പറന്നുപോയ പ്രാവുകൾ

രചന : സെഹ്‌റാൻ ✍

ചെന്നായ്ക്കളോടും, കഴുകൻമാരോടുമൊപ്പം
തെരുവിൽ പ്ലക്കാർഡുകളേന്തി
പ്രതിഷേധപ്രകടനം
നടത്തിക്കൊണ്ടിരുന്ന
മദ്ധ്യാഹ്നത്തിലാണ്
കൂട്ടിലെ പ്രാവുകൾ
പറന്നു പൊയ്ക്കളഞ്ഞതും,
ഞാൻ തനിച്ചായതും!
രാത്രിയിൽ,
ഇരുതല മൂർച്ചയുള്ള
വാളാണ് ഏകാന്തതയെന്ന്
നിരന്തരമെന്നെ ഓർമ്മപ്പെടുത്താറുള്ള
മേൽക്കൂരയിലെ ഗൗളി
മറ്റൊരു ഗൗളിയുമായി
ഇണചേരുന്നത് കണ്ടു.
സംഭോഗം ഏകാന്തതയ്ക്കുള്ള
മരുന്നാണോ എന്തോ…?
ഏകാന്തതയുടെ ഗാനം
തന്നെയാണ് ഇതുവരെയും
തട്ടിൻപുറത്തെ ഗ്രാമഫോൺ
മുക്കിയും, മൂളിയും
പാടിക്കൊണ്ടിരുന്നതെന്ന തിരിച്ചറിവുണ്ടായത്
നിലച്ചുപോയ ഘടികാരത്തിലെ മണൽപ്പരപ്പിൽ
കൊത്തിപ്പെറുക്കിക്കൊണ്ടിരുന്ന കടൽക്കാക്കകളുടെ
കാലുകൾ ഇടറിവേച്ച് പോകുന്നത് കണ്ടപ്പോഴാണ്.
എന്റെ നെഞ്ചിലവശേഷിച്ചിരുന്ന
അവസാന മിടിപ്പും കൊത്തിയെടുത്ത് എങ്ങോട്ടുപോയീ പ്രാവുകൾ
എന്നൊരു ചോദ്യം മാത്രമേ ആ പാദതുടർച്ചകളോട്
എനിക്ക് ചോദിക്കാനുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.
ഉത്തരം കിട്ടാത്തതിനാൽ
ഞാനിതാ വീണ്ടും തെരുവിൽ!
ചെന്നായ്ക്കൾ,
കഴുകൻമാർ,
പ്ലക്കാർഡുകൾ.
ഒച്ചയടഞ്ഞ മുദ്രാവാക്യങ്ങളും!
ഏകാന്തതയെ മരണത്താൽ പൂരിപ്പിക്കാനാഗ്രഹിക്കുന്ന
സ്വപ്നജീവിയല്ല ഞാൻ.
അതിനാൽ കവർന്നെടുക്കപ്പെട്ട
മിടിപ്പുകളെക്കുറിച്ചുള്ള
ചോദ്യങ്ങളുമുണ്ട്.
ഉത്തരം കിട്ടാത്ത പക്ഷം
നിലച്ച ഘടികാരത്തിലെ
സമുദ്രത്തെ തെരുവിലേക്കൊഴുക്കി
ഏകാന്തതയെ രാഷ്ട്രീയപരമായി പ്രശ്നവൽക്കരിക്കണമെനിക്ക് !
⚫