രചന : സതി സുധാകരൻ പൊന്നുരുന്നി. ✍
ധനുമാസരാവിന്റെ ശീതളഛായയിൽ
മുറ്റത്ത് മണിമുല്ലപൂത്തുലഞ്ഞു.
തൂവെള്ളച്ചേലയുംചുറ്റിയിരുന്നപ്പോൾ
പുതു മണവാട്ടിയാണെന്നോർത്തു പോയി
കാണുവാൻ കാണികൾ വന്നു നിരന്നപ്പോൾ
നാണത്താൽ തലതാഴ്ത്തി നിന്നവളും
മൂളിയലങ്കാരിയാം തേനീച്ച കൂട്ടങ്ങൾ
തേൻ നുകരായിട്ടോടിയെത്തി
കൃസ്തുമസ് ആഘോഷരാവു കണ്ടു അവൾ
പുതുവത്സരമേളവും കണ്ടു നിന്നു.
മുറ്റത്തു പൂപ്പന്തൽ വിതാനിച്ചു നിന്നവൾ
പൂനിലാവൊഴുകുന്ന പാലാഴിയിൽ
കാറ്റിനെ പ്രണയിച്ച രാത്രി മുല്ലേ
നിന്റെ പൂമണം കാറ്റിനു നല്കിയെന്നോ
നാടായ നാടൊക്കെ ചുറ്റിടുമ്പോൾ അവൻ
പൂമണം നാട്ടിൽ പരത്തുമല്ലൊ!
വർഷത്തിലൊരിക്കൽ വിരുന്നുവരുന്നൊരു
മണിമുല്ലപ്പെണ്ണേ, നിനക്കെന്തു ചന്തം.
