതളരുന്നു.
വിജയികൾ ജയവിളിമുഴക്കുന്നു.
മാറ്റിനിർത്തപ്പെടുന്നവർ,
ഒറ്റയാക്കപ്പെടുന്നവർ,
ശക്തിനഷ്ടമായവർ,
ശബ്ദംനിലച്ചുപോയവർ.
വെളുക്കെവെളുക്കെയൊക്കെയും,
നഷ്ടമായി അനാഥമായവർ.
വഴികളിൽ പീടികത്തിണ്ണയിൽ കുരിരുളിൽ,
ദിശയറിയാതെയുഴറുന്നവർ.
മണ്ണിൽ അവരും അവകാശികൾ
മറുമൊഴിജല്പനങ്ങൾ,
കേൾക്കയില്ലാരുമെങ്കിലും
ഉയർന്നുകേട്ടീടുമാശബ്ദമെന്നും.
ഒറ്റപ്പെടുന്നവൻ്റെ ശബ്ദമെന്നും,
ആർത്തനാദങ്ങളായി ഉയരും .
അരോചകമായിടുമുയർന്നവനെന്നും,
അന്നമില്ലാത്തവനുവിശപ്പാണന്നം
നീതിജന്മാവകാശമെങ്കിൽ,
അവരിന്നവകാശമേകണം.
അധികാരമാളുന്നവരറിയണം,
എല്ലാരുംതുല്യരായീടേണമീമണ്ണിൽ.
