🐱പൂച്ച

രചന : പൂജ ഹരി (കാട്ടകാമ്പാൽ )✍

എൻ്റെ പാദത്തിനരികിൽ,
ഒരു പഞ്ഞി തുണ്ടു പോലെ നീ
ആജ്ഞകൾക്ക് കാതോർത്തു…
കാരണം.
നിനക്ക് ഞാൻ റാണിയാണ്
നിൻ്റെ രാജ്യത്തിൻ്റെ ഭരണം
എന്നിൽ മാത്രമാണല്ലോ..
ഏകാന്തമാം ദിനരാത്രങ്ങളിൽ
എൻ്റെ കൈ കുമ്പിളിൽ
നീയുണ്ടായിരുന്നു..
മൊഴികൾക്ക് കാതോർത്ത്,
കഥകളിൽ മുങ്ങിത്താഴ്ന്ന്
എൻ്റെ വാചാലതയിൽ
നീ മിഴിനട്ടിരിക്കാറുണ്ട്..
എൻ്റെ ഭ്രാന്തുകളിൽ
കവിത പൂക്കുന്ന നിമിഷം,
നിനക്ക് മാത്രമറിയുന്ന
സൃഷ്ടിപ്പിടച്ചിലിൽ,
നിൻ്റെ മുട്ടിയുരുമ്മലുകൾ,
എന്നിൽ വരികൾ നിറക്കാറുണ്ട്…
ചിന്തയാൽ കരിഞ്ഞു പോയതും
നൊമ്പരപുകയേറ്റതും,
പരിഭവമില്ലാതെ
നീ ഭുജിക്കുമ്പോൾ,
പൊള്ളുന്നൊരു നോട്ടം നോക്കി,
എന്നിൽ പാപഭാരം നിറക്കാറുണ്ട്..
നിനച്ചിരിക്കാതെ നീ തരും
നറു ചുംബനങ്ങളിൽ,
ഞാൻ തരളിതയാവാറുണ്ട്..
ആരുമില്ലാ കനവുകളിൽ
ഞാൻ മുങ്ങി പോവുമ്പോൾ
നിൻ്റെ നേർത്ത കുറുങ്ങലുകൾ
എന്നെയുണർത്താറുണ്ട്…
എൻ്റെ ചിരിയലകളിൽ,
അണിഞ്ഞൊരുങ്ങലുകളിൽ
സംശയം തിങ്ങും മുഖത്തോടെ
നീയെന്നെ നോക്കിയിരിക്കാറുണ്ട്..
ഉറ്റുനോക്കുന്ന കണ്ണുകളെ
കബളിപ്പിക്കാൻ എനിക്കാവില്ലലോ
മാർജാര ദൃഷ്ടികൊണ്ട്
എൻ്റെ ഇരുട്ടിലെ നക്ഷത്രങ്ങളെ
വേറെ ആരു കാണാനാണ്…..