രചന : ബി.സുരേഷ് കുറിച്ചിമുട്ടം✍
അളകങ്ങൾ മാടിയൊതുക്കാതെ!
അക്ഷികളെഴുതിക്കറുക്കാതെ!
അരികത്തണഞ്ഞവർക്കെല്ലാം,
അനുഭൂതിതൻ വീഞ്ഞു പകർന്നവൾ!
അഭിസാരികേ നിന്നധരം വിറപൂണ്ടത് !
അടങ്ങാത്തവികാരത്തിൻ വേലിയേറ്റമോ?
അടക്കിവെച്ചനെഞ്ചിൻ വിങ്ങലിൻ താപമേറ്റോ?
അഗ്നിക്ക് വലംവെച്ച് വാങ്ങിയജീവിതം!!
അന്ധയായി തീരുന്നൊരുവനുവേണ്ടി!
ആട്ടിയൂട്ടിയുറക്കി വളർത്തിയവർ,
അലമുറയിട്ടു കരഞ്ഞീടുകിലും!
അവനരികെ കുറുകിക്കൂടി !
ആയിരം സൂര്യചന്ദ്രന്മാർക്കൊരുവനായ് !
ആയിരം സ്വർണ്ണരഥങ്ങളിലേറി!
ആകാശഗോപുരം താണ്ടി!
ആണൊരുത്തൻതൻ കരവലയത്തിലൊളിച്ചു!
അവനായിവിറകൊണ്ട തനുവുംമനവും!
അന്നുവരെകാത്തതെല്ലാം കവർന്നവൻപിന്നെ!?
അന്യനായികാഴ്ചവെച്ചഭിസാരികയെന്നപോൽ !!
അരുളി,യവനപഹരിക്കപ്പെടുത്തിദിനങ്ങളിൽ!
അരുകിൽചേർന്നു കിടന്നവൻ്റെ,
അലർന്ന ചുണ്ടിൻ ഗന്ധമേറ്റ്?
അണുവുംതരിച്ചുപിന്നെ മനവുംമരിച്ചു!
അലറിക്കരയാൻകെല് പ്പേതുമില്ല?
ആളിയ ആത്മരോഷത്തിൻ തീജ്വാല!
അല്പാല്പമായിയണഞ്ഞു!
ആറിത്തണുത്തുടുൽ ശിലപോൽ!
ആഢ്യത്വമട്ടിയായിവാങ്ങി പെട്ടിയിൽ വെച്ചവൻ!!
അന്യൻ വിയർത്തൊരപ്പം തിന്നുന്നു!?
ആരും പിറക്കുന്നില്ല ഭൂവിൽ?
ആരോപിഴപ്പിച്ചിടുന്നു മണ്ണിൽ!
അഭിസാരികയാക്കി ഒരുവളെ!?